بهترین استراتژی توقف ضرر چیست؟

لحظه‌ سرنوشت ساز برای نجات برجام

الکس واتانکا، مدیر برنامه ایران در موسسه خاورمیانه مدعی است که سیاست نگاه به شرقِ ایران و نزدیکی تهران به مسکو عامل اصلی توقف رایزنی ها برای احیای برجام است. با این همه به باورش امکان از سرگیری رایزنی های هسته ای در دولت بایدن ممکن است.

به گزارش 9صبح، ایالات متحده و متحدانش مدعی اند که مذاکرات احیای توافق هسته ای با تهران مرده است؛ از همین رو گمانه زنی ها درباره این که ایا دولت بایدن دارای پلن « بی» هست یا نه، افزایش یافته است.

فروپاشی رایزنی های چندجانبه همزمانی داشت با تعمیق روابط دیپلماتیک ایران و روسیه؛ در همین راستا برخی از چهره های رادیکال مدعی شدند که این امکان وجود دارد کرملین برای دستیابی به پرنده های ایران به برنامه هسته ای ایران کمک کند.

گروهی دیگر نیز با اشاره به رویکرد تهران در برابر آمریکا و متحدانش مدعی شدند که ایران در شرایط کنونی عملا دیپلماسی با غرب را رها کرده و نگاه به شرق و نزدیکی به بازیگرانی چون روسیه چین را در اولویت سیاست خارجی خود تعریف کرده است، اولویتی که در قیاس با تداوم رایزنی های تهران و پایتخت های غربی در باب برنامه هسته ای ایران، می تواند منافع زیادی به دنبال داشته باشد.

چالش دولت بایدن؛ نبود پلن «بی»

توقف رایزنی های هسته ای که هدف از آن احیای برجام و اقدام مشترک در ازای کاهش تحریم های اقتصادی اعمالی علیه ایران بود، سیاست واشنگتن در ارتباط با تهران را درگیر بلاتکلیفی غریبی کرده است؛ آنگونه که واشنگتن‌تایمز نوشته دولت بایدن کماکان اصرار دارد که دیپلماسی بهترین اهرم برای جلوگیری از پیشرفت های ایران درحوزه برنامه هسته‌ای‌اش است.

گزاره‌ای که همزمان با رسانه ای شدن گزارش سازمان انرژی اتمی مبنی بر افزایش غنی سازی اورانیوم و برنامه های هسته ای ایران و در نبود توافق تازه، با‌اهمیت‌تر جلوه می‌کند. با این همه آن‌گونه که ناظران می‌گویند مشخص نیست دولت آمریکا تا چه میزان برای رسیدن به چنین لحظه حیاتی آمادگی دارد.

تلاش برای پایان دادن به پیامدهای تصمیم دونالد ترامپ در سال 2018 نزدیک به دو سال است که اساس سیاست دولت بایدن در ارتباط با ایران را تغییر داده است. منتقدان بر این باورند که بسیاری از مذاکره کننده‌‌ها ارشد لیبرال فعال در دولت بایدن، چهر هایی چون رابرت مالی، فرستاده ویژه ایالات متحده در امور ایران؛ آنقدر به احیای برجام متعهد بودند که کم تر به جایگزین آن فکر کردند.

اعتبار از دست رفته!

مایکل روبین، یکی از مقام های پیشین وزارت دفاع، منتقد توافق اولیه و محقق فعال در موسسه مطالعاتی آمریکن اینترپرایز، درگفتگو با واشنگتن تایمز مدعی شد که فقدان پلن «بی» مشکل استراتژیک ایالات متحده در ارتباط با ایران در طول رایزنی‌های برجام بوده و هست. به ادعای او ابتدا اوباما درگیر چنین خطایی شد و حالا

نداشتن گزینه جایگزین برای توافق در صورت توقف رایزنی‌ها، مذاکره کنندگان غربی را در موضع ضعف قرار داده است.به باور روبین، تیم بایدن به سان قمار بازانی هستند که در عمق چاله گرفتار شدند با این همه تصور می‌کنند تنها با توسل به یک گزینه، یکی از کارت هایی که در اختیار دارند، قادرند خود را از وضعیت حاکم برهانند. اما نمی دانند با تکیه بر این رویکرد اعتبار آمریکا در میانه نبردهای سخت و بین نسلی از میان می برند.

بازی با حاصل جمع صفر

به باور روبین، ایران در این بازه زمانی پیروز میدان شده مگر آن که به ادعای این سیاست مدار کهنه کار آمریکایی، واشنگتن فشار حداکثری را در اولویت های خود تعریف کند تا بدین طریق اقتصاد ایران را بیش از هر زمان دیگر تحت فشار بگذارد.

گزینه ای که دولت های پیشین آمریکا بالاخص دولت تحت ریاست دونالد ترامپ بدان متوسل شدند با این همه نتیجه حاصل از آن بازی با حاصل جمع صفر بود. چرا که ایران امروز با نزدیکی به شرق و قدرت های کلیدی چون روسیه و چین تلاش دارد تا فشارها را کاسته و با تعمیق روابط دیپلماتیک، اقتصادی و امنیتی اش با این گروه از بازیگران بهترین استراتژی توقف ضرر چیست؟ از این تله آمریکایی برهد.

الکس واتانکا، مدیر برنامه ایران در موسسه خاورمیانه مدعی است که سیاست نگاه به شرقِ ایران و نزدیکی تهران به مسکو عامل اصلی توقف رایزنی ها برای احیای برجام است. با این همه به باورش امکان از سرگیری رایزنی های هسته ای در دولت بایدن ممکن است، بالاخص در شرایطی که جمهوری خواهان علیرغم وعده های پیش از انتخابات میان دوره ای کنگره مبنی بر ایجاد «سونامی قرمز» و عبور از سد دموکرات ها، شکست سنگینی را متحمل شدند.

حالا فضایی غیرمنتظره برای دولت بایدن جهت از سرگیری رایزنی ها در باب احیای توافق هسته ای تعریف شده؛ در چنین فضایی بسیاری از محتمل ها ممکن است غیر محتمل شود؛ محتمل هایی چون دستیابی به توافقی کوتاه مدت اما ناپایدار.

با این همه همین گزینه نیز به واسطه رویکرد تازه تروئیکای اروپایی در ارتباط با تهران به واسطه تحولات داخلی و ادعای فروش پرنده های ایرانی به مسکو -علی‌رغم تکذیب تهران- در کنار تغییر ادبیات و لحن مقام های آمریکایی دور از ذهن است.

اخیرا رابرت مالی در مصاحبه ای مدعی شد که رایزنی ها با ایران برای احیای توافق هسته ای در اولویت دولت بایدن قرار ندارد، مقام های آلمان نیز مدعی اند که تداوم گفتگوهای هسته ای با واقعیت های حاکم همخوانی ندارد؛ طبیعتا اتخاذ چنین مواضعی آن هم در شرایطی که تنش ها میان ایران با غرب رو به افزایش است، نتیجه ای ندارد جز تداوم انجماد رایزنی های هسته ای و بازتعریف چشم انداز امنیتی به واسطه نزدیکی تهران و مسکو.​

چگونه اندازه پوزیشن معاملاتی را محاسبه کنیم؟ سایز پوزیشن چیست؟

برای ترید کردن، پورتفولیو یا سبد دارایی‌هایتان چه کوچک باشد چه بزرگ، باید مدیریت صحیح ریسک را یاد بگیرید و تمرین کنید؛ در غیراین‌صورت ممکن است به‌شدت ضرر کنید و حساب‌تان خالی شود؛ هفته‌ها و ماه‌ها پیشرفت با یک معامله نادرست از بین می‌رود. در معاملات یا سرمایه‌گذاری، یکی از اهداف بنیادی اجتناب از تصمیم‌گیری‌های احساسی است. احساسات، نقش پُررنگی در ریسک مالی دارند. باید مراقب احساسات خود باشید تا بر تصمیم‌های معاملاتی و سرمایه‌گذاری‌تان تاثیر نگذارند. به همین دلیل، بهتر است قوانینی برای خود تعیین کنید و در هنگام انجام معامله یا سرمایه‌گذاری، قوانین خودتان را رعایت نمایید.

می‌توانیم این قوانین را سیستم معاملاتی نام‌ بگذاریم. هدف اولیه‌ی این سیستم مدیریت ریسک است، اما هدف مهم دیگر آن کمک به حذف تصمیم‌‌های غیرضروری است. با این روش، وقتی زمان معامله فرا می‌رسد، سیستم اجازه نمی‌دهد تصمیم‌های شتاب‌زده و تکانشی بگیرید. در هنگام تعیین و تنظیم این سیستم‌ها باید به چندچیز توجه داشته باشید. افق سرمایه‌گذاری‌ شما چیست؟ تاب‌آوری ریسک‌تان چقدر است؟ چه میزان سرمایه را می‌توانید درمعرض ریسکِ معامله قرار دهید؟ پرسش‌های بیشتری هم وجود دارند که در مقاله‌های دیگر سایت به آن‌ها پرداخته شده است؛ اما در این مقاله بر نحوه محاسبه اندازه پوزیشن معاملات تاکید داریم.

برای این‌کار باید ابتدا بزرگی حساب معاملاتی خود و مقدار مشخصی از آن که مایلیم در یک معامله درمعرض ریسک قرار دهیم را مشخص کنیم.

نحوه تعیین اندازه حساب معاملاتی

اگرچه شاید این یک مرحله ساده و ابتدایی به‌نظر رسد، اما یک سنجش و ملاحظه‌ی قوی و معتبر است؛ به‌خصوص اگر یک معامله‌گر مبتدی هستید، این‌کار می‌تواند در تخصیص بخش‌های مشخصی از پورتفولیو به راهبردهای مختلف، بهترین استراتژی توقف ضرر چیست؟ به شما کمک کند. بدین ترتیب می‌توانید پیشرفت‌تان در راهبردها را دنبال کرده و احتمال بروز ریسک را کاهش دهید.

مثلاً فرض کنید به آیند‌ه بیت کوین خوش‌بین هستید و یک پوزیشن بلندمدت در یک کیف‌پول سخت‌افزاری دارید؛ بهتر است روی آن سرمایه‌ی بلندمدت به‌عنوان سرمایه معاملاتی حساب نکنید.

پس در تعیین اندازه حساب، تنها به سرمایه‌ی موجودی توجه خواهیم داشت که می‌توانید به یک راهبرد معاملاتی خاص اختصاص دهید.

نحوه تعیین ریسک حساب

گام دوم، تعیین ریسک حساب است. در این مرحله مشخص می‌کنید که چقدر از سرمایه‌تان را به یک معامله وارد کرده و آن را در معرض ریسک قرار می‌دهید.

قانون 2درصد

در عرصه مالی سنتی، یک راهبرد سرمایه‌گذاری به‌نام قانون 2درصد (2% rule) وجود دارد. براساس این قانون، یک معامله‌گر نباید بیش از 2درصدِ حساب خود را به یک معامله وارد کند. در ادامه این قانون را توضیح می‌دهیم، ولی اول بیایید آن را با بازارهای پُرنوسان رمزارز متناسب کنیم.

قانون 2درصد برای سبک‌هایی از سرمایه‌گذاری مناسب است که سرمایه‌گذاران در آن‌ها تنها به چند پوزیشن کم‌تعداد و بلندمدت وارد می‌شوند. این استراتژی برای ابزارهای مالی که نسبت به رمزارزها نوسان کمتری دارند مناسب‌تر است. اگر یک تریدر فعال و به‌ویژه مبتدی هستید، بهتر است بیشتر از این حرف‌ها محافظه‌کار باشید. در این مورد، یک قانون 1درصدی برای خودمان درست می‌کنیم.

این قانون شما را ملزم می‌کند تا حداکثر 1درصد از موجودی حساب‌تان را به یک معامله وارد کنید. خُب این یعنی فقط 1درصد از کل سرمایه‌مان را به معاملات وارد کنیم؟ خیر! این یعنی اگر معامله‌تان غلط انجام شد و به قیمت توقف ضرر (stop-loss) رسید، تنها 1درصد از حساب‌تان را از دست بدهید.

نحوه تعیین ریسک معامله

تا اینجا اندازه و ریسک حساب را تعیین کردیم؛ حالا ببینیم چطور می‌شود پوزیشن یک معامله را اندازه‌گیری کرد.

اول ببینیم ایده‌ی معامله‌مان کجا بی‌اعتبار می‌شود.

این یک ملاحظه جدی و حیاتی است و تقریباً برای همه راهبردها کاربرد دارد. وقتی بحث معامله و سرمایه‌گذاری می‌شود، همیشه پای زیان درمیان است. در واقع زیان یک قطعیت است و همیشه رخ می‌دهد. معامله، بازیِ احتمالات است؛ حتی بهترین تریدرها هم همیشه سود نمی‌کنند. برخی تریدرها شاید بیشتر اوقات درباره بازار اشتباه فکر کنند و هنوز هم سود کنند؛ خب چطور ممکن است؟ همه چیز به مدیریت ریسک، داشتن یک راهبرد معاملاتی و وفاداری به آن راهبرد برمی‌گردد.

پس هر ایده معاملاتی باید یک نقطه بی‌اعتباری (invalidation point) داشته باشد. اینجاست که می‌گوییم «ایده‌ اولیه‌مان اشتباه بود و باید برای جلوگیری از ضرر بیشتر از این پوزیشن خارج شویم». این درعمل همان جایی‌ست که سفارش توقف-ضرر را ثبت می‌کنیم.

نحوه تعیین این نقطه‌ی بی‌اعتباری کاملاً به راهبرد فردی معامله و جزییات آن بستگی دارد. این نقطه می‌تواند بر پارامترهای تکنیکالی همچون ناحیه حمایت یا مقاومت، و اندیکاتورهایی مانند شکست ساختار بازار مبتنی باشد.

رویکرد جامع و کاملی برای تعیین توقف-ضرر وجود ندارد. باید خودتان به این نتیجه برسید که کدام راهبرد با سبک معاملات شما تناسب بیشتری دارد و نقطه بی‌اعتباری را براساس آن تعیین کنید.

نحوه محاسبه اندازه پوزیشن معاملاتی

حالا همه موارد لازم برای محاسبه اندازه پوزیشن معاملاتی را در اختیار داریم. فرض کنیم یک حساب با 5000 دلار موجودی داریم. تصمیم گرفته‌ایم برای هر ترید، حداکثر 1درصد (50 دلار) از آن موجودی را اختصاص دهیم؛ این یعنی در هر معامله حداکثر 50 دلار احتمال ضرر وجود دارد.

فرض کنید با تحلیل بازار، مشخص کرده‌اید که نقطه بی‌اعتباری ترید از ورود به موقعیت اولیه، 5درصد است. درواقع وقتی بازار 5درصد مخالفِ پیش‌بینی ما حرکت می‌کند، از معامله خارج می‌شویم و 50 دلار زیان را می‌پذیریم. درواقع، 5درصد از پوزیشن ما 1درصد از کل حساب را تشکیل می‌دهد.

• اندازه حساب – 5000 دلار
• ریسک حساب – 1درصد
• نقطه بی‌اعتباری (فاصله تا توقف-ضرر) – 5درصد

فرمول محاسبه اندازه پوزیشن معاملاتی (از راست به چپ)

اندازه پوزیشن = اندازه حساب x ریسک حساب / نقطه بی‌اعتباری

اندازه پوزیشن = 5000 دلار x عدد 0.01 / 0.05

1000 دلار = 5000 دلار x عدد 0.01 / 0.05

اندازه پوزیشن این معامله 1000 دلار خواهد بود. با دنبال‌کردن این راهبرد و خروج در نقطه بی‌اعتباری، می‌توانید زیان احتمالی را تا حد زیادی کاهش دهید. برای پیاده‌سازی درست این مدل باید کارمزدهای پرداختی را هم حساب کنید. لغزش احتمالی قیمت، به‌خصوص درمورد معامله ابزارهای مالی با لیکوییدیتی یا نقدشوندگی کمتر نیز باید درنظر گرفته شود.

برای درک بهتر نحوه کار این سبک، بدون دست زدن به موجودی حساب، نقطه بی‌اعتباری را روی 10درصد می‌گذاریم.

اندازه پوزیشن = 5000 دلار x عدد 0.01 / 0.1

500 دلار = 5000 دلار x عدد 0.01 / 0.1

حالا توقف-ضرر ما فاصله‌ای دوبرابری نسبت به نقطه ورود اولیه‌مان دارد؛ پس اگر بخواهیم همان مقدار از موجودی را به معامله وارد کنیم، اندازه پوزیشن نصف خواهد شد.

در پایان …

محاسبه اندازه پوزیشن معاملاتی، به یک راهبرد اختیاری ربط ندارد، بلکه به تعیین ریسک حساب و نگاه به نقاط بی‌اعتباری ایده ترید پیش از ورود به یک معامله مربوط است. یکی از جنبه‌های مهم دیگر یک راهبرد، اجرای آن است. وقتی اندازه پوزیشن و نقطه بی‌اعتباری را تعیین کردید، دیگر در حین اجرای معامله آن‌ها را عوض نکنید. بهترین راه آموختن اصول مدیریت ریسک، تمرین آن است؛ یعنی باید به‌صورت عملی این کار را انجام دهید.

از اینکه تا آخر این مقاله با ما بودید تشکر می‌کنیم. یادتان باشد که این یک توصیه سرمایه‌گذاری و معاملاتی نیست و صرفاً جنبه آموزشی دارد. برای انجام صحیح و موفق معاملات و کسب سود، باید اطلاعات کاملی داشته باشید و خودتان تحقیق کنید.

نفت به ۱۰۰ دلار برمی‌گردد

بانک مورگان استنلی پیش بینی کرد قیمتهای نفت سریعتر از برآورد قبلی، دوباره به ۱۰۰ دلار در هر بشکه صعود خواهند کرد و قیمت مورد پیش بینی برای نفت در سه ماهه نخست سال آینده را از ۹۵ به ۱۰۰ دلار در هر بشکه، بالا برد.

بانک مورگان استنلی پیش بینی کرد قیمتهای نفت سریعتر از برآورد قبلی، دوباره به ۱۰۰ دلار در هر بشکه صعود خواهند کرد و قیمت مورد پیش بینی برای نفت در سه ماهه نخست سال آینده را از ۹۵ به ۱۰۰ دلار در هر بشکه، بالا برد.

به گزارش تابناک اقتصادی، اوپک پلاس روز چهارشنبه کاهش تولید گروهی به میزان دو میلیون بشکه در روز از نوامبر را تصویب کرد اما با توجه به ناتوانی اعضای متعدد این گروه برای تولید بالاتر، برآورد می شود کاهش واقعی این گروه کمتر و حدود یک تا ۱.۱ میلیون بشکه در روز خواهد بود. عمده این کاهش تولید توسط عربستان سعودی و کشورهای دیگر منطقه خلیج فارس انجام خواهد شد.

بانک مورگان استنلی پیش بینی کرد سال میلادی آینده، کمبود عرضه در بازار نفت از ۲۰۰ هزار بشکه در روز برآورد قبلی، به ۹۰۰ هزار بشکه در روز افزایش پیدا می کند.

استراتژیستهای مورگان استنلی اعلام کردند این پیش بینی ها با فرض این بوده که تولید نفت روسیه پس از اجرایی شدن تحریمهای اتحادیه اروپا، به میزان یک تا ۱.۵ میلیون بشکه در روز کاهش پیدا می کند.

بانکهای دیگر هم به کاهش تولید بزرگ اوپک پلاس واکنش نشان داد و پیش بینی قیمت نفت را بالا بردند. به عنوان مثال، گلدمن ساکس پیش بینی قیمت نفت برنت در سه ماهه جاری را به میزان ۱۰ دلار افزایش داد و ۱۱۰ دلار در هر بشکه اعلام کرد. گلدمن ساکس پیش بینی قیمت نفت برنت در سال ۲۰۲۲ را از ۹۹ به ۱۰۴ دلار و قیمت سال ۲۰۲۳ را از ۱۰۸ به ۱۱۰ دلار بالا برد.

دامین کوروالین، مدیر تحقیقات انرژی گلدمن ساکس به تلویزیون بلومبرگ گفت: تمامی تحولاتی که در بخش عرضه شاهد بوده ایم، زمینه را برای قیمتهای بالاتر نفت تا پایان سال، فراهم می کنند.

بر اساس گزارش اویل پرایس، وارن پاترسون، مدیر استراتژی کالاها در موسسه مالی آی ان جی گفت: با توجه به کاهش عرضه بزرگی که از سوی اوپک پلاس اعلام شده است، بازار جهانی احتمالا تا پایان سال ۲۰۲۳ با کمبود عرضه مواجه خواهد بود. این بانک در حال حاضر پیش بینی می کند قیمت هر بشکه نفت برنت تا پایان امسال و نیمه اول سال ۲۰۲۳، در محدوده ۹۰ دلار بهترین استراتژی توقف ضرر چیست؟ می ماند و در نیمه دوم سال آینده افزایش بیشتری پیدا کند.

قیمت نفت روز جمعه که بازارها منتظر انتشار آمار اشتغال ماهانه آمریکا برای ارزیابی سیگنالهای اقتصادی بودند، کاهش یافت اما در پی تصویب کاهش تولید بزرگ اوپک پلاس، در مسیر ثبت رشد هفتگی چشمگیری قرار گرفت. بهای معاملات نفت برنت با ۰.۴ درصد کاهش، به ۹۴ دلار و ۴۳ سنت در هر بشکه رسید. بهای معاملات وست تگزاس اینترمدیت آمریکا تغییری نداشت و ۸۸ دلار و ۵۳ سنت در هر بشکه بود. از ابتدای هفته جاری تاکنون، نفت برنت ۷.۴ درصد و شاخص نفت آمریکا ۱۱ درصد رشد کرده که بهترین رشد هفتگی هر دو شاخص از زمان آغاز جنگ اوکراین در مارس است.

واکاوی معاملات الگوریتمی در ایران و جهان

بر این اساس چنین مقایسه‌‌‌‌‌‌ای به هیچ‌عنوان مقایسه درستی نیست که بتوان اظهار کرد به دلیل اینکه برخی از ابزار‌‌‌‌‌‌های معاملاتی در بورس‌های بزرگ مورد بهره‌‌‌‌‌‌برداری قرار می‌گیرند، در نتیجه در بورس تهران و فرابورس ایران هم می‌توان چنین ابزار‌‌‌‌‌‌هایی را مورد‌استفاده قرار داد. از طرفی در بازار‌‌‌‌‌‌های جهانی بستر‌‌‌‌‌‌هایی وجود دارد که می‌توان با توجه به راهبرد معاملاتی سرمایه‌‌‌‌‌‌گذاران که به‌دنبال نقطه‌‌‌‌‌‌ای بهینه در جریان دادوستد‌‌‌‌‌‌های خود هستند، در داخل کشور نیز به‌نوعی آن را بومی‌‌‌‌‌‌سازی کنند. باید یک استراتژی را روی چارت (راهبرد روی نمودار) پیاده‌سازی کنیم تا بتوان مشاهده کرد که روند عملکرد در بازه‌های متفاوت زمانی در گذشته به چه صورتی بوده‌است، اما نمی‌‌‌‌‌‌توان، زیرا بک‌تست (شبیه‌‌‌‌‌‌سازی مجدد از بازخورد در گذشته و اثرات احتمالی آینده) یا بومی‌‌‌‌‌‌سازی‌شده آن وجود ندارد. به‌عبارتی نمی‌‌‌‌‌‌توان مورد ارزیابی قرار داد که ابزار معاملاتی در گذشته چه بازدهی داشته است که بتوان اکنون آن را برای آینده نیز اعمال کرد. هرچند می‌توان چنین ابزاری را در حال‌حاضر در بازار سرمایه پیاده‌‌‌‌‌‌سازی کرد اما نتیجه‌‌‌‌‌‌ آن را برای ۲سال‌آینده می‌توان ارزیابی کرد. حال موضوع اصلی مربوط به شناسایی نقطه توقف زیان یا نقطه تشخیص حداکثری سودی است که برخی اعمال می‌کنند. نکته اینجاست برخی از شرکت‌های کار‌گزاری در یکسری از سهم‌‌‌‌‌‌ها از چنین ابزاری بهره می‌برند، به‌گونه‌ای که اکنون اقدام به خرید سهام می‌کنند و در ادامه به‌عنوان مثال با ۲‌درصد بالاتر از قیمت خریداری‌شده اقدام به‌فروش همان سهم می‌کنند. این موضوعی است که در بازار وجود دارد و طبیعتا مطلوب ارزیابی می‌شود اما برای بازاری که از عمق کافی برخوردار باشد. در نمادی همانند «پالایش» چنین موضوعی صدق می‌کند، چراکه معاملات الگوریم در این‌نماد اجرایی می‌شود، اما باید در نظر گرفت که چه بلایی بر سر پالایش در جریان دادوستد‌‌‌‌‌‌های بازار سهام آمده است. تمام این رویداد‌‌‌‌‌‌ها به دلیل نبود ارزش معاملات است. مشکل اینجاست که مثلا یک موضوعی برای چارت (نمودار) تعریف می‌شود مبنی‌بر اینکه حد زیان و حد سود در یک سطح تعریف‌شده قرار بگیرد. اکنون باید بررسی کرد که در گذشته آیا خروجی چنین چارت عملکردی مطلوب بوده‌است یا خیر. باید ارزیابی کرد الگوریتمی که در حال پیاده‌‌‌‌‌‌سازی است، الگوریتمی سود‌‌‌‌‌‌ده خواهد بود یا خیر، بنابراین به دلیل اینکه از چنین ابزاری برخوردار نیستیم (صرف‌نمودار) نمی‌‌‌‌‌‌توان میزان بازدهی را از گذشته مورد بررسی قرار داد. به‌طور کلی بومی‌‌‌‌‌‌سازی ابزار‌‌‌‌‌‌های معاملاتی همانند تعیین نقطه توقف زیان یا مشخص‌کردن حداکثر سود رویدادی یقینا مطلوب در بازار سرمایه خواهد بود، اما نه در شرایط فعلی. هر زمان که بازار بهترین استراتژی توقف ضرر چیست؟ سرمایه با ارزش معاملات بالا تبدیل به بازاری بزرگ شد شاید بتوان اقدام به پیاده‌‌‌‌‌‌سازی کرد، اما تنها این مهم کافی نیست، زیرا پیاده‌‌‌‌‌‌سازی ابزار‌‌‌‌‌‌های معاملاتی مستلزم بازگشایی دامنه‌نوسان و عبور از محدودبودن ساعات معاملات است. بازار فارکس و بازار کریپتو که مورد مقایسه قرار می‌گیرند، هر دو ۲۴ ساعته هستند. در چنین بازاری سرمایه‌‌‌‌‌‌گذار علاوه‌بر اینکه از دیتای بیشتری برخوردار بوده، کلیت بازار نیز پویاست. بورس تهران؛ در واقع بازاری است که از ۹صبح تا ۱۲:۳۰ فعالیت می‌کند. حال چه الگوریتمی می‌توان در بازه زمانی کوتاه بازار با وجود دامنه‌نوسان محدود اعمال کرد؟ با استفاده از الگوریتم؛ در واقع یکسری از نماد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های معاملاتی مورد سرکوب قرار می‌گیرند؛ به‌عبارتی از رشد قیمت جلوگیری می‌شود. زمانی که حجم معاملات در ارقامی بالا درنظر گرفته شود، اعمال این قبیل از الگوریتم‌‌‌‌‌‌ها منجر به سرکوب رشد ‌نماد معاملاتی نخواهد شد. در اینکه بازار سرمایه کشور با بورس‌های بزرگ دنیا قابل‌مقایسه نیست شکی وجود ندارد. بازار سرمایه ایران یک‌طرفه (در بازار یک‌طرفه سهامدار از رشد قیمت سود می‌کند) است. بورس‌های جهانی اما الگوریتم پیاده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌کنند و در بازاری دو‌طرفه چنین مهمی را انجام می‌دهند. سرمایه‌‌‌‌‌‌گذار علاوه‌بر رشد قیمت از افت قیمت نیز به‌نوعی منفعت کسب می‌کند (به‌عبارتی تصور و تحلیل سرمایه‌‌‌‌‌‌گذار بدین صورت است؛ بازار جهانی در موعدی مشخص افت خواهد کرد، در این حالت معامله‌‌‌‌‌‌گر از فروش استقراضی می‌تواند کسب منفعت کند، درحالی‌که چنین امکانی در بازار سرمایه وجود ندارد). متاسفانه از الگوریتم‌‌‌‌‌‌هایی که در بورس‌های جهانی مورد‌استفاده قرار می‌گیرند در بازار سهام کشور نمی‌‌‌‌‌‌توان بهره برد. اختیار فروش و اختیار معامله‌‌‌‌‌‌هایی که دو‌طرفه است با درنظرگرفتن حجم معاملات ۳۰۰ تا ۴۰۰‌میلیونی نیز دیگر جایی برای الگوریتم وجود ندارد. اکنون بازار سرمایه از توانایی لازم برای نزدیک‌شدن به بازار‌‌‌‌‌‌های جهانی (بین‌المللی شدن) برخوردار نیست. با توجه به اینکه الگوریتم هم در بازار‌‌‌‌‌‌های جهانی جوابگو است، حال ضرورت اینکه الگوریتم وارد جریان معاملاتی بازار سرمایه شود در چیست؟ به‌نظر می‌رسد در ابتدا باید بازار سهام ایران شبیه بورس‌های جهانی شود و در ادامه از ابزار‌‌‌‌‌‌های معاملاتی به‌روز دنیا استفاده کند. زمانی‌که عمق بازار افزایش یافت، دامنه‌نوسان حذف شد و از بستر‌‌‌‌‌‌هایی که بتوان از طریق آن اقدام به گرفتن بک‌تست کرد بهره بهترین استراتژی توقف ضرر چیست؟ برد، می‌توان به سمت الگوریتم‌‌‌‌‌‌ها حرکت کرد. زمانی‌که در بازار تقاضا و به‌نوعی حجم معاملات در ارقامی مطلوب وجود داشته باشد، هچ نوع الگوریتمی نمی‌تواند قیمت‌ها را سرکوب کند. باید الگوریتم بر اساس نگرش هر سرمایه‌‌‌‌‌‌گذار به‌طور مجزا چینش شود. برخی تکنیکالی و برخی دیگر بنیادی اقدام به چینش پرتفوی می‌کنند. باید تمام سرمایه‌‌‌‌‌‌گذاران بتوانند از الگوریتم این‌چنینی بهره ببرند، نه عده خاص و کار‌گزاری‌‌‌‌‌‌های خاص. باید در ادامه بستر‌‌‌‌‌‌هایی مهیا شود که امکان سنجش و پیاده‌‌‌‌‌‌سازی هر نوع راهبرد شخصی در نمودار‌‌‌‌‌‌ها وجود داشته باشد. در دسترس‌بودن و همه‌‌‌‌‌‌گیربودن تعیین نقطه‌توقف زیان و تشخیص حداکثر سود باعث تنوع در انتخاب حد ضرر و حد سود خواهد شد. در این شرایط عرضه روی قیمتی خاص، تقاضا ایجاد نمی‌کند. در این شرایط حداکثر سود را برخی از معامله‌گران در سهمی ۳ درصد، دیگری ۵‌درصد و سرمایه‌گذاری ۱۰‌درصد تعیین می‌کند؛ در واقع تنوع انتخاب در راهبرد سرمایه‌گذاری باعث می‌شود که قیمت روی ‌عددی سرکوب نشود، یا روی ‌عددی خاص به یکباره تقاضایی عجیب وارد نشود. سازمان بورس و اوراق‌بهادار در حال‌حاضر مجوز بهره‌‌‌‌‌‌برداری از الگوریتم را به یکسری شرکت‌های خاص که با کار‌گزاری‌‌‌‌‌‌ها در تعامل هستند، داده است. در صورتی‌که از این نوع الگوریتم تمام سرمایه‌‌‌‌‌‌گذاران بتوانند استفاده کنند، مفید است اما اگر عده‌‌‌‌‌‌ای خاص دسترسی داشته باشند چیزی جز ضرر برای بازار در پی ندارد. در واقع در این نوع بهره‌‌‌‌‌‌برداری از الگوریتم موضوعی تحت‌عنوان حجم و عمق معاملات بازار کمرنگ خواهد شد. باید پیش از پیاده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازی اصلی، راهبرد در بستر الگوریتم پیاده‌‌‌‌‌‌سازی شود. سرمایه‌‌‌‌‌‌گذار در چنین شرایطی می‌تواند از بازدهی راهبرد معاملاتی در بازه زمانی مشابه در گذشته و اینکه بازدهی مناسبی داشته است یا خیر مطلع شود.

حمله اسرائیل به ایران؛ آرزوی محال ولیعهد خام سعودی!

خبر این است: رسانه های سعودی سرمست از پیروزی بنیامین نتانیاهو در انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی به هیچ وجه نمی توانند ذوق زدگی خود را از این رویداد مخفی نگه دارند.

به گزارش مشرق ، العالم در تحلیل خبر فوق اینگونه نوشت:

- در جدیدترین اقدام، رسانه های سعودی ضمن تمرکز ویژه و البته اغراق آمیز بر اغتشاشات در ایران به نقل از وزیر سابق شهرک سازی رژیم اسرائیل از حمله نتانیاهو به تاسیسات هسته ای ایران خبر داده اند.

این رسانه ها به نقل از این وزیر سابق آورده اند که در صورتی که نتیجه مذاکرات ایران و غرب به نتیجه نرسد و یا آمریکا سیاستی مستقل در قبال ایران هسته ای اتخاذ نکند نتانیاهو تاسیسات هسته ای ایران را ویران خواهد کرد.

- مثلث نتانیاهو نخست وزیر وقت اسراییل- دونالد ترامپ رییس جمهور وقت آمریکا و محمد بن سلمان ولیعهد سعودی در ادوار گذشته نهایت همدلی و همراهی را علیه ایران صورت دادند.

در چارچوب این همکاری ترامپ مجری دیدگاه های نتانیاهو در قبال ایران شده بود و سعودی در تبلیغات برای این دشمنی و حمایت از آن از هیچ کوششی دریغ نمی کرد.

همراهی بن سلمان با ترامپ و نتانیاهو در آن زمان تا جایی پیش رفت که حداقل ۴ کشور سرسپرده به سعودی یعنی امارات، بحرین، سودان و مغرب به نیابت از سعودی و به نمایندگی از بن سلمان پروژه عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی را عملیاتی کردند و پس از آن روابط با رژیم را در ابعاد مختلف گسترش دادند.

- با شکست ترامپ در انتخابات و متعاقب آن نتانیاهو نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی، محمد بن سلمان ولیعهد سعودی که در شرایط "رهاشدگی" مطلق قرارگرفته بود سیاستی متزلزل را در منطقه در پیش گرفت و در سایه این حیرت سیاسی دست به دامان جمهوری اسلامی برای ازسرگیری ارتباط فی مابین دو کشور شد.

حاصل این امر برگزاری حداقل ۶ جلسه گفتگو میان دو کشور با وساطت عراق بود.

- اما در شرایط کنونی دو عامل بروز اغتشاشات در ایران و روی کار آمدن مجدد نتانیاهو در کنار نیاز جدی آمریکا و اروپا به انرژی، بن سلمان را مجددا در تحلیل مسائل منطقه دچار توهم کرده است.

به طوری که ضمن آنکه حالا هیچ گامی در مسیر تنش زدایی بویژه در عرصه رسانه ای برنمی دارد بلکه می کوشد تا بیش ازپیش خود را به آمریکا و اسرائیل نزدیک تر نشان دهد.

- اینکه تا کجا و کی جمهوری اسلامی جنایت را با نجابت پاسخگو باشد؟ مشخص نیست اما آنچه مسلم است اینکه اولا: صبر افراد نجیب در مقابل دشمن نانجیب حتما لبریز خواهد شد.

ثانیا: به حد وسع از سوی ایران نسبت به عواقب نانجیبی و دشمنی تذکر و هشدار داده شده است و حتی اتمام حجت صورت پذیرفته است.

ثالثا: نتانیاهوی امروز نتانیاهوی سالهای پیش نیست و طبعا آنقدر در سرزمین های اشغالی میراث دار ناآرامی و ناامنی های های جدید هست که حمایت از سعودی را در اولویت سیاست های خود نبیند. کافی است روزهای پر تعداد ناامن در دل تل اویو، جنین، جنگ سه روزه و پیروزی جهاد اسلامی علیه اسرائیل و. را در کنار مجاهدت های پیروز گروه "عرین الاسود "در طول دو ماه اخیر را ولیعهد جوان سعودی (محمد بن سلمان) مجددا مرور کند تا به عمق توهم زدگی این روزهای خود پی ببرد.

رابعا: بن سلمان باید می دانست که جو بایدن همانقدر که به وعده هایش در حمایت میدانی از اوکراین عمل کرد از سعودی نیز حمایت خواهد کرد. خامسا و از همه مهم تر آن که کل ماجرای ایران این روزها در عملکرد دشمنانه چند رسانه وابسته به سعودی خلاصه نخواهد شد و حتما زمان رسیدگی دقیق به پرونده هایی چون عملیات تروریستی در شیراز، ماجرای زاهدان، ماجرای خاش و. نیز خواهد رسید به نظر می رسد تمامی این پرونده ها و پرونده های مشابه آن یک وجه مشترک دارند و آن این است که عامل خارجی در قالب تحریک، تشویق و تجهیز اغتشاشگران و البته تروریست ها بدون شک در زمانی نه چندان دور بر روی میز حسابرسی بازخواهند شد.

- اینکه امروز و درشرایط اغتشاشات، ایران ماهواره بر جدید خود را با نام "قائم ۱۰۰" به فضا پرتاب کرد، شاید پیام روشنی باشد هم برای کسی که بناست به خیال خود تاسیسات هسته ای ایران را نابود کند و هم برای آن که این روزها اخبار جشن های هالوینش در سرزمین وحی در کنار پرونده های متعدد بیگناهان محکوم به اعدام روی میز افکار عمومی جهانی قرارگرفته است.