تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند

بازیکنان اصلی فارکس در پشت نقدینگی چه کسانی هستند؟

برای اینکه تریدر موفقی بشوید مهم است که هم ریسک و هم نواسانات را مدیریت کنید. برای فهمیدن بهتر این دو فاکتور، باید ابتدا نقدینگی را درک کنید.

بازار فارکس تنها بازاری است که نه تنها بزرگترین بازار از نظر متوسط ​​گردش مالی روزانه و متوسط ​​درآمد هر تریدر در جهان است، بلکه بزرگترین بازار از نظر تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند تعداد افراد و شرکت کنندگان نیز می باشد.

نقدینگی: چیست؟ از کجا آمده است؟ چرا مهم است؟

نقدینگی برای ساختار بازار فارکس مهم است. بدون نقدینگی که با جهش و شکاف قیمت ها برجسته می شود، فعالیت ها آشفته خواهد بود. با این حال یک بازار با نقدینگی بالا، ورود و خروجی روان تر ایجاد می کند و باعث می شود تمام بازیگران این بازار از سوداگران کوچک تا موسسات بزرگ همه مشارکت داشته باشند.

نقدینگی از طریق هوای نازک یا توسط یک تاجر کوچک در ایالات متحده، اروپا یا آسیا ایجاد نمی شود. این، توسط یک فراهم کننده نقدینگی تولید می شود، که طبق تعریف، یک کارگزار یا موسسه ای است که در یک کلاس دارایی انتخاب شده، به عنوان یک بازار ساز رفتار می کند.

اساساً، تأمین کننده نقدینگی در هر دو طرف معاملات ارزی فعالیت می کند. او ارز خاصی را با قیمت های مشخص می فروشد و می خرد. وقتی او این کار را می کند، در حال ایجاد بازار یا به وجود آوردن بازار (Making the Market) است.

برخی ممکن است بپرسند، "چرا باید به نقدینگی اهمیت دهم؟ " پاسخ ثبات بیشتر بازار است. به وجود آورندگان نقدینگی مقدار قابل توجهی از خطر را به تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند عهده می گیرند و با این کار می توانند پاداش کاملی دریافت کنند زیرا آنها می توانند جریان سفارشات را مشاهده کنند.

از همه مهمتر، آنها مایلند در یک دوره معاملات بی ثبات و نوسانی، طرف دیگر ترید را در اختیار بگیرند، در نتیجه به سوداگران کوچک اجازه می دهند ریسک خود را با کارآیی بیشتری مدیریت کنند. موارد بدتری از قرار گرفتن در سمت اشتباه یک معامله در یک بازار غیر نقد وجود دارد.

لیست بازیکنان اصلی فارکس

• بانکهای تجاری - بانکها معمولاً در مقادیر زیادی از معاملات سوداگرانه و همچنین گردش تجاری روزانه شرکت دارند. برخی روزانه میلیاردها دلار با ارز خارجی تجارت می کنند. برخی از طرف مشتری معامله می کنند. دیگران هم با حساب اختصاصی معامله می کنند.

بانک های تجاری و سرمایه گذاری برای همه جفت ارزهایی که بازار را به وجود می آورند، شرایط خرید و فروش فراهم می کنند. آنها معمولا کمترین اسپردها را برای این جفت ارزها به بزرگترین و بهترین مشتری هایشان، ارائه می دهند و به نمایندگی از مشتریانشان، به معاملات این جفت ارزها به جای اینکه فقط از تفاوت نرخ خرید و فروش (اسپرد) کسب سود کنند، می پردازند.

عمده ترین تأمین کنندگان نقدینگی بانک های تجاری شامل: Citibank، Deutsche Bank، Societe Generele، Union Bank of Switzerland و HSBC می باشند.

• بانک های مرکزی - بانک های مرکزی نقش مهمی در بازار فارکس بازی می کنند و این نقش، کنترل عرضه ارزهای مختلف است. علاوه بر نگرانی در مورد تنظیم نرخ تورم و نرخ بهره، آنها همچنین مسئول ایجاد ثبات در صورت لزوم در بازار فارکس هستند.

بانک های مرکزی ممکن است به اندازه بانک های تجاری فعال نباشند، اما در صورت نیاز شدید مانند بحران مالی، آنها آماده هستند تا در صورت لزوم برای تأمین نقدینگی به کشورهای متبوع خود از طریق عملیات بازار پول، مداخله کنند.

در صورتی که عملکردهای عادی فارکس تحت فشار قرار بگیرد و دچار مشکل شوند، اغلب به عنوان آخرین چاره به بانکهای مرکزی مراجعه می شود.

• شرکت های سرمایه گذاری - شرکتهای مدیریت سرمایه گذاری معمولاً حسابهای عظیمی را از طرف مشتریان خود مدیریت می کنند و نیاز به مبادله ارز خارجی دارند بنابراین آنها مجبورند این معاملات را از طریق استفاده از بازار ارز تسهیل کنند.
• کارگزاران جزیی فارکس - این گروه 2% از حجم کل بازار فارکس را که هر روز بین 25 تا 50 میلیارد دلار تخمین زده می شود را، اداره می کند.

تا زمانی که یک کارگزار جزیی فارکس از ذخایر سرمایه بالایی برخوردار نباشد، نمی تواند با فراهم کنندگان عمده نقدینگی تجارت کند و به همه مزایا از جمله اسپردهای خیلی کم که با سرمایه هنگفت همراه است دسترسی داشته باشد.

تریدرهای کوچک (Retail Trader) از جمله دلالان (Speculators) بر خلاف تریدرهای موسسات بزرگ، بندرت نیاز به معامله در این حجم عظیم دارند. بنابراین، دسترسی آنها به بازار فارکس معمولاً از طریق کارگزاران تحت نظارت (Regulated) آنلاین فارکس، که تأمین کنندگان ثانویه نقدینگی در بازار هستند، انجام می شود. (کارگزاران تحت نظارت کسانی هستند که در سازمان تنظیم مقررات مالی کشور خود ثبت نام کرده اند به عنوان مثال FCA در انگلستان و باید با قوانین تعیین شده توسط آن ارگان مطابقت داشته باشند از طرف دیگر کارگزارانی که تحت نظارت نیستند Unregulated نیازی به رعایت هیچ قانونی ندارند و می توانند به هر روشی که صلاح بدانند رفتار کنند).

• دلالان – اینها افراد ریسک پذیر یا سرمایه گذاران خصوصی (Private Investor) هستند که ارزهای خارجی را می خرند و می فروشند و از طریق نوسانات قیمت خود، سود می برند.
• معامله گران الگوریتمی - معامله گران الگوریتمی با فرکانس بالا یا معامله گران Algo موفق به تغییر چشم انداز معاملات CFD فارکس شده اند. (قرارداد ما به التفاوت Contract for difference یا به اختصار CFD یکی از مشتقات مالی است که به شما امکان می‌دهد بدون تصاحب یک دارایی، روی تغییرات قیمت آن معامله کنید. این نوع از معاملات را می‌توانید روی طیف وسیعی از بازارها از جمله بازار سهام، فارکس، شاخص‌ها و کالاها انجام دهید). دنیای تجارت الکترونیکی و تریدهای همزمان رایانه ای، امروز باعث افزایش تعداد معامله گران برنامه ریزی شده با فرکانس بالا شده است تا بتوانند با استفاده از تجزیه و تحلیل الگوهای تشخیص بسیار پیچیده به عرصه تجارت تحت عنوان ارائه دهندگان یا فراهم کنندگان نقدینگی، ورود کنند.

نتیجه گیری

نقدینگی بر نوسانات بازار تأثیر می گذارد و اگرچه نوسانات می توانند هم یک دوست و هم یک دشمن باشند، سطح مشخصی از نوسانات برای فرصت های تجاری لازم است. نقدینگی می تواند منجر به نوسانات شدید قیمت و نوسانات غیرقابل کنترل شود.

برای اینکه تریدر موفقی بشوید مهم است که هم ریسک و هم نواسانات را مدیریت کنید. برای فهمیدن بهتر این دو فاکتور، باید ابتدا نقدینگی را درک کنید.

تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند: اصول کار آن ها چیست؟

بازار فارکس، پلتفرم تجاری ای است که بیشترین میزان نقدینگی را دارد، چرا که جامعه آن پول را به عنوان دارایی با نقدینگی مطلق در نظر می گیرد. حجم معاملات روزانه فارکس نزدیک به 7 میلیارد دلار است؛ به همین دلیل است که معامله گران می توانند دارایی ها را به صورت فوری خرید و فروش کنند. از طرف دیگر، موفقیت بازیگران بازار به شدت به تأمین کنندگان نقدینگی بستگی دارد. نقش و اصول کار آن ها چیست؟

تأمین کنندگان نقدینگی چه تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند کسانی هستند؟ نگاهی به مسئولیت های آن ها

بیایید مفهوم تامین کننده نقدینگی فارکس را از نقطه نظر یک کارگزار روشن کنیم. این بازار شامل بیش از 3000 شرکت کارگزاری است؛ به همین دلیل محیط آن بسیار رقابتی است. کارگزاران باید بهترین شرایط را به معامله گران ارائه دهند، از جمله اجرای فوری سفارشات آن ها.

وقتی یک کارگزار با تامینکنندگان نقدینگی همکاری نمیکند، لیست سفارش شامل پیشنهادات و درخواستهای رسیدگیای می شود که باید تنها توسط معاملهگران ثبت شده انجام شود. گاهی اوقات، لیست سفارش، سفارشات معامله گران را برآورده نمی کند. به عنوان مثال، یک معامله گر با تمایل به خرید 50 واحد، یک سفارش درخواست برای یک جفت GBP/CHF با قیمت 1.27153 ثبت کرد. در همین حال، لیست سفارش حاوی یک سفارش پیشنهاد برای 25 واحد مربوط به قیمت مشخص شده؛ 15 واحد دیگر با قیمت 1.27155، و 10 واحد دیگر با قیمت 1.27159 است. به این ترتیب، معامله گران باید یک ارز را با قیمتی بالاتر از قیمت بازار بخرند.

در حالی که در مورد نقدترین جفت های معاملاتی صحبت می شود، چنین وضعیتی به سختی ممکن است، اما معامله گران از توانایی های کامل بازار به عنوان اهرم استفاده می کنند.

اگر تامین کنندگان نقدینگی را در نظر بگیریم، این شرکت ها کارگزاران را با بانک های برتر، صندوق های سرمایه گذاری و سایر مشارکت کنندگان اصلی مرتبط می سازند. در نهایت، لیست سفارشات یک کارگزار، درخواست ها و پیشنهاد معاملات متعدد برای جفت های معاملاتی مختلف را به دست می آورد. معامله گران فرصتی برای دستیابی سریع به سفارشات فوری اجرا شده با قیمت های مورد نیاز به دست می آورند.

تفاوت بین بازارسازان و تامین کنندگان نقدینگی چیست؟

گاهی اوقات، تامین کنندگان نقدینگی فارکس به عنوان بازارسازان شناخته می شوند. این دو مفهوم فوق العاده به هم نزدیک هستند، اما شما باید تفاوت های آن ها را درک کنید.

بازارسازان در میان "مرموزترین" شخصیت های بازار فارکس قرار دارند. این گروه هم می تواند شامل بازیکنان اصلی و عمده و هم می تواند شامل خود شرکت های کارگزاری باشد. هنگامی که کارگزار از خدمات تامین کننده نقدینگی استفاده نمی کند، خود شرکت به عنوان بازارساز عمل می کند، و سفارشات فروش معامله گران و سفارشات خرید را به هم متصل می کند. این مدل در بازار فارکس، "کارگزار B-book" نامیده می شود. مدل " A-book"، تامین کنندگان نقدینگی را به عنوان واسطه بین کارگزاران و بازیکنان اصلی مانند بانک ها و صندوق های تامین حاشیه ای در نظر می گیرد که موقعیت آن ها در این مدل، بازارساز است.

گفته می شود که یک بازارساز مسئول برآورده ساختن لیست سفارش با معاملات درخواست و پیشنهاد است و به عنوان یک تغذیه کننده فارکس خدمات رسانی می کند، در حالی که تامین کنندگان نقدینگی، شرکت هایی هستند که کارگزاران را به بازارسازان متصل می کنند.

این بازیکنان به دو گروه اصلی تقسیم می شوند: ردیف 1 یا بازارسازان نهادی (بزرگترین بانک ها و صندوق ها) و بازیکنان انفرادی کوچکتر مبتنی بر کارگزاران تازه وارد و معامله گران خصوصی.

چرا بیشترین میزان نقدینگی برای کارگزاران مهم است؟

کارشناسان فارکس ویژگی های زیر را به عنوان مهم ترین مزایای نقدینگی بالا تشخیص می دهند:

گسترش در حال حرکت به 0 است. هنگامی که نقدینگی کم است، اختلاف بین قیمت های درخواست و پیشنهاد افزایش می یابد؛ به همین دلیل معامله گران با ضرر روبرو می شوند.

لغزش و افت قیمت. این موقعیت هنگامی رخ می دهد که یک کارگزار نتواند یک سفارش را با قیمت بازار اجرا کند، و معامله گران باید سفارشات خود را در قیمت های بالاتر یا پایین تر اجرا کنند.

شکاف ها. این تاثیر منفی نقدینگی کم به این معنی است که در میان یک ردیف قیمت، یک شکاف 1 یا چند پیپی وجود دارد.

یک تامین کننده نقدینگی کارگزار مورد اعتماد، این موانع را کنار می زند، اما آیا تازه واردان می توانند بهترین راه حل را پیدا کنند؟ B2Broker یک شرکت نوآور و افتخار آفرین دوره است که تجارت کارگزاری شما را به پیش می برد. بهترین تامین کننده نقدینگی بازار را انتخاب کنید که گسترش صفر، 1٪ الزامات حاشیه ای و دسترسی به بازارسازان ردیف 1 را تضمین می کند.

تامین کننده نقدینگی یا Liquidity Provider در حوزه دیفای کیست؟

روز‌به‌روز بر شمار استخرهای نقدینگی افزوده می‌شود و احتمالاً شما هم جزو افرادی هستید که دوست دارند تامین‌ کننده نقدینگی باشند. تامین‌کننده نقدینگی اصطلاح جدیدی است که این روزها در بازار کریپتو بسیار به گوش می‌رسد. بنابراین ممکن است سوال‌های بسیاری درباره این اصطلاح داشته باشید؛ تامین کننده نقدینگی (Liquidity Provider) کیست ، اصلاً استخر نقدینگی یا Liquidity Pool چیست و چطور کار می‌‌کند؟ چطور می‌توانیم به عنوان لیکوییدیتی پروایدر فعالیت کنیم؟

استخرهای نقدینگی بخش اساسی اکوسیستم دیفای و بخش مهمی از بازارسازهای خودکار (AMMs)، پروتکل‌های وام‌دهی و وام‌گیری، ییلد فارمینگ، دارایی‌های مصنوعی و بیمه روی زنجیره‌ای (On-chain‏) و بازی‌های بلاکچینی هستند. ما در این مقاله با مثال‌هایی بسیار ساده، از سیر تا پیاز تامین کننده نقدینگی را برای شما توضیح می‌دهیم و در انتها چند استخر نقدینگی بزرگ و معروف را به شما معرفی می‌کنیم. با ما همراه باشید.

استخر نقدینگی (Liquidity Pool) چیست؟

از آن‌جایی که آشنایی با استخر نقدینگی به شما کمک می‌کند که بهتر مفهوم تامین کننده نقدینگی را درک کنید، اجازه دهید پیش از پرداختن به اینکه تامین کننده نقدینگی (Liquidity Provider) کیست؟ به توضیح مفهوم استخر نقدینگی (Liquidity Pool) بپردازیم.

استخر نقدینگی در واقع قرارداد هوشمندی است که مجموعه‌ای از دارایی‌های دیجیتال که در پلتفرم‌های امور مالی غیر متمرکز استفاده می‌شوند، در این قرارداد هوشمند قفل می‌شوند. عملکرد استخر شبیه یک فضای ذخیره‌سازی هوشمند است. در واقع استخرهای نقدینگی یکی از راه‌های تامین نقدینگی مورد نیاز برای پلتفرم‌های امور مالی غیر متمرکز هستند. مفهوم نقدینگی در اینجا به معنای این است که چه مقدار سرمایه در این قراردادهای هوشمند قفل شده است. اما چرا به استخرهای نقدینگی نیاز داریم؟

به سیستمی که سفارشات را با یکدیگر مطابقت می‌دهد، Matching Engine یا موتور تطابق گفته می‌شود. موتور تطابق و دفتر سفارش جزء اساسی هر صرافی متمرکز (CEX) است. این مدل برای تسهیل معاملات در صرافی‌های متمرکز بسیار مناسب بوده و امکان ایجاد بازارهای مالی پیچیده را فراهم می‌کند. اما پلتفرم‌های دیفای امکان پیاده‌سازی این روش را ندارند. چرا؟ چون ترید کردن در این پروتکل‌ها اصطلاحاً روی زنجیره انجام می‌شود. یعنی همه اطلاعات تراکنش‌ها درون یک شبکه بلاکچین ذخیره خواهد شد، بدون اینکه یک سازمان مرکزی، بر دارایی‌های کاربران کنترل داشته باشد. مشکل اصلی اینجاست که اگر مثلاً یک صرافی مبتنی بر دفتر سفارش روی شبکه اتریوم داشته باشیم، برای ایجاد سفارش یا کنسل کردن آن یا هر نوع تعامل دیگری با اُردر بوک باید گس بپردازید که باعث افزایش چشمگیر هزینه معاملات می‌شود.

از طرف دیگر تامین نقدینگی برای تامین‌کنندگان نقدینگی هم دیگر سوددهی کافی نخواهد داشت. علاوه‌بر این، توان عملیاتی شبکه‌های بلاکچینی هنوز خیلی کم است. یعنی شبکه‌های بلاکچینی توان لازم برای معامله میلیاردها دلار رمزارز در روز را ندارند. استخرهای نقدینگی را می‌توان در صرافی‌های غیر متمرکز به‌عنوان جایگزینی برای دفتر سفارش (Order Book) در نظر گرفت.

شایان توجه است که صرافی‌های غیرمتمرکزی مثل بایننس دکس ( Binance DEX) وجود دارند که از دفتر سفارش استفاده می‌کنند و عملکرد قابل توجهی هم دارند. صرافی بایننس که روی Binance Chain ایجاد شده، به طور خاص برای معاملات ارزان و سریع طراحی شده. از نمونه‌های دیگر می‌توان به سروم (Serum) که روی شبکه سولانا قرار دارد، اشاره کرد.

استخر نقدینگی توسط صرافی‌های غیر متمرکز مبتنی بر سیستم بازسازهای خودکار استفاده می‌شود. هدف از این کار انجام معاملات با نقدینگی بالا و با کمترین اسلیپیچ (Slippage) است. ما قبلاً در مقاله دیگری به‌طور مفصل به چیستی استخر نقدینگی، مزایا، نحوه کارکرد و فرآیند تعیین قیمت در استخر نقدینگی پرداخته‌ایم.

تامین ‌کننده نقدینگی (Liquidity Provider) کیست؟

همانطور که قبلاً هم اشاره کردیم؛ استخرهای نقدینگی قراردادهای هوشمندی هستند که کاربران می‌توانند دارایی‌های خود را به این قراردادهای هوشمند ارسال کنند. به این کاربران اصطلاحاً تامین‌ کننده نقدینگی (Liquidity Provider) یا LP گفته می‌شود. از این استخرهای نقدینگی برای وام‌دهی، وام‌گیری، تبادل رمزارزها، پروژه‌های ییلد فارمینگ و غیره استفاده می‌شود.
تامین‌ کننده نقدینگی به زبان ساده به کاربری گفته می‌شود که با فراهم کردن ارزهای دیجیتال مورد نیاز یک استخر، نقدینگی مورد نیاز برای پلتفرم‌های امور مالی غیر متمرکز را تامین می‌کند. در واقع تامین نقدینگی روشی است که در آن هم نقدینگی مورد نیاز بازار رمزارزها فراهم می‌شود و هم کاربرانی که می‌خواهند دارایی‌های ارزشمند خود را به جای فروش، هولد کنند با فعالیت به عنوان Liquidity Provider و سپرده‌گذاری کریپتوکارنسی‌های خود در استخرها، سود کسب می‌کنند.

وقتی سایر کاربران از دارایی‌های موجود در این استخرها استفاده کنند، درصدی از کارمزد تراکنش به تامین کنندگان نقدینگی تعلق می‌گیرد. به این نوع درآمد اصطلاحاً درآمد منفعل (Passive Income) گفته می‌شود. در ادامه مقاله نحوه محاسبه درآمد تامین کنندگان نقدینگی را بررسی خواهیم کرد.

نقش تامین کننده نقدینگی در استخرهای نقدینگی چیست؟

بازارسازهای خودکار یا AMMها امکان اجرای معاملات روی زنجیره‌ای، بدون نیاز به دفتر سفارش را ممکن می‌کنند. از آن‌جایی که برای ترید، هیچ نیازی به شخص ثالث نیست، تریدرها می‌توانند برای جفت ارزهای معاملاتی که ممکن است در صرافی‌های مبتنی بر اُردر بوک نقدینگی کافی نداشته باشند، پوزیشن باز کنند. همانطور که قبلاً هم اشاره کردیم، استخرهای نقدینگی، مجموعه‌ای از دارایی‌هایی هستند که توسط تامین کنندگان نقدینگی در قراردادهای هوشمند، سپرده‌گذاری شدند. بنابراین عوض اینکه با یک شخص ثالث طرف باشید، هنگام ترید با نقدینگی موجود در استخر سروکار دارید. یعنی برخلاف دفتر سفارش‌ها خریداران دیگر نیازی به فروشنده و فروشندگان دیگر نیازی به خریدار ندارند. تنها کافی است که نقدینگی جفت ارزی که می‌خواهند آن را ترید کنند در استخرها موجود باشد.

به‌طور معمول برای مشارکت در استخر نقدینگی به یک جفت رمزارز نیاز دارید که باید از نظر مقداری با هم معادل باشند. مثلاً اگر می‌خواهید در یک استخر ETH و USDC به عنوان تامین کننده نقدینگی مشارکت کنید، باید مقدار تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند برابری از اتر و USDC را در این استخر واریز کنید. فرض کنید قیمت هر اتر ۲,۰۰۰ دلار است. بنابراین باید یک اتر و ۲,۰۰۰ دلار USDC را به این استخر واریز کنید.

توکن تامین نقدینگی چیست؟

برای اینکه بازارسازهای خودکار مثل یونی سواپ (Uniswap)، کرو (Curve) و بلنسر (Balancer) کارایی لازم داشته باشند، تامین کنندگان نقدینگی باید با دارایی‌های دیجیتال خود نقدینگی استخرها را تامین کنند. وقتی که توکن‌ها در استخرهای کریپتو سپرده‌گذاری می‌شوند، پلتفرم به صورت اتوماتیک یک توکن جدید که نماینده سهم سپرده‌گذار از استخر است را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد که به آن توکن تامین نقدینگی (Liquidity Provider Token) گفته می‌شود و با استفاده از آن می‌توان هم در پلتفرم بومی و هم در سایر برنامه‌های امور مالی غیر متمرکز استفاده کرد. LP توکن‌ها موجب می‌شوند که بازارسازهای خودکار به صورت غیر حضانتی باقی بمانند. در واقع شما به‌وسیله توکن‌های تامین نقدینگی کنترل دارایی‌های خود را در اختیار خواهید داشت که به‌جای کنترل توسط اپراتور انسانی، به‌وسیله کدهای قرارداد هوشمند مدیریت می‌شوند.

ارزش LP Tokenها بر اساس سهم شما از استخر محاسبه می‌شود. مثلاً اگر در استخر بلنسر که ارزش کلی معادل ۱۰۰ دلار دارد ۱۰ دلار گذاشته باشید، ۱۰ درصد از ال پی توکن‌های استخر را می‌گیرید. ۱۰ درصد به شما تعلق می‌گیرید، چون ۱۰ درصد از نقدینگی استخر را تامین کرده‌اید.

سود تامین‌کنندگان نقدینگی چگونه محاسبه می‌شود؟

درآمد تامین‌کنندگان نقدینگی با توجه به درصد سهم این افراد از استخر نقدینگی محاسبه می‌شود. هر پلتفرمی کارمزد تراکنش‌ها را به شیوه‌ای متفاوت محاسبه می‌کند. مثلاً اگر شما در صرافی غیر متمرکز کوییک سواپ معامله‌ای انجام دهید، ۰.۳ درصد از مبلغ کل به عنوان کارمزد تراکنش کم می‌شود که از این مقدار ۰.۲۵ درصد به تامین‌کنندگان نقدینگی تعلق می‌گیرد. در واقع این ۰.۲۵ درصد از مبلغ کارمزد به نسبت سهم هر شخص از استخر، بین لیکوییدیتی پروایدرها تقسیم می‌شود.
فرض کنید که شما در یکی از استخرهای کوییک سواپ رمزارز تتر و اتر را سپرده‌گذاری کرده‌اید و کاربر دیگری قصد دارد ۱۰۰ دلار تتر را برای خرید اتر معامله کند. مقدار ۰.۳ درصد از مبلغ کل (۱۰۰ دلار) به عنوان فی این معامله در نظر گرفته می‌شود. یعنی کاربر باید ۰.۳ دلار کارمزد بپردازد و ۰.۲۵ درصد معادل ۰.۲۵ دلار از این مقدار به استخر شما تعلق می‌گیرد. اگر سهم شما از این استخر ۱۰ درصد باشد، شما به ازای این تراکنش ۰.۰۲۵ دلار دریافت می‌کنید.

کاربرد LP Tokenها چیست؟

امور مالی غیر متمرکز، فضایی است که به‌طور پیوسته تغییر می‌کند. بنابراین مفاهیم و اصطلاحات این حوزه هم دائماً عوض می‌شوند. مثلاً آن چیزی که در این مقاله به آن LP Token می‌گوییم در پروتکل بلنسر توکن استخر بلنسر (Balancer Pool Tokens) یا BPT و در یونی سواپ Pool Tokens یا Liquidity Tokens نامیده می‌شود. با وجود تفاوت در کلمات، معنی و کاربرد آن‌ها یکسان است. توکن‌های LP، اثباتی بر این هستند که شما با دارایی‌های خود در یک استخر مشارکت کرده و نماینده دارایی‌های شما و ادعایی مبنی بر اینکه می‌توانید دارایی‌های خود را پس بگیرید، هستند.

کاربرد دیگر ال‌پی توکن‌ها در Yield Farming است. ایده پشت ییلد فارمینگ این است که با سپرده‌گذاری توکن‌های خود در اپلیکیشن‌های دیفای مختلف می‌توانید درآمد و سود خود را به حداکثر برسانید. در واقع با جابه‌جایی توکن‌ها و استیکینگ و برداشت آن‌ها در پروتکل‌های مختلف سود شما به حداکثر می‌رسد. شما می‌توانید با استیک کردن ال‌پی توکن‌های خود در استخرهای مختلف می‌توانید سود قابل ملاحظه‌ای کسب کنید.

برای اینکه مفهوم آن را بهتر درک کنید، مراحل فارمینگ توکن CRV در پروتکل کرو را با یکدیگر بررسی می‌کنیم:

1. سپرده‌گذاری جفت ارز در استخر نقدینگی Curve
2. دریافت LP Token استخر
3. سپرده‌گذاری LP در استخر استیکینگ
4. دریافت توکن کرو (CRV)

در واقع با این کار شما ۲ بار از تامین کننده نقدینگی بودن، سود می‌برید؛ یکبار درآمد از طریق کارمزد تراکنش و بار دیگر به‌خاطر مشارکت در پروژه ییلد فارمینگ.

محبوب‌ترین پلتفرم‌های تامین نقدینگی

راه‌اندازی استخرهای نقدینگی موجب شد، بسیاری از پلتفرم‌های دیفای در بازار شناخته شوند و جامعه کریپتو در سال ۲۰۲۰ شاهد رونق گرفتن استخرهای نقدینگی بود. در ادامه به معرفی چندین پلتفرم‌ غیر متمرکز که بر پایه استخر نقدینگی بنا شده‌اند، می‌پردازیم:

یونی سواپ

یونی سواپ (Uniswap) را می‌توان نمونه شاخص و موفق صرافی غیر متمرکز بر پایه استخرهای نقدینگی دانست. ارزش کل قفل شده (TVL) در این صرافی ۲.۵۶ میلیارد دلار است. سود تامین کننده نقدینگی برای استخرهای این پلتفرم متغیر بوده و در بالاترین حالت ۰.۳ درصد در نظر گرفته تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند شده است.

سوشی سواپ

دکس سوشی سواپ (Sushiswap) یکی از فورک‌های پلتفرم یونی سواپ است. ۰.۲۵ درصد از مبلغ کارمزد تراکنش‌ها به تامین‌کنندگان نقدینگی استخرهای این پلتفرم تعلق می‌گیرد. مقدار ارزش کل قفل شده در این پلتفرم در حال حاضر حدود ۴.۵۸۱ میلیارد دلار است.

کرو فایننس

پروتکل کرو فایننس (Curve Finance) یک صرافی غیر متمرکز است. از استخرهای نقدینگی کرو می‌توان به USDT، PAX Pool، Y Pool و sUSD Pool اشاره کرد. در حال حاضر کارمزد استفاده از تمام استخرهای کرو ۰.۰۴ درصد است که ۵۰ درصد از آن به تامین کنندگان نقدینگی تعلق می‌گیرد. مقدار TVL این پلتفرم در حال حاضر ۱۱.۳۵ میلیارد دلار است. در مقاله زیر می‌توانید با سازوکار این پلتفرم و نحوه کسب درآمد از استخرهای آشنا شوید.

پنکیک سواپ

پنکیک سواپ (PancakeSwap) یک صرافی غیر متمرکز مبتنی بر شبکه هوشمند بایننس (BSC) ساخته شده است. کارمزد تراکنش در پنکیک سواپ ۰.۲۵ درصد است که ۰.۱۷ درصد از آن به تامین کنندگان نقدینگی و ۰.۳ درصد به سازندگان استخرها تعلق می‌گیرد. تامین کنندگان نقدینگی برای کسب سود بیشتر می‌توانند LP ‌های خود را در در سرویس CAKE Farms این پلتفرم سپرده‌گذاری کنند. میزان نقدینگی موجود در این استخر در حال حاضر ۶.۳۲ میلیارد دلار است.

ریسک‌های مشارکت به عنوان تامین کننده نقدینگی

بزرگترین ریسک مشارکت در استخرهای بازارساز خودکار ضرر ناپایدار (Impermanent Loss) است. ضرر ناپایدار زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت دارایی سپرده شما در مقایسه با زمانی که آن را سپرده‌گذاری کردید، اختلاف فاحشی پیدا می‌کند. هر چقدر که واگرایی یا اختلاف بیشتر شود، پتانسیل اتفاق افتادن ضرر ناپایدار هم بیشتر می‌شود.

این اتفاق به دلیل نحوه عملکرد بازارسازهای خودکار است. در این سیستم‌ها باید نسبت ارزش مساوی هر جفت معاملاتی معین حفظ شود. مثلا اگر شما جفت ارز UNI/ETH را در استخر سپرده‌گذاری کرده باشید، اگر قیمت اتریوم افزایش پیدا کند، مقدار رمزارز یونی شما هم مجدداً تا جایی تغییر می‌کند که هر دو نسبت یکسانی با یکدیگر داشته باشند. در واقع ارزش دارایی شما باید از معادله x * y = k (k عددی ثابت است) تبعیت کند. اگر در این موقعیت بخواهید جفت ارز خود را برداشت کنید، مقدار توکن یونی سواپ شما در مقایسه با مقدار اولیه بیشتر و تعداد اتریوم‌ها نیز به نسبت حالت اولیه کمتر می‌شود. ضرر ناپایدار تنها در صورتی از بین می‌رود که قیمت هر دو رمزارز به همان عدد اولیه برگردد.

یکی دیگر از ریسک‌های تامین کننده نقدینگی بودن، ریسک قرارداد تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند هوشمند است. زمانی که دارایی خود را در یک استخر سپرده می‌گذارید، آن‌ها در قرارداد هوشمند ذخیره می‌شوند. بنابراین با وجود اینکه از نظر فنی هیچ واسطه دارایی شما را نگهداری نمی‌کند، اما کدهای برنامه نویسی سرمایه شما را در اختیار دارند. در صورتی که باگ یا اشکالی در این کد وجود داشته باشد، ممکن است دارایی خود را برای همیشه از دست بدهید.

جمع‌بندی

تامین کنندگان نقدینگی کاربرانی هستند که با تامین جفت ارزهای یک استخر، در تامین نقدینگی صرافی‌ها، پروژه‌های ییلد فارمینگ، پروتکل‌های وام‌دهی و وام‌گیری و غیره مشارکت می‌کنند. این افراد در ازای تامین نقدینگی LP توکن دریافت می‌کنند که نماینده سهم آن‌ها از استخر است. علاوه‌بر این، هر بار که کاربران جفت‌ارزهای موجود در این استخرها را مبادله می‌کنند، درصدی از فی تراکنش‌ها به تامین کنندگان نقدینگی تعلق می‌گیرد. در این مقاله به این پرداختیم که تامین کننده نقدینگی (Liquidity Provider) کیست ، توکن تامین نقدینگی چیست و چطور می‌توانید به عنوان تامین کننده در استخرهای نقدینگی مشارکت داشته باشید. علاوه بر این ریسک‌های استخر نقدینگی و پلتفرم‌های محبوب نقدینگی را با یکدیگر بررسی کردیم. همانطور که می‌دانید صرافی‌های مبتنی بر بازارسازهای خودکار، لغزش قیمت کمتری دارند و مدت زمان انتظار برای انجام تراکنش در آن‌ها کمتر است. اما آمارها نشان می‌دهد که صرافی‌هایی که از دفتر سفارش استفاده می‌کنند همچنان محبوبیت بیشتری دارند. به نظر شما علت این اتفاق چیست؟

استخر نقدینگی (liquidity pool) چیست؟

استخر نقدینگی (liquidity pool) از جمله اصطلاحات رایج در بازار ارز دیجیتال است که این روزها کاربرد بی شماری دارد. استخر نقدینگی از جمله قسمت های اساسی سیستم مالی غیرمتمرکز یا دیفای است. علاوه بر این از جمله بخش های اساسی در حوزه سازندگان بازار خودکار AMM، پروتکل وام دهی، تولید محصول، دارایی های دیجیتال و بیمه های درون زنجیره ای محسوب می شود. استخر لیکوئیدیتی مشابه با یک محیط بزرگ دیجیتالی است که بدون نیاز به هیچ مجوزی، هر کاربری این قابلیت را دارد که به آن نقدینگی اضافه کند.

در واقع استخر نقدینگی استاندارد جدیدی برای معامله کارآمد دارایی ها محسوب می شود که همزمان به سرمایه گذاران این قابلیت را می دهد که از دارایی های خود سود بدست بیاورند. در حال حاضر استخرهای نقدینگی حوزه دیفای مورد توجه بسیاری از کاربران قرار گرفته است و افراد بی شماری علاقه مند به پیوستن به این نوع محیط هستند.

استخر نقدینگی چیست و چگونه کار می کند؟

در حال حاضر دو نوع صرافی غیرمتمرکز بر روی اتریوم وجود دارد: نوع اول صرافی های همتا به همتا بوده که دارای دفتر سفارش (OrderBook) است اما نوع دوم از این صرافی های غیرمتمرکز، صرافی های استخر نقدینگی هستند که می توان به یونی سواپ اشاره کرد.

در صرافی هایی که مدل همتا به همتا هستند، معاملات بر پایه یک درخواست و پیشنهاد صورت می گیرد. در این نوع صرافی، خریدار و فروشنده هستند که بر سر قیمت با یکدیگر به توافق می رسند. آن دسته از افرادی که می خواهند یک دارایی خاص را معامله کنند، سفارش محدود (limit order) ایجاد می کنند و افرادی که قیمت پیشنهادی را قبول می کنند اقدام به اجرای سفارش خواهند کرد.

این سیستم در مکان هایی که نقدینگی بالایی دارند، بسیار مناسب بوده و به خوبی جواب می دهد اما برای معاملاتی که نقدینگی بسیار پایینی دارند، بسیار سخت بوده و دارایی هایی که در این سیستم هستند گرفتار نوسانات بزرگ و غیرعادی می شوند. بنابراین اینگونه از معاملات به علت نوسان قیمت بالا و تبدیل های ناکارآمد، مورد استفاده عموم افراد قرار نمی گیرد.

استخر نقدینگی نیز چنین مشکلی را مورد هدف قرار می دهد و وابستگی توکن به حجم ترید را از بین برده و نقدینگی دائمی را برای توکن ها ایجاد می کند. مدل استتخر نقدینگی دارای مزیت هایی است که در ادامه به بررسی آن می پردازیم.

مزایای استخر لیکوئیدیتی (liquidity pool) چیست؟

استخر نقدینگی همان بازارساز خودکار (AMM) است که از طریق قراردادهای هوشمند و به صورت خودکار سفارش های خرید و فروش را بر اساس پارامترهای از پیش مشخص شده به یکدیگر مرتبط می کند. در استخر لیکوئیدیتی دیگر نیازی نیست که تریدرها با یکدیگر ارتباط داشته باشند و نقدینگی فضای استخر نیز تا زمانی که سرمایه گذاران دارایی های خود را وارد استخر می کنند موجود است.

بازارسازها در صرافی های متکی بر دفتر سفارش، لازم است که دائما سفارش های معاملاتی خود را آپدیت کرده و نوسان قیمت را در نظر بگیرند. بازارسازها بایستی حرفه ای باشند و زمان و تخصص لازم را برای مدیریت استراتژی های خود داشته باشند اما در استخر نقدینگی نیازی به تخصص و استراتژی نیست، تامین کنندگان نقدینگی تنها کافیست که دارایی های خود را وارد یک استخر نقدینگی کرده و مابقی کارها را به قراردادهای هوشمند واگذار کنند.

برای اینکه به یک استخر نقدینگی پیوست نیازی به احراز هویت مشتری kyc نیست و مشکلاتی که در یک صرافی متمرکز وجود دارد، در اینجا مطرح نیست. هر فردی این قابلیت را دارد که در یک استخر لیکوئیدیتی سرمایه گذاری کرده و یا اینکه یک جفت مبادلاتی جدید ایجاد کند اما زمانی که سرمایه گذار می خواهد نقدینگی را برای یک استخر ایجاد کند، بایستی ارزش معادل هر دو دارایی را واریز کند. مزیتی که سرمایه گذار در این حالت دارد این است که توکن های استخر لیکوئیدیتی را دریافت خواهد کرد و این توکن ها همان سهم هایی است که سرمایه گذار از استخر نقدینگی دارد و این قابلیت را دارد که در هر زمانی آن را برداشت کند. زمانی که تریدر، معامله ای را انجام می دهد، کارمزد دارایی ها کسر شده و به استخر لیکوئیدیتی اضافه خواهد شد.

قراردادهای هوشمند در صرافی های غیرمتمرکز مانند یونی سواپ، به گونه ای طراحی شده است که موجب کاهش هزینه های گس خواهد شد. محاسبات قیمتی کارآمد و توزیع کارمزد در داخل استخرها به معنای اصطکاک کمتر بین تراکنش هاست. اغلب قراردادهای هوشمند این قابلیت را دارند که مبالغ معامله شده را به کیف پول برگرداند اما در برخی از صرافی ها، همچون یونی سواپ این قابلیت به تریدرها داده می شود که همان دارایی ها را مبادله کرده و به کیف پول دیگری ارسال کنند.

سود استخر نقدینگی (liquidity pool) چگونه تضمین می شود؟

کل فرآیند سپرده گذاری، تامین نقدینگی و دریافت سود سپرده توسط قراردادهای هوشمند تضمین می شود. زمانی که از قرارداد هوشمند صحبت می شود منظور این است که هیچ واسطه ای در انجام معاملات نقشی ندارد. یعنی اینکه کاربر این قابلیت را ندارد که در قراردادهای هوشمند سپرده گذاری کند و تمامی تراکنش ها بر روی استخر انجام می شود و هیچ سودی به سرمایه گذار تعلق نمی گیرد. بنابراین در حالت کلی سود دریافتی از استخرهای تامین نقدینگی توسط قراردادهای هوشمند تضمین می شود.

به همین علت زمانی که کاربر دارایی های دیجیتال خود را در یک قرارداد هوشمند قرار می دهد، در ازای هر یک از دارایی های دیجیتال خود، توکن تامین نقدینگی یا Liquidity Provider دریافت می کند. توکن های تامین نقدینگی به منزله رسید دریافت توکن های اصلی بوده و زمانی که می خواهید سپرده خود را آزاد کنید، باید همان توکن های تامین نقدینگی را به استخر برگردانده تا امکان دریافت سپرده اصلی را داشته باشید.

معایب استفاده از استخر لیکوئیدیتی چیست؟

علاوه بر اینکه استفاده از استخرهای نقدینگی در صنعت ارزهای دیجیتال دارای مزایایی است، معایبی نیز دارد که در ادامه به بررسی این موارد می پردازیم:

اشتباه در قیمت گذاری

قیمت دارایی های دیجیتال توسط الگوریتمی خاص در استخر نقدینگی تعیین می شود که الگوی کار این نوع الگوریتم توسط فعالیت معاملاتی استخر مشخص می شود. زمانی که قیمت یک ارز دیجیتال نسبت به قیمت بازار جهانی متفاوت باشد، در این میان معامله گران آربیتراژ، از این اختلاف قیمت گذاری سود بدست می آورند.

نوسانات قیمت

از دیگر مواردی که می تواند در استخر لیکوئیدیتی تاثیر منفی داشته باشد، نوسانات قیمت است چرا که نوسانات قیمت منجر به ضررهای جبران ناپذیری به سرمایه گذاران می شود. زمانی که تامین کنندگان سرمایه، سرمایه خود را برداشت می کنند، زیان وارده به سرمایه گذاران، غیر قابل جبران خواهد شد. البته این نکته را در نظر داشته باشید که ممکن است که بخشی از این ضررها از طریق پاداش هزینه تراکنش جبران شود. میزان این جبران نیز وابسته به حجم نوسان و طول مدت استیک واریزی وابسته است.

مشکلات قراردادهای هوشمند

از دیگر معایبی که می توان برای استخر تامین نقدینگی بیان کرد، مشکلات احتمالی در قراردادهای هوشمند است. این مشکلات زمانی رخ می دهد که کد مربوطه حسابرسی نشده و امنیت کامل وجود نداشته باشد. بنابراین بهتر است که کاربر قبل از سپرده گذاری منابع خود، اطلاعات کاملی از تمامی مشکلات موجود در این زمینه داشته باشد.

چگونه می توان در استخر نقدینگی دیفای شرکت کرد؟

این نکته را در نظر داشته باشید که نحوه مشارکت در استخر نقدینگی با توجه به نوع پلتفرم می تواند متفاوت باشد اما در حالت کلی برای مشارکت در استخر نقدینگی نیاز است که یک حساب کاربری ایجاد کنید. در نهایت حساب کاربری را به کیف پول اتریوم مانند کیف پول متامسک متصل کنید. در نهایت می توانید دارایی های دیجیتال خود را به صندوق نقدینگی واریز کنید. در پلتفرم هایی مانند یونی سواپ، باید جفت ارزهایی که قصد دارید در آن تامین نقدینگی روی دهد را جستجو کرده و در نهایت کیف پول را به حساب کاربری وصل کنید. بعد از بررسی بازده ها، همچون بزرگی استخر و نرخ تبادل در استخر لیکوئیدیتی، می توانید توکن های خود را در استخر نقدینگی واریز کنید.

اختلاف استخر لیکوئیدیتی با دفتر سفارشات چیست؟

دفتر سفارشات یا (order book) به مجموعه ای از سفارشات باز در یک بازار گفته می شود و آن سیستمی که سفارشات را با یکدیگر انطباق می دهد، موتور انطباق است. موتور انطباق و دفتر سفارش، هر دو هسته اصلی صرافی متمرکز یا CEX هستند. این مدل تسهیل کارآمد تبادل ها عالی بوده و شرایط ایجاد بازارهای پیچیده مالی را فراهم می کند.

ترید یا معامله در دیفای، شامل معاملات درون زنجیره ای است، بدون آنکه بخش متمرکز وجوه را در اختیار داشته باشد اما زمانی که از دفتر سفارشات برای انجام معامله استفاده می شود، باید کارمزد پرداخت شود که اغلب این کارمزدها گران است. علاوه بر این، اکثر بلاک چین ها توانایی مورد نیاز برای ترید حجم زیادی از میلیاردها دلار در بستر خود را ندارند.

پس در یک شبکه بلاک چین، دفتر سفارشات رو زنجیره وجود ندارد و باید برای انجام کار از زنجیره های جانبی یا راه حل های لایه دوم استفاده کنید که در آینده فعالیت خود را شروع خواهند کرد اما در حال حاضر شبکه قابلیت مدیریت این حجم از دارایی ها را ندارد.

در حال حاضر صرافی های غیرمتمرکزی که با دفتر سفارشات فعالیت خود را انجام می دهند، شامل بایننس دکس است که بر روی زنجیره هوشمند بایننس ساخته شده و از آن برای معاملات سریع و ارزان استفاده می کنند. پروژه دیگری همچون سروم (Serum) نیز وجود دارد که در بلاک چین سولانا ساخته شده است. ناگفته نماند که بسیاری از دارایی های موجود در فضای ارز دیجیتال بر روی شبکه اتریوم وجود دارند که قابلیت معامله در شبکه های دیگری را نداشته و برای معامله کردن آن ها، باید از نوعی پل استفاده کرد.

نتیجه گیری:

همان طور که در این مقاله مطالعه کردید، استخر نقدینگی می تواند موقعیت خوبی برای سرمایه گذاران باشد و آن دسته از افرادی که در این نوع استخرها فعالیت می کنند باید ابزارهای مورد نیاز برای بررسی تغییرات قیمت ها را داشته باشند و نسبت به این تغییرات قیمت نیز واکنش نشان دهند.

کار با استخرهای نقدینگی نیاز به تخصص و مهارت زیادی داشته و ریسک ها و مخاطرات خاصی دارد. در نهایت باید گفت که استخر نقدینگی مناسب افرادی است که ریسک پذیر هستند.

بازیگران بزرگ پشت نقدینگی فارکس چه کسانی هستند؟

بازار فارکس، از نظر میانگین مالی در گردش و میانگین درآمد هر تریدر بزرگ ‌ترین بازار از نظر شرکت‌کنندگان است. همانطور که از طبیعت بازار فارکس پیداست، برای اینکه تریدر موفقی باشید، مدیریت ریسک و نوسانات اهمیت بالایی دارد. درک این دو عامل با درک نقدینگی همراه است.

نقدینگی بازار فارکس چیست و چگونه تامین می‌شود؟

نقدینگی (liquidity) اهمیت بالایی در ساختار بازار فارکس دارد. بدون وجود نقدینگی، فعالیت بازار نظم خود را از دست می‌دهد که این بی‌نظمی با جهش قیمت در بازار دیده می‌شود. با این حال، بازاری که نقدینگی بالایی داشته باشد، امکان انتقال آسان برای ورود و خروج را ایجاد می‌کند، و زمینه را برای مشارکت همه بازیگران در بازار از سفته بازان کوچک تا مؤسسات بزرگ فراهم می‌کند.

نقدینگی در بازار فارکس عبارت است از توانایی یک جفت ارز برای معامله (خرید / فروش) در صورت وجود تقاضا. برای مثال هنگامی که با جفت ارزهای اصلی معامله می‌کنید، بازاری که با آن معامله می‌کنید نقدینگی بسیار بالایی دارد. با این حال، شما بر اساس نقدینگی موجود موسسات مالی معامله می‌کنید که شما را وارد یا از معامله مورد نظرتان خارج می‌کند.

همه جفت ارزها نقد نیستند. در واقع ارزها بر اساس دسته بندی که در آن قرار می‌گیرند سطح نقدینگی متفاوتی دارند. نقدینگی فارکس با حرکت تریدرها از جفت‌های اصلی به جفت‌های فرعی و در نهایت به جفت‌های اگزاتیک کاهش می‌یابد.

نقدینگی به سادگی یا توسط یک تریدر کوچک در ایالات متحده، اروپا یا آسیا ایجاد نمی‌شود؛ بلکه توسط تامین کننده نقدینگی، که یک بروکر بازار یا مؤسسه‌ای است که به عنوان یک بازارساز در یک طبقه دارایی انتخاب شده رفتار می‌کند، تولید می‌شود. اساساً تأمین‌ کننده نقدینگی در هر دو انتهای معاملات ارزی نقش دارد و یک ارز خاص را با قیمت مشخص فروخته و خریداری می‌کند. در حقیقت با انجام این پروسه، بازارسازی می‌‌کند.

چرا نقدینگی اهمیت دارد؟

ممکن است برای برخی این سوال پیش بیاید که «چرا باید به نقدینگی اهمیت داد؟». پاسخ در ثبات قیمتی بیشتر است. ارائه دهندگان نقدینگی ریسک قابل توجهی را تحمل می‌کنند و با انجام این کار پاداش قابل توجهی نیز دریافت می‌کنند؛ زیرا قادر به مشاهده جریان سفارشات می‌شوند. مهم تر اینکه آنها مایل هستند در یک دوره معاملاتی پر نوسان طرف دیگر معامله باشند، بنابراین به سفته بازان کوچک امکان مدیریت ریسک بهتر داده می‌شود. چیزی بدتر از این نیست که در یک بازار بدون نقدینگی در طرف اشتباه معامله باشید.

لیستی از بزرگترین بازیگران فارکس:

بانک‌های تجاری (Commercial Banks)

بانک‌ها معمولاً هم در حجم زیادی از معاملات سفته بازی و هم در گردش معاملات روزانه شرکت دارند. برخی از آنها روزانه میلیاردها دلار با ارزهای خارجی معامله می‌کنند. برخی از طرف مشتریان معامله می‌کنند و برخی از حساب‌های اختصاصی استفاده می‌کنند.

بانک‌های تجاری و بانک‌های سرمایه‌گذاری برای تمام جفت ارزهایی که در آن بازار می‌سازند، قیمت پیشنهادی ارائه می‌کنند. آنها علاوه بر اسپردهای عرضه و تقاضا، اغلب به معامله جفت‌ها از طرف مشتریان خود نیز متوسل می‌شوند. عمده‌ ترین تامین‌ کنندگان نقدینگی، بانک‌های (Citibank)، (Deutsche Bank)، (Societe Generale)، (Union Bank of Switzerland) و (HSBC) هستند.

بانک‌های مرکزی (Central Banks)

بانک‌های مرکزی با بر عهده داشتن کنترل عرضه ارزهای مختلف نقش مهمی در بازار فارکس دارند. علاوه بر نگرانی درباره تنظیم تورم و نرخ بهره، این بانک‌ها همچنین در صورت لزوم مسئول تثبیت بازار فارکس نیز هستند.

با وجود اینکه بانک‌های مرکزی به اندازه بانک‌های تجاری فعال نیستند؛ اما زمانی که نیاز مبرمی مانند بحران مالی وجود دارد، آنها آماده هستند تا در صورت نیاز از طریق عملیات بازار، پول نقدینگی کشورهای مربوطه را تامین کنند.

شرکت‌های سرمایه گذاری (Investment Firms)

شرکت‌های مدیریت سرمایه گذاری معمولاً حساب‌های بزرگی را از طرف مشتریان خود مدیریت می‌کنند، و نیاز به مبادله ارزهای خارجی دارند، بنابراین باید این معاملات را از طریق استفاده از بازار ارز تسهیل کنند.

بروکرهای خرده فروشی فارکس (Retail Forex Brokers)

این گروه بخشی از حجم کل بازار فارکس که روزانه بین 25 تا 50 میلیارد دلار، که حدود 2 درصد از کل بازار فارکس تخمین زده می‌شود، را اداره می‌کند. بروکر فارکس قادر به معامله با تامین کنندگان عمده نقدینگی نیست؛ مگر اینکه بروکر فارکس دارای سرمایه بالایی باشد. تریدرهای خرد از جمله سفته بازان برخلاف تریدرهای نهادی، به ندرت نیاز به معامله در چنین حجم عظیمی دارند. بنابراین، دسترسی آنها به بازار فارکس معمولاً از طریق بروکرهای آنلاین فارکس،تامین کنندگان ثانویه نقدینگی در بازار، تنظیم شده است.

سفته بازان (Speculators)

این‌ افراد ریسک ‌پذیر یا سرمایه‌ گذاران خصوصی هستند که ارزهای خارجی را خریده و آنها را می‌فروشند و از طریق نواسانات و اختلاف قیمتی آن سود می‌برند.

تریدرهای الگوریتمی (Algorithmic Traders)

تریدرهای الگوریتمی یا تریدر آلگو (Algo) توانسته‌اند چشم انداز معاملات CFD فارکس را تغییر دهند. قرارداد مابه التفاوت (Contract for difference) یا به اختصار CFD به شما این امکان را می‌دهد که بدون تصاحب یک دارایی، بر روی تغییرات قیمت آن معامله کنید. دنیای امروزی تجارت الکترونیک و تطبیق تجارت کامپیوتری به تعداد زیادی از تریدرها این اجازه را داده است تا از تحلیل‌ها و تشخیص الگوی بسیار پیچیده برنامه ریزی و استفاده کنند، تا تحت پوشش ارائه‌دهندگان نقدینگی وارد عرصه معاملات شوند.

جمع بندی

نقدینگی بر نوسانات بازار تأثیر می‌گذارد. اگرچه این نوسان گاهی مفید و گاهی برای بازار مضر است، اما سطح مشخصی از نوسان برای فرصت‌های معاملاتی ضروری است. عدم نقد شوندگی می‌تواند منجر به نوسانات شدید و غیرقابل کنترل قیمت شود. برای اینکه تریدر موفقی باشید، مدیریت ریسک و نوسانات اهمیت بالایی دارد. درک این دو عامل با درک نقدینگی همراه است.