نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع

مزایای بازار فارکس چیست؟ فارکس چه ویژگی هایی دارد فارکس چیست

بازار فارکس دارای ویژگیهای خاص می باشد ( امکان معامله در 24 ساعت شبانه روز ، معامله در بازارهای در حال افزایش و یا کاهش (معاملات دو طرفه ) ، استفاده با کمترین سرمایه ، هزینه های پایین معاملات در بازار فارکس ، حساب های آزمایشی رایگان (Demo) ، نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع ، دسترسی به اهرم یا لوریج و …) که در سراسر دنیا به شدت نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع توجه سرمایه داران و فعالان بازارهای مالی را به خود جلب کرده است که در زیر به اختصار به توضیح آنها می پردازیم:

امکان معامله در 24 ساعت شبانه روز

امکان معامله در 24 ساعت شبانه روز و در هر مکان در بازار فارکس هیچ محدودیت زمانی ای وجود ندارد و می توانید در تمامی ساعات شبانه روز تجارت کنید. بازار، 5 روز هفته (از صبح روز دوشنبه در آسیا تا عصر روز جمعه در نیویورک) باز است.

معامله در بازارهای در حال افزایش و یا کاهش (معاملات دو طرفه)

معامله در بازارهای در حال افزایش و یا کاهش (معاملات دو طرفه ) برخلاف بسیاری از بازارهای مالی دیگر که امکان فروش در آنها دشوار است، در فارکس هیچ محدودیتی در فروش ارزها و کالاها نیست. اگر فکر می کنیدکالایی بالا می رود، آن را بخرید و اگر پایین می آید آن را بفروشید.

هزینه های پایین معاملات در بازار فارکس

هزینه های پایین معاملات ، معامله در بازار فارکس با حداقل هزینه همراه است، به همین دلیل دستیابی به فارکس به عنوان یک سرمایه گذاری آسان تر است. پلت فرم MetaTrader 4 هزینه ای برای راه اندازی و یا اجرا ندارد؛ هزینه ی اصلی معامله اسپرد (تفاوت قیمت خرید و قیمت فروش) می باشد. شما می توانید در سیستم معاملاتی خود تفاوت قیمت را بدون هیچ هزینه ی پنهان دیگری ببینید، هزینه معامله بسیار شفاف است. معامله در بازار فارکس بسیار مقرون به صرفه تر از بازارهای مالی دیگر است.

نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع

نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع از آنجا که فارکس، ، یک بازار 5 تریلیون دلاری در روز است، همیشه افراد زیادی در آن مشغول معامله هستند. به همین دلیل به آسانی می توانید حتی در حجم های بزرگ معامله کرده و یا معاملات خود را ببندید و همچنین به سرعت درامد وسود خود را نقد کنید.

دسترسی به اهرم یا لوریج

دسترسی به اهرم یا لوریج از آنجا که میزان نقدینگی در بازار فارکس بسیار زیاد است، شما می توانید با اهرم قابل توجهی معامله کنید (به عنوان مثال، قدرت خرید شما در یک حساب کاربری با 1000 $ و یک اهرم (1:500) تا 500000 $ خواهد بود). به این ترتیب می توانید حتی از کوچک ترین تغییرات بازار به نفع خود استفاده کنید به عبارت ساده تر پول شما براحتی 500 برابر میشود برای خرید وفروش و یک کردیت 500 برابری خواهید داشت سرمایه گذاران در این بازار می توانند با بهره گیری از وامهای مالی از پیش تعیین شده تا پانصد برابر موجودی خود جهت معامله گری و سرمایه گذاری در این بازار اعتبار بگیرند لذا می توانند با سرمایه های کوچک دست به انجام معاملات بزرگ ( به لحاظ حجمی ) بزنن.

استفاده با کمترین سرمایه

استفاده با کمترین سرمایه حتی افرادی که سرمایه زیادی برای شروع معامله ندارند هم به بازار فارکس دسترسی دارند. در Forex کارگزارانی وجود دارند که با ثبت نام در فارکس به شما اجازه می دهند حساب معاملاتی با حداقل سپرده 50 $ (حسابهای مینی) و یا 25 $ (حسابهای میکرو) افتتاح کنید. با استفاده از معامله ی اهرمی شما می توانید سرمایه ای چندین برابر بزرگتر از سپرده ی خود را کنترل کنید. از طرف دیگر، در بازار Forex این شما هستید که مقدار معامله ی خود را تعیین می کنید.

حساب های آزمایشی رایگان (Demo)

حساب های آزمایشی رایگان (Demo) بدون ریسک معامله کنید. بسیاری از بروکرهای فارکس با ارائه ی حساب آزمایشی (دمو) به شما اجازه می دهند بدون از دست دادن حتی یک سِنت با نقاط ضعف و قوت سیستم معاملاتی خود آشنا شوید. اگر تازه کار هستید، از این مزیت بزرگ استفاده کرده و با باز کردن یک حساب آزمایشی فارکس معلومات خود را در این رابطه بالا ببرید همچنین در سایت اف ایک پرشین مطالب زیادی در مورد آموزش فارکس به صورت رایگان موجود می باشد که می توانید از آنها بهره مند شوید. به علاوه، با کمک حساب های آموزشی شما نحوه ی استفاده درست از پلت فرم معاملاتی را بهتر یاد می گیرید. و در واقع قبل از واریز پول میتوانید با حساب دمو شروع کنید و بعد از حرفه ای شدن حساب واقعی باز کنید.

قابل دسترس بودن

قابل دسترس بودن از مهمترین مزایای فارکس این است که بازار فارکس مکان فیزیکی خاصی ندارد و تنها با استفاده از یک کامپیوتر یا موبایل متصل به اینترنت میتوان به بازار دسترسی داشت و اقدام به معامله کرد.

مدیریت منعطف

مدیریت منعطف یک معامله معامله گر می تواند طبق میلش از قبل زمانی خاص را براي انجام معامله تنظیم و ثبت کند تا با رسیدن به آن زمان، معامله به طور خودبخود باز شود؛ به این ترتیب، امکان مدیریت روند یک معامله به طور پیشرفته فراهم می آید.

قیمت در لحظه تضمین شده

قیمت در لحظه تضمین شده در بازار فارکس بر خلاف شیوه هاي سرمایه گذاري آتی و یا دیگر انواع سرمایه گذاري ها در ارز ، معاملات بدون در نظر گرفتن حجم معاملاتی سرمایه گذار در قیمت همان لحظه بازار انجام می شوند.

درگیر نبودن همه سرمایه

درگیر نبودن همه سرمایه سرمایه گذار همه اعتباری که جهت معامله گری در این بازار دریافت میکند را مجبور نیست بطور یک دفعه در یک معامله بکار گیرد لذا می تواند مثلا برای شروع از ده درصد آن استفاده کند و در حالت سود آور به حجم معاملات خود تا سقف اعتبار اعطاء شده بپردازد.

زبان فارسی اکثر نرم افزار های معاملاتی فارکس

زبان فارسی اکثر نرم افزار های معاملاتی فارکس دارای زبان فارسی نیز میباشند که کار را بسیار آسان میکند.

نقدینگی؛ اهمیت و مشکلات آن در صرافی‌ها و ارزهای دیجیتال

نقدینگی در کنار ارزش بازار، یکی از مهمترین مفاهیم در بازار معامله و سرمایه گذاری ارزهای دیجیتال است. نقدینگی درجه‌ای است که یک دارایی را می توان به سرعت خرید و فروش کرد، بدون اینکه ثبات قیمت آن تاثیر چندانی بپذیرد. به بیان ساده تر، نقدینگی به معنی سادگی قابلیت تبدیل یک دارایی به پول نقد است. نقدترین نوع دارایی پول نقد است؛ چون بسیار با ثبات بوده و می توان از آن به سادگی برای خرید، فروش، پرداخت بدهی و رفع نیازهای ضروری استفاده کرد. به همین دلیل از پول نقد، به عنوان معیاری برای محاسبه ی نقدینگی یک دارایی استفاده می‌شود.

یکی از شباهت‌های بین دارایی‌های نقد این است که همه آنها بازاری آزاد و آماده برای مبادله دارند. این بدان معناست که تمام این دارایی ها در حجم های بالا، بصورت جهانی و با قیمت ثابتی مبادله می‌شوند. دارایی‌های غیرنقد معمولا در صرافی‌های عمومی معامله نشده و بیشتر به صورت خصوصی و شخصی مبادله می‌شوند. این بدان معناست که قیمت دارایی‌های غیرنقد می‌تواند تفاوت‌های زیادی داشته باشد. در واقع، هر چقدر تبدیل یک دارایی به پول نقد سخت‌تر باشد، میزان غیرنقدینگی آن نیز بیشتر است.

اهمیت نقدینگی

در مورد ارزهای دیجیتال، نقدینگی اشاره به توانایی یک کوین در تبدیل به پول نقد یا کوین‌های دیگر اشاره دارد. نقدینگی برای هر دارایی قابل معامله، شامل ارزهای دیجیتال، بسیار اهمیت دارد. نقدینگی بیشتر به دلیل ایجاد مزیت های زیر در بازار، ترجیح داده می شود:

۱.قیمت های بهتر و منصفانه تر برای همگان

در بازاری با نقدینگی بالا، قیمت ها برای شرکت کنندگان در بازار به دلیل تعداد بالای خریداران و فروشندگان، بسیار منصفانه‌تر است. برای مثال، بازاری قدرتمند با فعالیت معاملاتی بالا، اطمینان حاصل می‌کند که فروشندگان با قیمت‌هایی رقابتی اقدام به فروش کنند (تا به این شکل ضرر نکنند)، و خریداران حاضر به خرید در قیمت های بالاتری باشند (بسته به میزان نیازشان) که در نتیجه باعث ایجاد قیمت تعادلی بازار می شود که برای همه منصفانه باشد. یک قیمت تعادلی با ثبات، نشانه ای از ثبات بازار و عدم محرومیت شرکت کنندگان بازار است.

۲.ثبات بازار

نقدینگی بالا باعث می‌شود که قیمت ثبات داشته و تحت تاثیر معاملات بزرگ، تغییر قیمت‌های ناگهانی ندهد. برای مثال، تاثیرگذاری یا حتی دستکاری در قیمت، برای نهنگ‌ها (افراد صاحب مقادیر بسیار بالای پول) در بازارهای با نقدینگی پایین و فعالیت معاملاتی کم، بسیار آسان است. تنها یک سفارش خرید یا فروش، باعث تغییر شدید قیمت ارز دیجیتال می‌شود که در نتیجه میزان نوسان و ریسک کلی بازار را تشدید می‌کند. در بازاری با نقدینگی بالا، قیمت‌ها به قدری ثبات دارند که با کمک تعداد بالای شرکت کنندگان و سفارشات آنها، بتوانند در مقابل سفارش های بزرگ مقاومت کنند.

۳.انجام سریعتر تراکنش ها

خرید و فروش ارز دیجیتال مورد نظر شما در یک بازار با نقدینگی بالا بسیار راحت‌تر خواهد بود، چرا که سفارش خرید یا فروش شما به دلیل تعداد بالای شرکت کنندگان، بسیار سریع تر پر می‌شود. شما می‌توانید در آن واحد به یک معامله وارد شده و از آن خارج شوید، که گاهی در بازارهای ارز دیجیتال پرسرعت، حیاتی است.

۴.افزایش دقت و صحت تحلیل های فنی

تحلیل فنی اشاره به مطالعه قیمت‌های پیشین و استفاده از نشانگرهای فنی و الگوهای نموداری برای پیش بینی قیمت ارز دیجیتال دارد. با اینکه بسیاری با صحت این تحلیل‌ها مخالف هستند، اما این روش هنوز هم روشی فراگیر برای شناخت بازار کل و معاملات است. قیمت و الگوهای نموداری در یک بازار با نقدینگی بالا، بسیار توسعه یافته و دقیق‌تر است که باعث افزایش صحت آن می‌شود.

چرا عدم وجود نقدینگی، مشکلی بزرگ است؟

نقدینگی یکی از عناصر حیاتی هر بازار است. نبود پول نقد باعث ایجاد محیطی نامتعادل و غیرقابل کنترل می شود. این بدان معنا نیست که قیمت یک دارایی نباید به هیچ وجه نوسان داشته باشد. چرا که این نوسانات در بلند مدت به نتایج بهتری ختم می شوند. وگرنه دیگر دلیلی برای وجود این دارایی های قابل مبادله نخواهد بود. نکته مهم اینجاست که باید خریداران و فروشندگانی سازگار وجود داشته باشند تا بازار بتواند به حرکت خود ادامه دهد.

مشکل نقدینگی در صرافی های کنونی

از بدو تولد معاملات ارزهای دیجیتال، مشکل نقدینگی وجود داشته است. با افزایش محبوبیت ارزهای دیجیتال، بسیاری از مردم شانس خود را در ایجاد یک صرافی ارز دیجیتال امتحان کرده‌اند. واضح است که تمام صرافی‌ها با هم یکی نیستند. هر کدام زوج‌های معاملاتی متفاوت و در نتیجه حجم‌های معاملاتی متفاوتی دارند. به همین دلیل، نقدینگی هر صرافی با دیگری تفاوت دارد.

نمی‌توان تنها یک صرافی را مقصر دانست. از میان بیش از ۱۶۰۰ ارز دیجیتال، همه آنها توانایی جذب سرمایه گذارهای بالقوه ندارند. در نتیجه کوین‌هایی که برای لیست شدن بر روی صرافی انتخاب می‌شوند، نمی‌توانند نقدینگی لازم را ایجاد یا حفظ کنند. هر از چندگاه اخبارهایی می شنویم مبنی بر اینکه تعدادی از صرافی‌های مشهور، توکن‌هایی که در ایجاد نقدینگی لازم موفق نبوده‌اند را حذف خواهند کرد.

به منظور روشن‌تر ساختن این حقیقت، نتیجه یک نظرسنجی که توسط صرافی Encrypt انجام شد، نشان داد که ۳۶ درصد از معامله‌گران از مشکل نقدینگی گله‌مند بوده‌اند.

صرافی‌ها برای مقابله با مشکل نقدینگی چه می‌توانند کنند؟

صرافی‌ها باید برای حظ نقدینگی اقدامات زیادی انجام دهند. اولا، باید بتوانند به اندازه‌ای امیدوارکننده باشند که نظر سرمایه گذاران، معامله گران، چهره‌های سازمانی و غیره را که می‌توانند به شکلی فعال، در معاملات شرکت داشته باشند، به خود جذب کرده و بدین شکل نقدینگی را در صرافی حفظ کنند.

دوما، صرافی‌ها باید تحقیقات وسیعی در مورد اینکه چه کوین‌هایی باید به لیست معاملات اضافه شوند انجام دهند. این مورد، بخشی از تکمیل اقدام اول است. همانطور که می‌دانید، همه کوین‌ها برای معامله‌گران خوب و جذاب نیستند. در میان بسیاری از آنها، تنها تعداد محدودی هستند که برای اکثریت معامله‌گران اهمیت دارند. صرافی‌ها باید این دوراندیشی را داشته باشند که بتوانند آینده کوین را پیش بینی کرده و سپس آن را به صرافی خود اضافه کنند.

عوامل تاثیرگذار بر نقدینگی

۱.حجم معاملاتی

می‌توان گفت عامل اصلی تاثیرگذار بر نقدینگی در بازار ارز دیجیتال این است که اکثر کسانی که صاحب ارز دیجیتال هستند، به این دلیل به معامله می‌پردازند که انتظار دارند قیمت ارزها بالا رود نه به این دلیل از آنها به عنوان وسیله‌ای برای مبادله استفاده کنند. عبارت حجم (volume) معمولا به میزان کوین‌های معامله شده در صرافی‌ها در ۲۴ گذشته اشاره دارد. در واقع حجم، بازتاب‌دهنده فعالیت بازار یک کوین خاص است؛ حجم بالاتر، به این معنی است که افراد بیشتری مشغول خرید و فروش آن هستند.

۲.صرافی ارز دیجیتال

هر چه تعداد صرافی‌ها بیشتر باشد یعنی فعالیت بازار (و معاملات) بیشتر است؛ زیرا راه‌هایی که یک فرد می‌تواند از طریق آنها به ارز دیجیتال دست پیدا کند بیشتر خواهد بود. افزایش دفعات و حجم معاملات به رشد نقدینگی بازار کمک می‌کند. در حال حاضر بیش از ۲۰۰ صرافی ارز دیجیتال، ۲۱ صرافی غیرمتمرکز و تعدادی پلتفرم همتا به همتا (P2P) وجود دارند. صرافی‌های بسیار دیگری نیز وجود دارند که در آینده نزدیک راه اندازی می شوند.

۳.مقبولیت

موفقیت و بقای هر ارز، بستگی به میزان مقبولیت آن توسط عموم مردم و یا حداقل شبکه عظیمی از افرادی دارد که می‌توانند آن به منظوری استفاده کنند. به این دلیل مهم است که ارزهای دیجیتال توسط تاجران و کسب و کارها به عنوان روشی برای پرداخت مورد قبول واقع می‌شوند. به این شکل قابلیت استفاده و کاربرد ارزهای دیجیتال به عنوان وسیله‌ای برای انجام تراکنش‌ها، به خصوص در فروشگاه‌های اینترنتی، افزایش می‌یابد. در حال حاضر، بیش از ۳۷۰.۰۰۰ فروشنده در ۱۸۲ کشور جهان شامل غول‌هایی مانند آمازون، IBM، مایکروسافت، اَپ استور اپل، پی پال و eBay، از پرداخت با ارز دیجیتال پشتیبانی می‌کنند.

۴.قوانین و مقررات

قوانین و مقررات کشورهای مختلف نیز می‌تواند بر نقدینگی ارزهای دیجیتال تاثیرگذار باشد. کشورهای خاصی وجود دارند که مبادله ارزهای دیجیتال و یا استفاده از آنها در معاملات را ممنوع کرده‌اند. این باعث کاهش نقدینگی در آن کشور می شود؛ زیرا ممنوعیت ارزهای دیجیتال منجر به ممنوعیت صرافی‌های ارز دیجیتال شده که باعث می‌شود خرید و فروش این ارزها برای کاربران در آن کشور سخت شود. هر کس که به دنبال ارز دیجیتال باشد، باید شخصا یک فروشنده را پیدا کرده یا به پلتفرم های P2P متکی شود. در نتیجه نقدینگی در آن کشور بسیار کاهش پیدا می کند. این مسئله معمولا به قیمت‌های بالاتر می‌انجامد؛ چرا که فروشندگان کمی برای رفع تقاضای بالای ارز دیجیتال وجود دارند که باعث افزایش قدرت چانه زنی فروشندگان به منظور افزایش قیمت ها خواهد شد.

سخن نهایی

معامله ارزهای دیجیتال یکی از بحث برانگیزترین موضوعات حال حاضر است. در این میان، عدم وجود نقدینگی یکی از مهمترین مشکلات کنونی در میان بسیاری مشکلات دیگر است. بسیاری از صرافی ها مانند Encrypt به دنبال تحقیق و مطالعه درباره ی مسیر درست حل این مشکلات و به خصوص نقدینگی، از طریق ایجاد صرافی‌هایی کاربرپسند و توانمند هستند.

بازار مالی چیست؟

بازارهای مالی به طور گسترده به هر بازاری اطلاق می‌شود که در آن معاملات اوراق بهادار انجام می‌شود؛ از جمله بازار سهام، بازار اوراق قرضه و بازار مشتقات و غیره. بازارهای مالی برای عملکرد روان اقتصادهای سرمایه داری حیاتی هستند.

درک بازار مالی

بازارهای مالی با تخصیص منابع و ایجاد نقدینگی برای کسب و کارها و کارآفرینان، نقشی حیاتی در تسهیل عملکرد روان اقتصاد های سرمایه داری ایفا می کنند. بازارها نقل و انتقال دارایی های مالی را برای خریداران و فروشندگان آسان می کنند. بازارهای مالی محصولات اوراق بهاداری را ایجاد می کنند که برای کسانی که وجوه اضافی دارند (سرمایه گذاران / وام دهندگان) بازدهی ایجاد می کند و این وجوه را در اختیار کسانی قرار می دهد که به پول اضافی (قرض گیرندگان) نیاز دارند.

بازار سهام تنها یکی از انواع بازارهای مالی است. بازارهای مالی با خرید و فروش انواع مختلفی از ابزارهای مالی از جمله سهام، اوراق قرضه، ارزها و مشتقات ساخته می شوند. بازار مالی به شدت به شفافیت اطلاعاتی متکی است تا اطمینان حاصل کند که بازارها قیمت هایی را که کارآمد و مناسب هستند، تعیین می کنند. قیمت بازار اوراق بهادار ممکن است به دلیل نیروهای اقتصاد کلان مانند مالیات، نشان دهنده ارزش ذاتی آنها نباشد.

برخی از بازارهای مالی کوچک با فعالیت اندک هستند و برخی دیگر مانند بورس نیویورک (NYSE) روزانه تریلیون ها دلار اوراق بهادار معامله می کنند. بازار سهام یک بازار مالی است که سرمایه گذاران را قادر می سازد تا سهام شرکت های سهامی عام را خرید و فروش کنند. بازار سهام اولیه جایی است که انتشارات جدید سهام، به نام عرضه‌های اولیه عمومی (IPO) به فروش می‌رسند. هر گونه معامله بعدی سهام در بازار ثانویه اتفاق می افتد؛ جایی که سرمایه گذاران اوراق بهاداری را که قبلاً توسط شرکت عرضه اولیه شده اند، خرید و فروش می کنند.

انواع بازارهای مالی

بازار سهام

شاید فراگیرترین بازار مالی، بازار سهام باشد که شرکت‌ها سهام خود را در آن فهرست می‌کنند و سهام آنها توسط معامله‌گران و سرمایه‌گذاران خرید و فروش می‌شوند. بازارهای سهام، توسط شرکت‌ها برای تامین سرمایه از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) استفاده می‌شوند و سهام متعاقباً بین خریداران و فروشندگان مختلف در بازاری که به عنوان بازار ثانویه شناخته می‌شود، معامله می‌شود.

سهام ممکن است در بورس های فهرست شده، مانند بورس نیویورک (NYSE) یا نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع نزدک، یا خارج از بورس (OTC) معامله شود. بیشتر معاملات سهام از طریق بروکرها یا کارگزاری های مورد تایید قانون انجام می شود و اینها نقش مهمی در اقتصاد به عنوان معیاری برای سنجش سلامت کلی در اقتصاد و همچنین تأمین بازده سرمایه گذاری و سود تقسیمی برای سرمایه گذاران ایفا می کنند. شرکت‌کنندگان معمولی در بازار سهام شامل سرمایه‌گذاران و معامله‌گران (هم خرده‌فروشی و هم نهادی) و همچنین بازارسازها (MM) و متخصصانی هستند که نقدینگی را حفظ می‌کنند و بازارهای دوطرفه را ارائه می‌کنند. کارگزاران نیز اشخاص ثالثی هستند که معاملات بین خریداران و فروشندگان را تسهیل می‌کنند.

بازارهای خارج از بورس

بازار خارج از بورس (OTC) یک بازار غیرمتمرکز است - به این معنی که مکان های فیزیکی ندارد و معاملات به صورت الکترونیکی انجام می شود - که در آن فعالان بازار، اوراق بهادار را مستقیماً بین دو طرف بدون کارگزار معامله می کنند. در حالی که بازارهای خارج از بورس ممکن است معاملات سهام خاصی را انجام دهند (به عنوان مثال، شرکت های کوچکتر یا پرریسک تر که معیارهای فهرست بندی بورس ها را ندارند)، بیشتر معاملات سهام از طریق بورس انجام می شود. با این حال، برخی از بازارهای مشتقه منحصراً خارج از بورس هستند و بنابراین بخش مهمی از بازارهای مالی را تشکیل می دهند. به طور کلی، بازارهای خارج از بورس و معاملاتی که در آنها رخ می دهد، بسیار کمتر تنظیم و قانونگذاری شده و دارای نقدشوندگی و شفافیت کمتر هستند.

بازارهای اوراق قرضه

اوراق قرضه، اوراق بهاداری است که در آن سرمایه گذار پول را برای مدت معینی با نرخ بهره از پیش تعیین شده وام می دهد. ممکن است یک اوراق قرضه را به عنوان توافقی بین وام دهنده و وام گیرنده در نظر بگیرید که شامل جزئیات وام و پرداخت های آن است. اوراق قرضه توسط شرکت ها و همچنین توسط شهرداری ها، ایالت ها و دولت های مستقل برای تامین مالی پروژه ها و سایر موارد منتشر می شود. به نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع عنوان مثال، بازار اوراق قرضه، اوراق بهاداری مانند اسناد صادر شده توسط خزانه داری ایالات متحده را می فروشد. بازار اوراق قرضه، بازار بدهی، اعتباری یا با درآمد ثابت نامیده می شود.

بازار پول

معمولاً بازارهای پول محصولاتی با سررسید کوتاه مدت بسیار نقدشونده (کمتر از یک سال) را معامله می‌کنند و با درجه بالایی از ایمنی و بازده نسبتاً کم مشخص می‌شوند. در سطح عمده فروشی، بازارهای پول شامل معاملات با حجم بالا بین مؤسسات و معامله گران است. در سطح خرده فروشی، آنها شامل صندوق های متقابل بازار پول هستند که توسط سرمایه گذاران فردی خریداری می شوند و حساب های بازار پول که توسط مشتریان بانک افتتاح می شوند. افراد همچنین ممکن است با خرید گواهی سپرده کوتاه مدت (CD) یا اسناد خزانه داری ایالات متحده، در میان نمونه های دیگر، در بازار پول سرمایه گذاری کنند.

بازارهای مشتقات

مشتقه قراردادی است بین دو یا چند طرف که ارزش آن بر اساس یک دارایی مالی اساسی مورد توافق (مانند اوراق بهادار) یا مجموعه ای از دارایی ها (مانند یک شاخص) است. اوراق مشتقه، اوراق بهادار ثانویه ای هستند که ارزش آنها صرفاً از ارزش اوراق بهادار اساسی که به آن مرتبط هستند، ناشی می شود. یک مشتقه به خودی خود بی ارزش است. به جای معامله مستقیم سهام، در یک بازار مشتقه قراردادهای آتی و اختیار معامله و سایر محصولات مالی پیشرفته معامله می شود که ارزش خود را از ابزارهای اساسی مانند اوراق قرضه، کالا ها، ارزها، نرخ های بهره، شاخص های بازار و سهام به دست می آورند.

بازارهای آتی جایی هستند که قراردادهای آتی فهرست شده و مورد معامله قرار می گیرند. بازارهای آتی از مشخصات قراردادهای استاندارد شده استفاده می‌کنند، به خوبی تنظیم می‌شوند و از اتاق‌های پایاپای برای تسویه و تایید معاملات استفاده می‌کنند. بازارهای اختیار معامله، به طور مشابه قراردادهای اختیار معامله را فهرست و تنظیم می کنند. هر دو بازار آتی و اختیار معامله ممکن است قراردادهایی را در طبقات مختلف دارایی، مانند سهام، اوراق بهادار با درآمد ثابت، کالاها و غیره فهرست کنند.

بازارهای کالا

بازارهای کالا مکان هایی هستند که تولیدکنندگان و مصرف کنندگان برای تبادل کالاهای فیزیکی مانند محصولات کشاورزی (مانند ذرت، دام، سویا)، محصولات انرژی (نفت و گاز)، فلزات گرانبها (طلا، نقره، پلاتین)، یا کالاهای دیگر (مانند پنبه، قهوه و شکر) با یکدیگر رو به رو می شوند. اینها به عنوان بازارهای کالای اسپات شناخته می شوند، جایی که کالاهای فیزیکی با پول مبادله می شوند.

با این حال، عمده معاملات در این کالاها در بازارهای مشتقه انجام می شود که از کالاها به عنوان دارایی های اساسی استفاده می کنند. معاملات آتی و اختیار خرید کالاها هم در خارج از بورس و هم در بورس های فهرست شده در سراسر جهان مانند بورس کالای شیکاگو (CME) و بورس بین قاره ای (ICE) مبادله می شوند.

بازار ارزهای دیجیتال

در چند سال گذشته شاهد معرفی و ظهور ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم، دارایی های دیجیتال غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین، بوده ایم. امروزه، صدها توکن ارزهای دیجیتال در دسترس هستند و در سراسر جهان در مجموعه ای از صرافی های ارز دیجیتال مستقل آنلاین معامله می شوند. این صرافی ها میزبان کیف پول های دیجیتالی هستند تا معامله گران بتوانند یک ارز دیجیتال را با ارز دیگر یا پول های فیات مانند دلار یا یورو مبادله کنند.

از آنجایی که اکثر صرافی های رمزنگاری پلتفرم های متمرکز هستند، کاربران در معرض هک یا کلاهبرداری هستند. صرافی های غیرمتمرکز نیز در دسترس هستند که بدون هیچ مرجع مرکزی کار می کنند. این صرافی ها امکان تجارت مستقیم همتا به همتای (P2P) ارزهای دیجیتال را بدون نیاز به یک مرجع واقعی مبادله برای تسهیل تراکنش ها فراهم می کنند. معاملات آتی و اختیار معامله در برخی از ارزهای دیجیتال نیز موجود است.

مثالهایی از بازارهای مالی

مطالب فوق روشن می کند که بازارهای مالی از نظر دامنه و مقیاس گسترده هستند. برای ارائه دو مثال عینی دیگر، نقش بازارهای سهام را در آوردن یک شرکت به عرضه اولیه عمومی سهام و نقش بازار مشتقه خارج از بورس در بحران مالی 09-2008 را در نظر خواهیم گرفت.

بازارهای سهام و عرضه اولیه های عمومی

هنگامی که یک شرکت تأسیس می شود نیاز به دسترسی به سرمایه ی سرمایه گذاران دارد. همانطور که شرکت رشد می کند، اغلب خود را نیازمند دسترسی به مقادیر بسیار بیشتری از سرمایه ای می بیند که می تواند از عملیات جاری یا وام بانکی سنتی به دست آورد. شرکت ها می توانند این حجم از سرمایه را با فروش سهام به مردم از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) تامین کنند. این وضعیت شرکت را از یک شرکت "خصوصی" که سهام آن در اختیار چند سهامدار است به یک شرکت سهامی عام تغییر می دهد که سهام آن متعاقباً در اختیار افراد زیادی از عموم مردم خواهد بود.

IPO همچنین به سرمایه گذاران اولیه در شرکت فرصتی را ارائه می دهد تا بخشی از سهام خود را نقد کنند و اغلب در این فرآیند پاداش های بسیار خوبی را دریافت می کنند. در ابتدا، قیمت IPO معمولاً توسط پذیره نویسان از طریق فرآیند قبل از بازاریابی تعیین می شود.

هنگامی که سهام شرکت در بورس عرضه می شود و معاملات در آن آغاز می شود، قیمت این سهام با ارزیابی مجدد ارزش ذاتی و عرضه و تقاضای آن سهام در هر لحظه از زمان توسط سرمایه گذاران و معامله گران، تغییر می کند.

بازارهای مشتقه خارج از بورس و بحران مالی 09-2008

در حالی که بحران مالی 09-2008 در ایالات متحده توسط چندین عامل ایجاد و بدتر شد، یکی از عواملی که به طور گسترده شناسایی شده است، بازار اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن (MBS) است. اینها نوعی مشتقات خارج از بورس هستند که در آن جریان‌های نقدی ناشی از وام‌های مسکن فردی دسته‌بندی می‌شوند و به سرمایه‌گذاران فروخته می‌شوند. این بحران نتیجه توالی وقایع بود که هر کدام محرک خاص خود را داشت و با فروپاشی تقریبی نظام بانکی به اوج خود رسید. استدلال شده است که بذرهای این بحران در دهه 1970 با قانون توسعه جامعه کاشته شد که بانک ها را ملزم می کرد اعتبارات مورد نیاز خود را برای مصرف کنندگان کم درآمد کاهش دهند و بازاری برای وام های مسکن ویژه ایجاد کنند.

مقدار بدهی وام مسکن ویژه که توسط Freddie Mac و Fannie Mae تضمین شده بود، تا اوایل دهه 2000، زمانی که هیئت مدیره فدرال رزرو شروع به کاهش شدید نرخ بهره برای جلوگیری از رکود کرد، ادامه یافت. ترکیبی از الزامات اعتباری سست و بی پایه و پول ارزان باعث رونق مسکن شد که باعث افزایش سفته بازی، افزایش قیمت مسکن و ایجاد حباب در املاک شد. در این میان، بانک‌های سرمایه‌گذاری که به دنبال سود های آسان در پی رکود سال 2001 بودند، نوعی MBS به نام تعهدات بدهی وثیقه‌شده (CDOs) از وام‌های خرید شده در بازار ثانویه ایجاد کردند.

از آنجایی که وام‌های مسکن ویژه با وام‌های اصلی همراه بودند، هیچ راهی برای سرمایه‌گذاران وجود نداشت که ریسک‌ های مرتبط با محصول را درک کنند. زمانی که بازار CDO ها شروع به گرم شدن کرد، حباب مسکن که چندین سال ایجاد شده بود، سرانجام ترکید. با کاهش قیمت مسکن، وام گیرندگان با قیمت پایین شروع به کوتاهی در پرداخت وام هایی کردند که ارزش آن ها بیشتر از خانه هایشان بود و کاهش قیمت ها را تسریع کرد.

زمانی که سرمایه گذاران متوجه شدند که MBS و CDO به دلیل بدهی مسمومی که نمایندگی می کنند، بی ارزش هستند، سعی کردند تعهدات را تخلیه کنند. با این حال، بازاری برای CDO ها وجود نداشت. آبشار بعدی ورشکستگی وام‌دهندگان وام های ویژه، سرایت نقدینگی ایجاد کرد که به سطوح بالای سیستم بانکی رسید. دو بانک بزرگ سرمایه‌گذاری، Lehman Brothers و Bear Stearns، تحت فشارِ قرار گرفتن در معرض بدهی‌های وام های ویژه سقوط کردند و بیش از 450 بانک طی پنج سال آینده شکست خوردند. چندین بانک بزرگ در آستانه شکست بودند و با کمک مالی مالیات دهندگان نجات پیدا کردند.

سوالات پرتکرار در مورد بازارهای مالی

انواع مختلف بازارهای مالی چیست؟

برخی از نمونه‌های بازارهای مالی و نقش‌های آن‌ها شامل بازار سهام، بازار اوراق قرضه، کالاها و بازار املاک و مستغلات و چندین مورد دیگر است. این بازارها را می توان به بازار سرمایه در مقابل بازار پول، بازارهای اولیه در مقابل ثانویه و بازارهای فهرست شده در مقابل بازارهای خارج از بورس تقسیم کرد.

بازارهای مالی چگونه کار می کنند؟

علیرغم پوشش بسیاری از طبقات دارایی های مختلف و داشتن ساختارها و مقررات مختلف، همه بازارهای مالی اساساً با گرد هم آوردن خریداران و فروشندگان در یک دارایی یا قرارداد و اجازه دادن به آنها برای تجارت با یکدیگر کار می کنند. این اغلب از طریق یک مزایده یا مکانیزم کشف قیمت انجام می شود.

کارکردهای اصلی بازارهای مالی چیست؟

بازارهای مالی به دلایل مختلفی وجود دارند، اما اساسی ترین کارکرد این است که امکان تخصیص کارآمد سرمایه و دارایی ها در یک اقتصاد مالی را فراهم کنند. بازارهای مالی با اجازه دادن به یک بازار آزاد برای جریان سرمایه، تعهدات مالی و پول، اقتصاد جهانی را روان‌تر می‌کنند و در عین حال به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند تا با هدف رشد سرمایه خود در طول زمان مشارکت کنند.

چرا بازارهای مالی مهم هستند؟

بدون بازارهای مالی، سرمایه نمی تواند به طور کارآمد تخصیص یابد و فعالیت های اقتصادی مانند بازرگانی و تجارت، سرمایه گذاری و فرصت های رشد به شدت کاهش می یابد.

شرکت کنندگان اصلی در بازارهای مالی چه کسانی هستند؟

شرکت ها از بازارهای سهام و اوراق قرضه برای جذب سرمایه از سرمایه گذاران استفاده می کنند. سفته بازان به طبقات مختلف دارایی نگاه می کنند تا روی قیمت های آینده شرط بندی کنند. پوشش‌دهنده‌ها از بازارهای مشتقه برای کاهش ریسک‌های مختلف استفاده می‌کنند و آربیتراژورها به دنبال سود بردن از قیمت‌گذاری نادرست یا ناهنجاری‌های مشاهده شده در بازارهای مختلف هستند. کارگزاران نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع اغلب به عنوان واسطه ای عمل می کنند که خریداران و فروشندگان را با هم جمع می کنند و برای خدمات خود کارمزد یا هزینه ای را دریافت می کنند.

جمع بندی

در این مطلب به طور کامل با بازارهای مالی، کارکردهای آنها، نقش مهم آنها در اقتصاد و انواع آنها آشنا شدیم. بازارهای مالی را به روش های مختلف می توان دسته بندی کرد؛ مثلا بازار مالی را می توان به دو دسته ی بازار پول و بازار سرمایه تقسیم کرد. دسته بندی بر اساس دیگر موارد نیز وجود دارد. همچنین بعضی از این بازارها مانند بازار بورس به طور کامل قانونگذاری و تنظیم می شوند. برخی دیگر مانند بازار های خارج از بورس ویا ارزهای دیجیتال از قانونگذاری کمتری برخوردار هستند. در هر صورت فعالیت در هر کدام از آنها نیازمند دانش کافی و مهارت های لازم می باشد.

سرمایه گذاری کوتاه مدت

سرمایه گذاری های کوتاه مدت که با نام «اوراق بهادار قابل فروش» یا «سرمایه گذاری های موقت» نیز شناخته می شوند، سرمایه گذاری های مالی هستند که به راحتی می توانند به پول نقد تبدیل شوند، و این تبدیل معمولاً ظرف مدت 5 سال انجام می شود.

سرمایه گذاری کوتاه مدت چیست؟

سرمایه گذاری های کوتاه مدت که با نام «اوراق بهادار قابل فروش» یا «سرمایه گذاری های موقت» نیز شناخته می شوند، سرمایه گذاری های مالی هستند که به راحتی می توانند به پول نقد تبدیل شوند، و این تبدیل معمولاً ظرف مدت 5 سال انجام نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع می شود. بسیاری از سرمایه گذاری های کوتاه مدت تنها پس از یک دوره 3-12 ماهه فروخته یا به پول نقد تبدیل می شوند. برخی از نمونه های رایج سرمایه گذاری های کوتاه مدت عبارتند از گواهی های سپرده، حساب های بازار پول، حساب های پس انداز پر بازده، اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه. این سرمایه‌گذاری‌ها معمولاً دارایی‌ها یا واسطه های سرمایه‌گذاری باکیفیت و با نقدینگی بالا هستند.

سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت ممکن است اختصاصا به دارایی‌های مالی متعلق به یک شرکت (از نوع مشابه، اما با چند پیش نیاز بیشتر) اشاره داشته باشد. آنها در یک حساب جداگانه ثبت و در قسمت دارایی های فعلی ترازنامه مالی شرکت دسته بندی می شوند و سرمایه هایی هستند که شرکت انجام داده و انتظار می رود در کمتر از یک سال به وجه نقد تبدیل شوند.

نکات کلیدی

• سرمایه گذاری های کوتاه مدت که با نام اوراق بهادار قابل فروش یا سرمایه گذاری های موقت نیز شناخته می شوند، سرمایه گذاری های مالی هستند که به راحتی می توانند به پول نقد تبدیل شوند، و این تبدیل معمولاً ظرف مدت 5 سال انجام می شود.
• سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت ممکن است اختصاصا به دارایی‌های مالی متعلق به یک شرکت اشاره داشته باشد که قصد دارد ظرف یک سال آن را بفروشد.
• برخی از نمونه های رایج سرمایه گذاری های کوتاه مدت عبارتند از گواهی های سپرده، حساب های بازار پول، حساب های پس انداز پر بازده، اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه.
• اگرچه سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت معمولاً نرخ بازدهی پایین‌تری ارائه می‌دهند، اما نقدینگی بالایی دارند و به سرمایه‌گذاران انعطاف‌پذیری می‌دهند تا در صورت نیاز، پول را به سرعت برداشت کنند.
• هر گونه افزایش یا کاهش در ارزش سرمایه گذاری های کوتاه مدت یک شرکت، به طور مستقیم بر درآمد سه ماهه یک شرکت منعکس می شود.

سرمایه گذاری های کوتاه مدت چگونه کار می کنند؟

هدف سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت (هم برای شرکت‌ها و هم برای سرمایه‌گذاران مستقل یا نهادی) محافظت از سرمایه و در عین حال ایجاد بازدهی مشابه صندوق شاخص اوراق بهادار خزانه‌داری یا معیار مشابه دیگری است.

شرکت هایی که دارای موقعیت نقدی قوی هستند، یک حساب سرمایه گذاری کوتاه مدت در ترازنامه خود خواهند داشت. در نتیجه ، شرکت می‌تواند از عهده سرمایه‌گذاری وجه نقد اضافی در سهام، اوراق قرضه یا معادل‌های نقدی برآید تا سودی بالاتر از آنچه از یک حساب پس‌انداز معمولی به دست می‌آورد، به دست آورد.

برای اینکه یک شرکت، سرمایه‌ای را به عنوان کوتاه مدت طبقه بندی کند، دو پیش نیاز لازم دارد. اولاً، باید نقد شونده باشند، مانند سهامی که در یک بازار معاملاتی اصلی یا اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده، لیست باشد و مکرراً معامله شود. ثانیاً، مدیریت باید در یک دوره نسبتاً کوتاه مثلا 12 ماه، اوراق بهادار را بفروشد. اوراق قرضه قابل معامله، با نام مستعار «اوراق قرضه کوتاه‌مدت» که در مدت یک سال یا کمتر منقضی می‌شوند، مانند اسناد خزانه‌داری ایالات متحده و اوراق بهادار بازرگانی، نیز به عنوان سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت محسوب می‌شوند.

اوراق بهادار قابل معامله، شامل سرمایه گذاری در سهام عادی و ممتاز است. اوراق قرضه قابل معامله می تواند شامل اوراق قرضه شرکتی باشد، یعنی اوراق قرضه صادر شده توسط یک شرکت دیگر، اما آنها نیز باید دارای تاریخ انقضاء کوتاه مدت باشند و باید به صورت فعال معامله شوند و نقد شوندگی بالایی داشته باشند.

سرمایه گذاری های کوتاه مدت در مقایسه با سرمایه گذاری های بلند مدت

برخلاف سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت، که برای خرید و نگهداری برای حداقل یک ساله طراحی شده‌اند، سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت با دید فروش سریع خریداری می‌شوند. به طور معمول، سرمایه گذاران بلندمدت نوسان یا ریسک بالاتری را می پذیرند، با این ایده که این «نوسانات» در نهایت در یک دوره طولانی سودآور خواهند شد (البته تا زمانی که سرمایه گذاری در یک مسیر مثبت رشد کند). سرمایه گذاری های بلند مدت نیز توسط سرمایه گذار های مستقل استفاده می شود که قادرند پول خود را ذخیره کنند و نیاز فوری به آن ندارند (مانند خرید ماشین یا خانه).

مزایا و معایب سرمایه گذاری های کوتاه مدت

سرمایه گذاری های کوتاه مدت برای ایجاد سبد سهام به سرمایه گذاران کمک می کند. اگرچه آنها در طول زمان نرخ بازده کمتری را در مقایسه با سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص ارائه می دهند، اما سرمایه گذاری های بسیار نقدشونده ای هستند که به سرمایه گذاران انعطاف پذیری برای کسب درآمد می دهند و در صورت نیاز می توانند به سرعت از آنها خارج شوند.

برای یک کسب و کار، سرمایه گذاری های بلندمدت تا زمانی که به فروش نرسند به عنوان درآمد محسوب نمی شوند. اما شرکت‌هایی که سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت انجام می دهند، هر گونه نوسان در قیمت را با نرخ بازار محاسبه می‌کنند. به این معنی که سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدتی که ارزششان کاهش می‌یابد در صورت درآمد شرکت به عنوان زیان نشان داده می‌شود.

• سود سرمایه گذاری کوتاه مدت، مستقیماً در صورت درآمد منعکس می شود.
• سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت، ریسک کمتری را به همراه دارند که گزینه‌های پایدارتری هستند.
• در صورت نوسانات بازار، سرمایه گذاری های کوتاه مدت به تنوع انواع درآمد کمک می کند.

معایب

• سرمایه گذاری های کوتاه مدت معمولا نرخ بازده کمتری دارند.
• هرگونه کاهش در ارزش سرمایه گذاری کوتاه مدت، مستقیما بر سود خالص کسب و کار تاثیر می گذارد.

مثال هایی از سرمایه گذاری های کوتاه مدت

برخی از سرمایه گذاری های کوتاه مدت و استراتژی های رایج مورد استفاده توسط شرکت ها و سرمایه گذاران مستقل عبارتند از:

• گواهی های سپرده ( CDs ): این سپرده‌ها توسط بانک‌ها ارائه می‌شوند و معمولاً نرخ بهره بالاتری می‌پردازند، زیرا پول نقد را برای یک دوره معین قفل می‌کنند. آنها تا سقف 250،000 دلار تحت بیمه شرکت بیمه سپرده فدرال (FDIC) هستند.
• حساب های بازار پول: بازده این حساب‌های بیمه شده توسط شرکت بیمه سپرده فدرال، بیشتر از حساب‌های پس‌انداز بوده اما به یک سرمایه اولیه نیاز دارد. به خاطر داشته باشید که حساب های بازار پول با صندوق های سرمایه گذاری متقابل بازار پول که تحت بیمه شرکت بیمه سپرده فدرال نیستند، متفاوت اند.
• خزانه داری: انواع مختلفی از این اوراق قرضه دولتی، مانند اسکناس، اسناد، اسکناس با نرخ متغیر و اوراق بهادار خزانه داری مصون از تورم (TIPS) وجود دارد.
• وجوه اوراق قرضه: این وجوه که توسط مدیران دارایی و شرکت‌های سرمایه‌گذاری حرفه‌ای ارائه می‌شوند، برای بازه زمانی کوتاه‌تری مناسب هستند و می‌توانند بازدهی بهتری نسبت به میانگین ریسک ارائه دهند اما باید به هزینه ها توجه داشته باشید.
• اوراق قرضه شهرداری: این اوراق که توسط آژانس‌های دولتی، محلی، ایالتی یا غیرفدرال منتشر می‌شوند، می‌توانند بازده و مزایای مالیاتی بالاتری را ارائه دهند زیرا اغلب از مالیات بر درآمد معاف هستند.
• اعطای وام همتا به همتا: پول نقد اضافی می تواند از طریق یکی از این پلتفرم های وام دهی که وام گیرندگان را با وام دهندگان مطابقت می دهد، به جریان بی افتد.
• حساب بازنشستگی: برای افراد، این ابزار می توانند انعطاف پذیری و گزینه های سرمایه گذاری متنوعی را ارائه دهند. دستاورد ها، برخلاف سودها، در حساب بازنشستگی را می توان در هر زمان، بدون جریمه یا مالیات پرداختی، برداشت کرد.

نکته: اگر پول نقد اضافی در اختیار دارید، ممکن است استفاده از آن برای پرداخت بدهی با بهره بالاتر به مراتب سودمندتر از سرمایه گذاری آن در سرمایه گذاری های کوتاه مدت کم ریسک و کم بازده باشد.

شرکت مایکروسافت (Microsoft Corp) در بیانیه سه ماهه خود به تاریخ 31 دسامبر سال 2020، از 117.5 میلیارد دلار سرمایه گذاری کوتاه مدت در ترازنامه خود خبر دارد، که بزرگترین بخش آن سرمایه گذاری روی زیرساخت های امنیت سازمان و دولت ایالات متحده با مبلغ 88.2 میلیارد دلار بوده است. پس از آن اسکناس/اوراق قرضه شرکتی به ارزش 8 میلیارد دلار، اوراق قرضه دولت های خارجی به ارزش 7 میلیارد دلار، اوراق رهنی با پشتوانه دارایی 4.5 میلیارد دلاری، گواهی سپرده به ارزش 2 میلیارد دلار و اوراق بهادار شهرداری به ارزش 269 میلیون دلار قرار گرفتند.

سوالات متداول

بهترین سرمایه گذاری های کوتاه مدت کدامند؟

برخی از بهترین گزینه های سرمایه گذاری کوتاه مدت عبارتند از گواهی های سپرده، حساب های بازار پول، حساب های پس انداز با بازده بالا، اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه. نرخ بهره یا نرخ بازده فعلی آنها را بررسی کنید تا بهترین گزینه را انتخاب کنید.

کجا می توان سرمایه گذاری 6 ماهه انجام داد؟

ابزارهای رایج سرمایه گذاری کوتاه مدت شامل گواهی های سپرده، حساب های بازار پول، حساب های پس انداز با بازده بالا، اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه است.

بهترین راه برای سرمایه گذاری 5،000 دلاری چیست؟

بر اساس تجربه و تحمل ریسک، سرمایه گذاران پاسخ متفاوتی برای این سوال دارند. با این حال، بسیاری از تحلیلگران مالی می گویند که بهترین راه برای سرمایه گذاری 5،000 دلار این است که آن را در یک صندوق سرمایه گذاری مشترک یا صندوق قابل معامله در بورس قرار دهید که شاخص S&P 500 را دنبال می کند و آن را برای بلندمدت نگه می دارد.

با پول کم می توان در چه چیزی سرمایه گذاری کرد؟

افرادی که پول اندکی در اختیار دارند، گزینه های زیادی دارند. آنها می توانند پول را در هر سرمایه گذاری که نیاز به سرمایه اولیه ندارد، مانند حساب های پس انداز خاص، سهام کسری از صندوق های شاخص، یا حتی سهام اوراق قرضه و گواهی های سپرده ارزان تر، قرار دهند.

ختم کلام

سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت می‌توانند برای سرمایه‌گذاران و شرکت‌هایی که به دنبال گزینه‌های نقدی و پایدار برای رشد ثروت خود هستند انتخابی عالی باشد. گزینه های بسیاری هستند: از گواهی های سپرده گرفته تا اوراق قرضه و حساب های پس انداز با بازده بالا، تنها به عهده هر سرمایه گذار است که انتخاب خود را انجام دهد.

تجارت همتا به همتا (P2P) چیست؟

معاملات P2P عبارت است از خرید و فروش ارزهای رمزنگاری شده بصورت مستقیم بین کاربران، بدون شخص ثالث یا واسطه. هنگام خرید یا فروش ارزهای رمزنگاری شده با استفاده از مبادله سنتی ، نمی‌توانید مستقیماً با طرف مقابل معامله کنید. در عوض ، از نمودارها و دیگر تجمع دهندگان بازار برای تعیین زمان بهینه برای خرید ، فروش یا نگهداری ارزهای رمزنگاری شده استفاده می کنید.

صرافی معامله را از طرف شما سازماندهی می کند و قیمت بازار قیمت نهایی شما را در زمان معامله تعیین می کند.
معاملات P2P به شما این امکان را می دهد که ، زمان قیمت گذاری و تسویه حساب، چه کسی ارزهای رمزنگاری شده شما را خریداری کند و از چه کسانی خریداری کنید.

در حالی که معاملات P2P به کاربران کنترل دقیق تری بر روی این فرآیند می دهد توجه به این نکته ضروری است که معاملات همتا به همتا زمانی که شخص ثالثی برای معامله معامله وجود نداشته باشد ، دارای ریسک هایی است.
اینجاست که مبادله ای مانند Binance P2P برای کاربران آگاه به ریسک ضروری می شود.

مبادله P2P چگونه کار می کند؟

برخی افراد صرافی P2P را با بازارهایی مانند Craigslist یا Facebook Marketplace مقایسه می کنند، زیرا صرافی های P2P خریداران و فروشندگان رمزنگاری را به هم متصل می کند. خریداران و فروشندگان می توانند تبلیغات رمزنگاری شده را مرور کرده یا تبلیغات خود را ارسال کنند.

مبادلات P2P همچنین می تواند:

با استفاده از سیستم بازخورد یا رتبه بندی لایه محافظتی را برای همه افرادی که در معامله دخیل هستند ایجاد کند.
این را تصور کنید: شما در توییتر با شخصی ملاقات می کنید که علاقه مند به خرید بیت کوین است – و اتفاقاً مقداری بیت کوین برای فروش دارید.

توییتر یک پلت فرم P2P نیست ، بنابراین ایجاد اعتماد دشوار است. وقتی خریدار بیت کوین دریافت می کند اما پرداخت را ارسال نمی کند ، چه اتفاقی می افتد؟ چه اتفاقی می افتد وقتی خریدار مبلغ پرداختی کمتر از حد انتظار ارسال می کند؟

کلاهبرداری بزرگترین خطر انجام معاملات P2P بدون مبادله است.

Binance P2P می تواند از خریداران و فروشندگان برای محافظت از معاملات محافظت کرده و خطر کلاهبرداری را کاهش دهد. علاوه بر یک سیستم رتبه بندی عمومی ، Binance P2P تا زمانی که هر دو طرف معامله را تأیید نکنند ، از escrow برای تأمین امنیت ارزهای رمزنگاری شده استفاده می کند.

به عنوان مثال ، اگر شما بیت کوین را با پول فیات می فروشید ، Binance از بیت کوین شما محافظت می کند. پس از ارسال بیت کوین و تأیید تراکنش ، Binance متعاقباً به شما و خریدار اعتبار می دهد و از یک معامله امن و مطمئن اطمینان حاصل می کند. اگر هر یک از طرفین از معامله ناراضی باشند ، می توانند برای حل مشکل بین طرفین تجدیدنظر کرده یا از پشتیبانی مشتریان Binance وارد عمل شوند.

مزایای مبادلات P2P :

۱٫ بازار جهانی

یکی از مزایای استفاده از آن این است که به شما امکان دسترسی به بازار جهانی خریداران و فروشندگان ارزهای رمزنگاری شده را می دهد. در بیش از ۱۸۰ کشور جهان قابل دسترسی است. شما می توانید در عرض چند ثانیه ارزهای رمزنگاری شده را با مردم سراسر جهان خرید و فروش کنید.

۲٫ روش های پرداخت چندگانه

وقتی در مبادلات سنتی معامله می کنید ، ممکن است در مقایسه با صرافی های P2P مانند Binance گزینه های پرداخت زیادی دریافت نکنید. Binance دارای بیش از ۱۵۰ روش پرداخت از جمله پرداخت نقدی حضوری است نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع که می تواند برای کسانی که تراکنش های حضوری را ترجیح می دهند یا کسانی که به حساب بانکی دسترسی ندارند مناسب باشد.

۳٫ هزینه معاملات صفر

در حالی که مبادلات سنتی ارزهای دیجیتال هزینه یا درصد ثابتی را در هر معامله به خود جلب می کند ، Binance P2P به معامله گران اجازه می دهد تا بدون هیچ هزینه ای تراکنش ها را متصل کرده و انجام دهند. همه صرافی های P2P این ویژگی را ارائه نمی دهند ، بنابراین هنگام انتخاب صرافی همتا به همتا ، شرایط و ضوابط را حتماً بررسی کنید.

۴٫ معاملات امن با استفاده از سپرده گذاری

همانطور که در بالا ذکر شد ، Binance دارای یک سرویس سپرده گذاری برای محافظت از خریداران و فروشندگان است.
هنگام انتخاب یک معامله با سپرده ، وجوه توسط Binance نگهداری می شود و تنها زمانی آزاد می شود که شرایط معامله توسط هر دو طرف درگیر رعایت شود.

معاملات Binance P2P باید در یک بازه زمانی مشخص انجام شود:
اگر هر یک از طرفین نتوانند شرایط معامله را رعایت کنند ، ارزهای رمزنگاری شده یا فیات به کیف پول شما بازگردانده می شوند.

معایب مبادلات P2P :

۱٫ سرعت معاملات کندتر

در حالی که معاملات P2P تقریباً بلافاصله پس از تأیید معامله توسط هر دو طرف انجام می‌شود ممکن است یک طرف معاملات را به دلایل مختلف به تأخیر بیندازد. در معاملات سنتی ، لازم نیست منتظر بمانید تا خریدار یا فروشنده قبل از انجام معامله حرکت کند. با P2P ، خریدار یا فروشنده می توانند نظر خود را در نیمه راه معامله تغییر داده و تصمیم بگیرند که آن را به پایان برسانند.

۲٫ نقدینگی پایین

مبادلات P2P هنوز نسبتاً جدید هستند و نقدشوندگی کمتری نسبت به مبادلات متمرکز دارند. به همین دلیل ، معامله گران بزرگتری که نیاز به انجام معاملات عمده دارند، ممکن است ترجیح دهند از معاملات فرابورس (بدون نسخه) یا خرید/فروش با استفاده از صرافی استاندارد استفاده کنند.

چگونه می توانم خود را در برابر کلاهبرداری P2P محافظت کنم؟

اولین قدم برای محافظت از خود در برابر کلاهبرداری استفاده از صرافی قابل اعتماد P2P مانند Binance است. با این حال، شما همچنان باید هنگام فروش بیت کوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده در Binance P2P مراقب باشید. بیاموزید که چگونه می توانید از کلاهبرداری های رایج جلوگیری کنید و با خیال راحت تجارت کنید.

آیا تجارت P2P می تواند سودآورتر باشد؟

کاربران Binance P2P می توانند فهرست های رمزنگاری شده را برای خرید بیت کوین با کمترین قیمت موجود مرور کنند

یا آگهی فروش ارز دیجیتال با قیمت دلخواه ارسال کنند.

کسب درآمد از تجارت بیت کوین با ارائه راحت تر:

صرافی های P2P گزینه های پرداخت انعطاف پذیرتری نسبت به صرافی های متمرکز معمولی دارند. برای استفاده از این مزایا ، تبلیغات مناسب خریدار ارسال کنید و گزینه های پرداخت انعطاف پذیرتری برای ارزهای رمزنگاری شده خود انتخاب کنید. هرچه در مورد روشهای پرداختی که قبول دارید بیشتر صحبت کنید نقدینگی بی همتا و نقد شوندگی سریع ، احتمالاً سریعتر اقدام به فروش خواهید کرد.

آیا برای کسب سود باید تحلیل تکنیکی را درک کنید؟

در حالی که مبادلات سنتی دارای رابط های نمودار پیشرفته و کتابهای سفارش پیچیده هستند ، تبادل همتا به همتا نسبتاً ساده است. کاربران فقط باید مفاهیم اولیه مانند سود ، ضرر و تقاضا و عرضه را درک کنند. به عنوان مثال ، اگر یک بیت کوین را به قیمت ۴۰،۰۰۰ دلار خریداری کنید و آن را به قیمت ۴۰،۵۰۰ دلار در صرافی P2P بفروشید ، سود شما ۵۰۰ دلار خواهد بود.

آیا می توانید از بیت کوین در بازار خرس (bear_market) کسب درآمد کنید؟

معامله گران پیشرفته P2P بیت کوین می دانند که می توانند به اندازه بازار گاو از بیت کوین در بازار خرس درآمد کسب کنند. معامله گران پول خود را با فروش بیت کوین در مبادلات P2P با قیمتی بالاتر از خرید آن به دست می آورند.
همچنین می توانید پس از بازگشت بازار گاو تصمیم به خرید ، نگهداری و فروش بگیرید.

آیا می توانید از معاملات بیت کوین درآمد غیرفعال کسب کنید؟

به طور خلاصه: بله ، می توانید. یکی از بهترین راه ها برای کسب درآمد غیرفعال ، استفاده از محصولات Binance Savings و منتظر ماندن آن برای ایجاد علاقه است. پس انداز بایننس پس انداز انعطاف پذیر و قفل شده ای برای بیت کوین و سایر ارزهای رمزنگاری شده با نرخ بهره جذاب ارائه می دهد.

نکاتی برای کسب بیشترین معاملات در Binance P2P :

بسیاری از افراد در سیستم عامل های P2P می خواهند دارایی های رمزنگاری شده خود را به سرعت بفروشند.
در زیر چند نکته وجود دارد که به شما کمک می کند معاملات بیشتری را با استفاده از Binance P2P انجام دهید:

*از قیمت های بازار رمزنگاری به روز باشید و قیمت های واقعی تعیین کنید.
*عادت نکنید که قبل از اتمام معاملات را لغو کنید.
*به طور مرتب تبلیغات خود را زیر نظر داشته باشید و تبلیغات تازه منتشر شده را بررسی کنید.
*روشهای پرداخت بیشتری را برای جلب خریداران بپذیرید.
*سریع و واضح با طرف مقابل ارتباط برقرار کنید.
*برای ایجاد رتبه شخصی خود ، نظرات خود را مبادله کنید.

اینها جنبه های اساسی تجارت P2P در Binance هستند.

معامله گران از سراسر جهان از Binance P2P برای معامله ارزهای رمزپایه معروف مانند:
BNB ، Bitcoin (BTC) ، Ethereum (ETH) و استیبل کوین هایی مانند Tether (USDT) ، Binance USD (BUSD) و موارد دیگر استفاده می کنند.