معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ

کلمات و اصطلاحات پایه ارزهای دیجیتال و کریپتوکارنسی به زبان ساده

برای کمک به درک مفاهیم کریپتوکارنسی ، تصمیم گرفتیم واژه نامه ای از کلمات و اصطلاحات پایه ارزهای دیجیتال و کریپتوکارنسی را تهیه و در اختیار شما عزیزان قرار دهیم ، امیدواریم که مورد پسند شما قرار بگیرد.

Cryptography (رمزنگاری)

به فرآیند رمزگذاری اطلاعات، رمزنگاری گفته می شود. رمزنگاری روشی برای محافظت از اطلاعات و ارتباطات از طریق استفاده از کدها است؛ به گونه ای که فقط کسانی که به این اطلاعات دسترسی دارند، می توانند آن را بخوانند و پردازش کنند.

Cryptocurrency (رمزارز)

کریپتوکارنسی یا ارز رمزنگاری شده (رمزارز یا ارز رمزپایه)، نوعی از پول است که به عنوان اطلاعات رمزگذاری شده و دیجیتالی وجود دارد که مستقل از هر بانک یا مرجع مرکزی عمل می کند. رمزنگاری از ریاضیات پیچیده برای تنظیم، ایجاد و انتقال وجه استفاده می کند.

Bitcoin (بیت کوین)

اولین و مشهورترین کریپتوکارنسی، بیت کوین است که به معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ صورت غیرمتمرکز عمل می کند و هیچ کس قادر به کنترل آن نیست. بیت کوین در سال ۲۰۰۹ توسط یک شخص یا سازمان ناشناس با نام مستعار “ساتوشی ناکاموتو” آغاز به کار کرد.

هر کریپتوکارنسی یک نماد ۳ حرفی دارد که برای مشخص شدن آن در پلتفرم های معادلاتی استفاده می شود. BTC نماد بیت کوین است.

Satoshi Nakamoto (ساتوشی ناکاموتو)

ساتوشی ناکاموتو خالق بیت کوین است. هیچ کس نمی داند ناکاموتو کیست و تاکنون، هویت او فاش نشده است.

Satoshis (ساتوشی)

کوچک ‌ترین واحد بیت کوین، ساتوشی نام دارد. هر بیت کوین را می توان به ۱۰۰ میلیون واحد تقسیم کرد و هر ساتوشی، یک صد میلیونم بیت کوین است.

Whitepaper (وایت پیپر)

وایت پیپر یا گزارش عملکرد، گزارشی است که در آن توسعه دهندگان به بیان جزئیات طرح یا سیستم ‌شان می پردازند. در سال ۲۰۰۸، ساتوشی ناکاموتو نیز وایت پیپری از بیت کوین منتشر کرد.

Blockchain (زنجیره بلوک)

یکی دیگر از اصطلاحات پایه ارزهای دیجیتال بلاکچین میباشد ، بلاکچین یک دفترچه دیجیتالی از تمام معاملات انجام شدۀ یک رمزارز خاص است. این زنجیره بلاک شامل بلاک‌های جداگانه ای است که از طریق امضای رمزنگاری به یکدیگر متصل می شوند. هر بار که بلاک کامل شود، به عنوان یک بلاک جدید به بلاکچین اضافه می شود.

blockchain بطور مکرر در هزاران کامپیوتر در سراسر جهان کپی و ذخیره می شود. از معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ آنجایی که هیچ نسخه اصلی در یک مکان خاص وجود ندارد، بلاکچین یک فناوری غیرمتمرکز محسوب می شود و همه نسخه های آن با هم برابرند.

Block (بلاک)

بلاکچین از بلاک ها ساخته شده است. هر بلاک، یک پایگاه داده تاریخی از کلیه معاملات انجام شده را تا زمان پر شدن بلاک، نگهداری می کند. رکوردهای ثبت شده در هر بلاک دائمی و تغییرناپذیر هستند.

Block Hight (ارتفاع بلاک)

به تعداد کل بلاک ها قبل از بلاک موردنظر در بلاکچین، ارتفاع بلاک گفته می شود.

Altcoin (آلت کوین)

آلت کوین ها رمزارزهایی هستند که بعد از بیت کوین ایجاد شده اند.

Coin (کوین)

کوین ها رمزارزهایی هستند که به صورت مستقل معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ عمل می کنند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند؛ مانند بیت کوین و اتریوم.

Token (توکن)

توکن ها رمزارزهایی هستند که بلاکچین اختصاصی ندارند و بر روی بستر سایر رمزارزها کار می‌کنند؛ مانند بایننس کوین.

Hard Fork (هارد فورک)

هارد فورک به تغییرات اساسی در پروتکل رمزارز گفته می شود، به گونه ای که آن را به ۲ ارز متفاوت تبدیل می کند. در هارد فورک، نسخه جدید با نسخه های قبلی سازگار نیست. مثال بارز در این زمینه، بیت کوین کش است (فورک بیت کوین) که یکی از تغییرات اعمال شده در آن نسبت به بیت کوین، افزایش حجم بلاک هاست.

هارد فورک زمانی ایجاد می شود که برخی از ماینرها (استخراج کنندگان) تصمیم می گیرند قوانین جدیدی را برای رمزارز موردنظر ایجاد کنند. افرادی که با این تغییرات موافق اند، به فورک جدید می پیوندند. افرادی هم که مخالف هستند، می توانند از همان نسخه قبلی استفاده کنند.

Soft Fork (سافت فورک)

در سافت معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ فورک، یک تغییر جزئی در پروتکل رمزارز موردنظر ایجاد می شود که با نسخه های قبلی سازگار است.

Hash (هش)

از دیگر اصطلاحات پایه ارزهای دیجیتال هش میباشد ، به زبان خیلی ساده، هش به خروجی گفته می شود که از اطلاعات ورودی بدست می آید. الگوریتم هش، اطلاعات ورودی را در هر اندازه ای که باشد، دریافت می کند و یک خروجی با اندازه ثابت تولید می کند.

هش را می توان “اثر انگشت دیجیتالی” نامید که از طریق پردازش اطلاعات توسط” تابع هش” ایجاد می شود. این فرآیند به صورت خطی و یکطرفه صورت می گیرد. به این معنی که از طریق هش ایجاد شده، نمی توان به داده های اصلی (اطلاعات ورودی) دست پیدا کرد (همانطور که از طریق اثر انگشت، نمی توانیم انگشت را تصور کنیم و آن را بسازیم). هش بیت کوین ۶۴ رقمی است و با صفر شروع می شود.

Hash Rate (نرخ هش)

نرخ هش نشان می دهد کامپیوتر شما تا چه اندازه ای توان تولید دارد (سرعت انجام عملیات استخراج) و عملکرد آن چقدر است. نرخ هش یکی از مهمترین معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ فاکتورهای انتخاب دستگاه استخراج محسوب می شود.

Peer 2 Peer (همتا به همتا)

در یک شبکه همتا به همتا (P2P) دو یا چند کامپیوتر (یا شخص) با یکدیگر در ارتباط هستند، بدون اینکه شخص سومی به عنوان واسطه مورد استفاده قرار گیرد.

Decentralization (غیرمتمرکز)

غیرمتمرکز بودن شاید مهمترین ویژگی بیت کوین و سایر رمزارزها باشد. با نبود مرجع مرکزی، رمزارزها نسبت به ارزهای فیات (دلار، ریال و غیره) و سایر روش های پرداخت، مزایای منحصر به فردی دارند. یکی از مهمترین این مزایا، عرضه پولی محدود است که به مرور زمان می تواند باعث افزایش ارزش رمزارزها شود ( به عنوان مثال، تعداد کل بیت کوین ها، ۲۱ میلیون است؛ این تعداد ثابت در طول زمان، باعث افزایش قیمت بیت کوین می‌شود )

Wallet (کیف پول)

یکی دیگر از اصطلاحات پایه ارزهای دیجیتال کیف پول میباشد ، با استفاده از کیف پول های دیجیتالی، امکان دریافت، ذخیره سازی و ارسال رمزارزها فراهم می شود. هر کیف پول حاوی کلید خصوصی شماست که امکان دسترسی به بیت کوین و سایر رمزارزها را برای شما فراهم می کند.

Address (آدرس کیف پول)

آدرس کیف پول ، رشته ای از حروف و اعداد است که به عنوان شماره حساب برای معاملات رمزنگاری شده محسوب می شود. آدرس ها می توانند به صورت عمومی به اشتراک گذاشته شوند. هر کوین یک آدرس منحصربه‌ فرد دارد که مشخص می کند روی بلاکچین قرار دارد. این آدرس، موقعیت مکانی است که در آن داده ها ذخیره می شود و هر گونه تغییر در آن ثبت می شود.

برای خرید و فروش بیت کوین و سایر رمزارزها، تنهای چیزی که باید در اختیار دیگران قرار دهید، معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ همین آدرس کیف پول است. هر بار که تراکنشی را در شبکه انجام می دهید، می توانید از یک آدرس منحصربه‌ فرد و جدید استفاده کنید.

Public Key (کلید عمومی)

کلید عمومی یک آدرس کیف پول منحصربه‌ فرد است که شامل رشته ای از اعداد و حروف می شود. عملکرد کلید عمومی مشابه شماره حساب بانکی شماست که برای دریافت رمزارز استفاده می شود.

Private key (کلید خصوصی)

رشته ای از اعداد و حروف که برای دسترسی به کیف پول شما استفاده می شود، کلید خصوصی نام دارد. در حالی که کیف پول شما توسط یک کلید عمومی نشان داده می شود؛ کلید خصوصی، رمز عبور کیف پول شماست که باید از آن مراقبت کنید. شما هنگام فروش یا برداشت رمزارزها به این کلید نیاز دارید، زیرا این کار به عنوان امضای دیجیتالی شما محسوب می شود.

Signature (امضاء)

زمانی که یک معامله در شبکه بلاکچین انجام می دهید، باید معامله را با کلید خصوصی خودتان امضا کنید. این امضای رمزنگاری شده، به شما اجازه می دهد که مالکیت خود را اثبات کنید.

Hot wallet (کیف پول گرم)

کیف پول گرم، به نوعی از کیف پول گفته می شود که به اینترنت متصل است و می تواند یک برنامه تحت وب یا یک برنامه موبایل باشد. استفاده از کیف پول های گرم آسان است، اما در مقایسه با سایر کیف پول ها، از امنیت کمتری برخوردار هستند، زیرا ممکن است هکرها بتوانند از طریق اینترنت به این نوع کیف پول ها دسترسی پیدا کنند.

Cold معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ wallet (کیف پول سرد)

کیف پول سرد، یک نوع کیف پول است که همواره به اینترنت متصل نیست. برای مثال، می توانید چنین نرم افزاری را در درایو USB نصب کنید. کیف پول های سرد بسیار امن تر از کیف پول های گرم هستند، زیرا هکرها برای دستیابی به کیف پول شما، به دسترسی فیزیکی نیاز دارند.

Software Wallet (کیف پول نرم افزاری)

کیف پول نرم افزاری یک شکل رایج از کیف پول است که در آن کلید خصوصی برای فرد در پرونده های نرم افزاری روی کامپیوتر ذخیره می شود.

Hardware Wallet (کیف پول سخت افزاری)

کیف پول سخت افزاری یک وسیله فیزیکی، شبیه به USB است که اطلاعات مربوط به رمزارزها را در خود ذخیره می کند و امن ترین راه برای نگهداری رمزارزها محسوب می شود.

Paper Wallet (کیف پول کاغذی)

ذخیره کردن رمز کیف پول (کلید خصوصی) روی یک سند فیزیکی، آن را به یک کیف پول کاغذی تبدیل می کند.

Cold Storage (ذخیره سازی سرد)

ذخیره سازی سرد، اصطلاح دیگری است که برای یک “کیف پول کاغذی” یا “کیف پول سخت افزاری” استفاده می‌شود.

Mining (استخراج)

یکی دیگر از اصطلاحات پایه ارزهای دیجیتال استخراج میباشد ، استخراج به فرآیندی گفته می شود که طی آن، یک سری محاسباتی ریاضی برای تأیید تراکنش ها و تولید رمزارز انجام می شود.

Miner (ماینر)

ماینر به کامپیوتر یا تجهیزاتی گفته می معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ شود که بر اساس توان محاسباتی خود، بیت کوین یا یک رمزارز خاصی را استخراج می کند.

Confirmation (تأیید)

هر بار که تراکنش جدیدی در شبکه صورت می گیرد، ماینرها، اعتبار و صحت تراکنش را بررسی و تأیید می کنند.

Transaction Fees (کارمزدهای تراکنش)معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ

برای انجام تراکنش در شبکه رمزارزها، کاربر باید هزینه ای را بابت تایید تراکنش پرداخت کند. این هزینه ها با توجه به وضعیت شبکه و ترافیک آن، متغیر خواهد بود. اگر بخواهید تراکنش شما سریعتر تایید شود، باید کارمزد بیشتری پرداخت کنید.

Pump & Dump (پامپ و دامپ)

زمانی که گروهی از سرمایه گذاران تصمیم بگیرند قیمت رمزارزها را به صورت تصنعی افزایش یا کاهش دهند، پامپ و دامپ اتفاق می افتد.

برخی از سرمایه گذاران زمانی که قیمت یک رمزارز پایین است، اقدام به خرید می کنند. سپس، با تبلیغات و اخبار دورغین باعث افزایش قیمت می شوند (پامپ) و به دیگران اعلام می کنند که الان بهترین زمان خرید است. بنابراین، تقاضا برای آن رمزارز زیاد می شود و سرمایه گذاران سودجو ارزهای خود در بالاترین قیمت می فروشند. بعد از مدتی، قیمت ها کاهش پیدا می کند (دامپ) و افراد بی تجربه، بخشی از سرمایه خودشان را در این بازار از دست می دهند.

Block Reward (جایزه بلاک)

ماینرها در ازای کاری که در شبکه بلاکچین انجام می‌دهند، رمزارز پاداش می‌گیرند.

Halving (نصف شدن پاداش استخراج)

پاداش اولین بلاک تولید شده در سال ۲۰۰۹، ۵۰ بیت کوین بود که این پاداش هر ۴ سال یکبار، نصف می شود. فرایند نصف شدن پاداش استخراج بیت کوین، هاوینگ بیت کوین نام دارد.

Mining Pool (استخر استخراج)

اگر تعدادی از ماینرها قدرت محاسباتی خود را در کنار هم جمع کرده و تلاش کنند تا بتوانند معاملات موردنیاز برای شروع یک بلوک جدید در زنجیره را معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ تکمیل کنند، آنها در یک “استخر استخراج” قرار می گیرند. پاداش ماینرها بر اساس میزان مشارکت ماینرها، بین کسانی که در استخر قرار دارند، تقسیم می شود. ایده این است که قرار گرفتن در یک استخر استخراج رمزارز، شانس بهتری برای داشتن هش های موفق را فراهم می کند.

consensus algorithm (الگوریتم اجماع)

تراکنش هایی که در شبکه بلاکچین انجام می شوند، به تایید نیاز دارند. جهت اینکار، الگوریتم هایی وجود دارد که بر اساس آنها، ماینرها در مورد تایید یا عدم تایید یک تراکنش به توافق می رسند. به این نوع از الگوریتم ها، الگوریتم اجماع گفته می شود. در شبکه های بلاکچین، از ۲ الگوریتم کلی “گواه اثبات کار” و “گواه اثبات سهام” استفاده می شود.

Proof of work (گواه اثبات کار)

گواه اثبات کار فرآیندی است که طی آن ماینرها ثابت می کنند که روی حل یک مسئله ریاضی در شبکه کار کرده اند. هر ماینری که بتواند مسئله موردنظر را حل کند، می تواند بلاک جدید را به بلاکچین اضافه کند.

Proof of Stake (گواه اثبات سهام)

گواه اثبات سهام نوعی مکانیزم اجماع است که در آن، ماینرها بر اساس تعداد رمزارزهایی که دارند، انتخاب می‌شوند. به این معنی که هر چه دارایی یا سهام ماینر بیشتر باشد، شانس بیشتری برای تایید بلاک های جدید خواهد داشت.

Double spending (دوبار خرج کردن)

اگر کاربر تلاش کند که به صورت معامله بر اساس زمان پامپ و دامپ همزمان، یک رمزارز را در ۲ جای مختلف خرج کند، اصطلاح دوبار خرج کردن یا خرج کردن مضاعف را بکار می برند.

۵۱% Attack (حمله ۵۱ درصدی)

اگر بیش از نیمی از شبکه بلاکچین توسط فرد یا گروهی از افراد کنترل شود، امکان ایجاد اختلال در شبکه وجود خواهد داشت (تأثیرات منفی مانند متوقف کردن استخراج، خرج کردن مضاعف یا تغییر تراکنش ها).

Exchange (صرافی)

یکی دیگر از اصطلاحات پایه ارزهای دیجیتال صرافی میباشد، صرافی بستری است که از طریق آن می‌توان به خرید و فروش بیت کوین و سایر رمزارزها پرداخت و این ارزها را با یکدیگر و بین اشخاص مبادله کرد ( به صورت آنلاین ) صرافی ‌ها می‌توانند در ارائه انواع رمزارزها و کارمزد آنها، متفاوت باشند.

برای خرید و فروش رمزارزها می توانید از صرافی های خارجی (مانند صرافی بایننس) و داخلی استفاده کنید (جهت استفاده از صرافی های خارجی، مسئله تحریم ها و احتمال بسته شدن حساب کاربران ایرانی را در نظر بگیرید)