توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟

توکن به چه معناست؟ 14

توکن‌های رمزنگاری شده چیست؟

توکن‌های رمزنگاری شده چیست؟

اصطلاح توکن رمزنگاری شده به یک رمز ارز مجازی خاص یا نحوه تبدیل ارزهای رمزنگاری اشاره دارد. این توکن‌ها دارایی‌ها یا ابزارهای قابل مبادله و قابل معامله‌ای را نشان می‌دهند که در بلاک چین‌های خود مستقر هستند. توکن‌های رمزنگاری اغلب برای جمع آوری کمک برای فروش جمعی استفاده می‌شوند، اما می‌توانند به عنوان جایگزین چیزهای دیگر نیز استفاده شوند. این توکن‌ها معمولاً از طریق فرآیند استاندارد ارائه اولیه سکه (ICO) ایجاد می‌شوند، توزیع می‌شوند، و به فروش می‌رسند. که شامل سرمایه‌گذاری جمعی برای تأمین بودجه توسعه پروژه می‌شود.

نکات کلیدی توکن‌های رمزنگاری شده

توکن‌های رمزنگاری شده نوعی ارز رمزنگاری شده هستند که دارایی یا استفاده خاصی را نشان می‌دهند و در بلاک چین آن‌ها مستقر هستند.

از توکن‌ها می‌توان برای اهداف سرمایه‌گذاری، ذخیره ارزش یا خرید استفاده کرد.

ارزهای رمزنگاری شده ارزهای دیجیتالی هستند که برای تسهیل معاملات (انجام و دریافت پرداخت) در طول بلاک چین استفاده می‌شوند.

Altcoins و توکن‌های رمزنگاری شده انواع ارزهای رمزنگاری شده با عملکردهای متفاوت هستند.

توکن‌های رمزنگاری که از طریق ارائه سکه اولیه ایجاد می‌شوند، اغلب برای جمع آوری سرمایه برای فروش جمعی استفاده می‌شوند.

توکن‌های رمزنگاری چگونه کار می‌کنند

همانطور که در بالا ذکر شد، توکن های رمزنگاری، رمزهای ارزهای رمزنگاری شده هستند. ارزهای رمزپایه یا ارزهای مجازی به این توکن‌ها تبدیل می‌شوند که در بلاک چین‌های خود قرار دارند. بلاک چین‌ها پایگاه‌های داده خاصی هستند که اطلاعات را در بلوک‌هایی ذخیره می‌کنند. که سپس با زنجیر به هم متصل می‌شوند. این بدان معناست که توکن‌های رمزنگاری، که به آن‌ها دارایی‌های رمزنگاری نیز گفته می‌شود، واحد معینی از ارزش را نشان می‌دهند.

در اینجا نحوه کار همه چیز آمده است. Crypto به الگوریتم‌های مختلف رمزگذاری و تکنیک‌های رمزنگاری که از این ورودی‌ها محافظت می‌کند اشاره می‌کند. مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، جفت کلید عمومی و خصوصی و توابع هش. در نشانه‌های مجازی این نشانه‌ها با ورودی‌های دفتر داخلی سیستم نشان داده می‌شوند.

این دارایی‌های رمزنگاری اغلب به عنوان واحدهای معامله در بلاک چین‌ها هستند. که با استفاده از الگوهای استاندارد مانند شبکه اتریوم ایجاد می‌شوند. و به کاربر اجازه می‌دهد تا توکن ایجاد کند. که از کد قابل برنامه ریزی و خودکار برای پردازش و مدیریت تراکنش‌های مختلفی که در بلاک چین اتفاق می‌افتد استفاده می‌شود.

به عنوان مثال، می‌توانید یک توکن داشته باشید که تعداد معینی از امتیازات وفاداری مشتری را در بلاک چین نشان می‌دهد که برای مدیریت چنین جزئیاتی برای زنجیره خرده فروشی استفاده می‌شود. ممکن است یک توکن دیگر وجود داشته باشد که به دارنده توکن اجازه می‌دهد ۱۰ ساعت محتوای جاری را در یک بلاک چین اشتراک‌گذاری ویدیو مشاهده کند. یک رمز رمز دیگر ممکن است حتی نشان دهنده سایر ارزهای رمزنگاری شده باشد. مانند یک رمز ارز که برابر با ۱۵ بیت کوین در یک بلاک چین خاص است. چنین توکن‌های رمزنگاری در بین شرکت کنندگان مختلف بلاک چین قابل معامله و انتقال هستند. (بازار فارکس چیست ؟)

سکه‌های رمزنگاری ارزهایی هستند که می‌توانند برای خرید استفاده شوند. اما شما می‌توانید از رمز ارز رمزنگاری شده به دلایل دیگر، از جمله سرمایه‌گذاری، ذخیره ارزش و خرید استفاده کنید.

ملاحظات خاص توکن‌های رمزنگاری

توکن‌ها از طریق عرضه اولیه سکه ایجاد می‌شوند، که نشان دهنده نسخه رمزنگاری شده عرضه اولیه عمومی (IPO) است. توکن‌ها توسط شرکت‌های رمزنگاری ایجاد می‌شوند که می‌خواهند پول جمع آوری کنند. سرمایه گذاران علاقه‌مند به شرکت می‌توانند این توکن‌ها را خریداری کنند.

به دلایل مختلف، سرمایه گذاران می‌توانند از رمزهای رمزنگاری استفاده کنند. آن‌ها می‌توانند به عنوان نماینده سهم خود در شرکت ارزهای رمزنگاری شده یا به دلایل اقتصادی – تجارت یا خرید کالا و خدمات – از آن‌ها استفاده کنند.

توکن‌های رمزنگاری در مقابل ارزهای رمزنگاری شده در برابر Altcoins

اصطلاح توکن رمزنگاری اغلب به اشتباه با کلمات ارز رمزنگاری شده و altcoins در دنیای ارزهای مجازی به جای یکدیگر استفاده می‌شود. اما این اصطلاحات از یکدیگر متمایز هستند.

ارز رمزنگاری شده یک ارز استاندارد است که برای پرداخت یا دریافت پرداخت در بلاک چین استفاده می‌شود و محبوب‌ترین ارز رمزنگاری شده بیت کوین است.

Altcoins ارزهای رمزنگاری شده جایگزینی هستند که پس از موفقیت عظیم بیت کوین به بازار آمدند. آن‌ها به عنوان جایگزین‌های تقویت شده بیت کوین با ادعای غلبه بر برخی از مشکلات بیت کوین معرفی شدند. Litecoin، Bitcoin Cash، Namecoin و Dogecoin نمونه‌های متداول آلت کوین‌ها هستند. ۴ اگرچه هرکدام از آن‌ها سطوح متفاوتی از موفقیت را چشیده‌اند، اما هیچ کدام نتوانسته‌اند محبوبیتی مشابه بیت کوین کسب کنند.

توکن‌های رمزنگاری شده و آلت کوین‌ها اساساً ارزهای مجازی خاصی هستند که دارای بلاک چین اختصاصی خود هستند. و در درجه اول به عنوان رسانه‌ای برای پرداخت‌های دیجیتالی مورد استفاده قرار می‌گیرند. از سوی توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ دیگر، توکن‌های رمزنگاری شده در بالای بلاک چین عمل می‌کنند که به عنوان رسانه‌ای برای ایجاد و اجرای برنامه‌های غیر متمرکز و قراردادهای هوشمند عمل می‌کند و از این توکن‌ها برای تسهیل معاملات استفاده می‌شود. برای آشنایی بیشتر با رمزارزهای می‌توانید مقاله آموزش ارز دیجیتال رایگان را مطالعه کنید.

بدون ریسک با پول نقد مجازی رقابت کنید

مهارت‌های تجاری خود را با شبیه ساز سهام رایگان آزمایش کنید. با هزاران معامله‌گر رقابت کنید و راه خود را به سمت بالا تغییر دهید! قبل از شروع به خطر انداختن پول خود، معاملات خود را در یک محیط مجازی انجام دهید. استراتژی‌های معاملاتی را طوری تمرین کنید که وقتی آماده ورود به بازار واقعی هستید، تمرین مورد نیاز خود را انجام داده باشید.

توکن به چه معناست؟

یازده سال پیش یک سیستم پرداخت نظیر به نظیر و یک ارز غیرمتمرکز به‌ نام بیت کوین (BTC) راه‌اندازی شده است که معاملات آنلاین ایمن را امکان‌پذیر می‌کند. از آن زمان، بازار خرید ارز دیجیتال در حالی‌که مفاهیم جدیدی از دارایی‌های دیجیتالی مانند توکن ارزهای رمزپایه را معرفی می‌کند، به سرعت در حال توسعه است. اما معنی توکن چیست؟ چند نوع توکن وجود دارد؟ در این مقاله از تترلند، به این سوالات پاسخ می‌دهیم.

مدت‌ها بعد از معرفی اولین رمزارز دیجیتال در بازار خرید ارز دیجیتال ، جهان وارد دوران ارز دیجیتال شد. امروزه می‌توان هزاران کالا را با استفاده از PayPal یا WebMoney در آمازون و سایر خدمات آنلاین خریداری کرد. با این حال، این‌ها هنوز سیستم‌های پرداخت متمرکز هستند که ممکن است دارای عدم امنیت و شفافیت باشند.

توکن و رمزارزها

توکن به چه معناست؟ 9

در هسته آن، توکن یک رشته رمزگذاری شده شامل اعداد و حروف است. بسته به زمینه، توکن در زمینه ارزهای رمزنگاری شده ممکن است معانی مختلفی داشته باشد. یک توکن یا ممکن است به‌طور کلی ارز رمزنگاری شده را تعریف کند (BTC ، ETH ، EOS و غیره) یا به ارز دیجیتالی اشاره دارد که بر روی یک بلاک چین خاص ساخته شده است (ONT ، USDT ، BAT و غیره).

تعریف توکن به شرح زیر است:

به‌طور کلی، توکن یک ارز دیجیتال است که واحد ارزش خاصی را به همراه دارد.

انواع توکن‌ ها

عرضه اولیه سکه (ICO) در سال 2017، تعاریف جدیدی از رمز ارزها را در بازار خرید ارز دیجیتال ارائه داد. هنگام سرمایه‌گذاری در راه‌اندازی یک رمزارز خاص در بازارخرید ارز دیجیتال، سرمایه‌گذار امیدوار است که ارزش توکن‌ها به‌زودی افزایش یابد و هزینه‌های اولیه را جبران کند. توکن امنیتی، سهم پروژه خریداری شده توسط یک سرمایه‌گذار را نشان می‌دهد. همچنین توجه داشته باشید که توکن‌های امنیتی معمولاً تحت نظارت دقیقی قرار دارند.

رسوایی اخیر پیرامون بلاک چین TON و رمز GRAM آن، نتیجه نظارت دقیق کمیسیون امنیتی صرافی‌ ایالات متحده (SEC) است. این ادعا می‌کند که GRAM یک امنیت است.

از امروز، چندین پروژه وجود دارد که هدف آن‌ها کمک به استارت‌آپ‌های بلاک چین برای صدور توکن‌های امنیتی است. Polymath استاندارد توکن ERC-1400 را که بر اساس ST20 ساخته شده است (استاندارد توکن امنیتی) معرفی کرد. Swarm یک زیرساخت باز برای تامین امنیت دیجیتالی در بازار خرید ارز دیجیتال است که مدیریت کامل مدت زمان یک عرضه Token Security (STO) را ارائه می‌دهد.

توکن‌های کمکی، دسترسی به محصولات و خدمات راه‌اندازی جدید را فعال می‌کنند.

طبق bitcoin wiki، توکن‌های سودمند انواع این توکن‌ها هستند که به صاحب آن‌ها این امکان را می‌دهد تا خدمات و اقلام مختلف خدمات را خریداری کند. از توکن‌های کمکی برای تأمین اعتبار پروژه‌های زیرساخت مشترک استفاده می‌شود که قبلاً نمی‌توانستند چنین بودجه‌ای را دریافت کنند.

بیشتر برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) بر روی بلاک چین Ethereum ساخته شده اند.

در نتیجه، بیشتر توکن‌های کاربردی dApps، توکن‌های مبتنی بر Ethereum هستند که به استاندارد توکن ERC-20 نیز اشاره می‌کنند. توکن‌های DApps باعث می‌شود که یک برنامه به درستی کار کند.

نمونه‌ای از توکن‌های کاربردی:

توکن FTX (FTT) یک توکن سودمند مبادله مشتقات ارز رمزنگاری شده FTX در بازار خرید ارز دیجیتال است. این توکن بر روی شبکه Ethereum در حال اجرا است و دسترسی کاربران را به خدمات اصلی صرافی فروش یا خرید ارز دیجیتال فراهم می‌کند.

توکن‌های امنیتی	توکن‌های کمکی
‌به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری در نظر گرفته می‌شود	به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری در نظر گرفته نمی‌شود
تحت نظارت معمول هستند	فاقد مقررات و نظارت هستند
فراهم کردن سهم پروژه برای سرمایه‌گذاران	فراهم کردن دسترسی به ویژگی‌ها و خدمات یک پروژه

استانداردهای توکن‌ها

توکن به چه معناست؟ 12

توکن‌ها می‌توانند قابل تعویض و یا غیرقابل تعویض باشند. به‌عنوان مثال، یک اسکناس 1 دلاری یک دارایی قابل تعویض است زیرا می‌توانید آن را با ده سکه مبادله کنید و همچنان همان مقدار ارزش داشته باشید. در حالی‌که توکن‌های غیر قابل تعویض منحصر به فرد و یک نوع هستند.

استاندارد ERC-20 نوعی رمزگذاری قابل تعویض را ارائه می‌دهد که مبتنی بر بلاک چین Ethereum است.

تفاوت توکن با کوین در چیست؟

توکن به چه معناست؟ 13

برخی ممکن است بگویند هیچ تفاوتی بین توکن و کوین وجود ندارد زیرا هر دو دارایی رمزگذاری شده در بازار خرید ارز دیجیتال هستند. این کاملا درست است. با توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ این حال، تفاوتی بین این دو نوع ارزهای رمزپایه وجود دارد.

یک کوین، بلاک چین مخصوص به خود را دارد و هدف آن حفظ یک محیط امن در دفتر توزیع شده و بازار خرید ارز دیجیتال است. و به‌عنوان ابزار پرداخت می‌تواند استفاده شود.

بیت کوین BTC یک کوین مخصوص بلاک چین بیت کوین است، Ether (ETH) یک کوین مخصوص برای بلاکچین Ethereum است و غیره.

توکن معمولاً بر بستر بلاک چین خاصی ساخته می‌شود و برای حفظ اکوسیستم پروژه در نظر گرفته شده است. توکن توسط یک پروژه صادر می‌شود تا در واقع واحدی از ارزش، خدمات دسترسی و غیره باشد.

OmiseGO (OMG) توکن مبتنی بر Ethereum بر یک بستر مالی OmiseGO است. این توکن برای سهولت پرداخت در شبکه OmiseGO طراحی شده است.

توکن به چه معناست؟ 14

موارد استفاده از توکن‌ها

توکن‌‍‌ها به دلایل زیر استفاده می‌شوند:

• دسترسی به خدمات یک پروژه (کیف پول، مبادلات، dApps و غیره)
• ایجاد یک محیط خاص از یک پروژه خاص

• واحد با ارزشی باشند
• روش پرداخت باشند. (DEXs ، dApps و غیره)
• به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری باشند
• پاداش باشند

جمع‌بندی

صنعت ارزهای دیجیتال و بازار خرید ارز دیجیتال، ضمن معرفی فن‌آوری‌ها، راه‌حل‌ها و تعاریف کاملاً جدید، به سرعت در حال توسعه است. توکن‌های بازار ارزهای دیجیتال قسمتی حیاتی و مهم هستند که این صنعت را به جلو سوق می‌دهند.

چند نمونه مهم از کاربرد های توکن

توکن‌ها، به‌طور کلی، واحدهای دیجیتالی غیرقابل استخراج هستند که به‌عنوان ورودی‌های رجیستری در زنجیره‌های بلوکی وجود دارند.

توکن‌ها به اشکال مختلف وجود دارند – می‌توان از آنها به عنوان ارز برای اکوسیستم‌های خاص استفاده کرد یا داده‌های منحصربه‌فرد را رمزگذاری کرد. علاوه بر این، برخی از توکن ها ممکن است برای دارایی های خارج از زنجیره(off-chain) (مانند طلا، دارایی، سهام) قابل بازخرید باشند.

توکن‌ها عموماً توسط شرکت‌هایی صادر می‌شوند که از بلاک‌چین‌های شخص ثالث موجود مانند بلاک‌چین اتریوم استفاده می‌کنند، که نمونه آن بسیاری از توکن‌های ERC-20 هستند که در سال ۲۰۱۷ از طریق ICOها صادر و فروخته شدند.
به بیان دقیق، توکن ها ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین یا اتر نیستند، بلکه واحدهای ارزش قابل انتقالی هستند که در یک بلاکچین صادر می شوند.
پس می توان نتیجه گرفت که کاربرد های توکن می تواند بسیار گسترده باشد .

انواع توکن ها

بر اساس عملکرد توکن ها، دسته بندی های مختلفی برای آن وجود دارد. طبقه بندی اصلی از عملکرد برای تقسیم توکن ها به توکن های کاربردی و توکن های امنیتی استفاده می کند.
توکن‌های کاربردی عموماً نشان‌دهنده دسترسی به یک سرویس هستند یا می‌توانند به عنوان یک وسیله مبادله در یک اکوسیستم عمل کنند.

نمونه ای از توکن های کاربردی BNB است که در درجه اول به عنوان یک توکن تخفیف برای پرداخت هزینه های معاملاتی در صرافی Binance عمل می کند. با این وجود، از دیگر کاربرد های توکن می توان از آن برای پرداخت هزینه کالا و خدمات نیز استفاده کرد.

از سوی دیگر، توکن های امنیتی نشان دهنده دارایی های مالی هستند و کاربرد های توکن های امنیتی عموما به مسائل مالی می پردازد.
به عنوان مثال، یک شرکت می تواند سهام توکن شده را در طول ICO منتشر کند و به دارنده حقوق مالکیت و سود سهام اعطا کند.
از نقطه نظر حقوقی، این سهام با سهام سنتی توزیع شده یکسان خواهد بود.

📌 مقاله مرتبط:

برای آشنایی بیشتر با موضوع، پیشنهاد می شود این مقاله را نیز مطالعه بفرمایید : نگاهی دقیق تر به بلاک چین اتریوم

سایر دسته بندی ها

طبقه بندی دیگری از کاربرد های توکن وجود دارد که برای تمایز بین توکن های قابل تعویض و غیر قابل تعویض فعالیت دارند. اگر یک اسکناس ده هزار تومانی بگیرید و آن را با اسکناس ده هزار تومانی دیگری عوض کنید، همان ارزش را حفظ می کنید. فرقی نمی کند که چه واحدی را در اختیار دارید، زیرا آنها همان هدف را دنبال می کنند. از طرف دیگر، شما نمی توانید یک اثر هنری منحصر به فرد را بردارید و آن را با یک اثر هنری متفاوت جایگزین کنید و این یکی از مهمترین عملکرد های توکن ها می باشد که از آن با نام NFT ها یاد می شود.

همانطور که در بالا ذکر شد، توکن های رمزنگاری، توکن های ارز دیجیتال هستند و بلاک چین ها پایگاه های داده ویژه ای هستند که اطلاعات را در بلوک هایی ذخیره می کنند که سپس به هم متصل می شوند.

این بدان معناست که توکن‌های رمزنگاری، که دارایی‌های رمزنگاری نیز نامیده می‌شوند، یک واحد ارزش مشخص را نشان می‌دهند.
Crypto به الگوریتم‌های رمزنگاری مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضی، جفت‌های کلید عمومی-خصوصی، و توابع هش‌سازی.
بلاک چین ها پایگاه های داده ویژه ای هستند که اطلاعات را در بلوک هایی ذخیره می کنند که سپس به هم متصل می شوند.این بدان معنی است که توکن های رمزنگاری که دارایی های رمزنگاری(crypto-assets) نیز نامیده می شوند، واحد ارزش خاصی را نشان میدهند.
در ادامه این دارایی های رمزنگاری اغلب به عنوان واحدهای تراکنش در بلاک چین ها عمل می کنند که با استفاده از الگوهای استاندارد مانند شبکه اتریوم ایجاد می شوند و به کاربر این امکان را می دهد که در شبکه توکن ایجاد کند

چنین بلاک‌چین‌هایی بر روی مفهوم قراردادهای هوشمند یا برنامه‌های غیرمتمرکز کار می‌کنند، که در آن کدهای قابل برنامه‌ریزی و خوداجرا برای پردازش و مدیریت تراکنش‌های مختلفی که روی بلاک چین رخ می‌دهند، استفاده می‌شود. قرارداد های هوشمند یکی از مهمترین کاربرد های توکن است.

به عنوان مثال

می‌توانید یک رمز رمزنگاری داشته باشید که نشان‌دهنده تعداد معینی از امتیازات وفاداری مشتری در یک بلاک چین است ( مانند توکن MLT که یک امتیاز وفاداری جهانی است) که برای مدیریت چنین جزئیاتی برای یک زنجیره خرده‌فروشی استفاده می‌شود.
ممکن است توکن رمزنگاری شده دیگری وجود داشته باشد که به دارنده توکن این حق را می دهد که ۱۰ ساعت محتوا را در یک بلاک چین اشتراک گذاری ویدیو، مشاهده کند.
از دیگر کاربرد های توکن ممکن است حتی نشان دهنده سایر ارزهای رمزپایه باشد، مانند یک توکن کریپتو که برابر با ۱۵ بیت کوین در یک بلاک چین خاص است. چنین توکن های رمزنگاری قابل مبادله و انتقال در میان شرکت کنندگان مختلف بلاک چین هستند.

کاربرد های توکن

انواع توکن

توکن‌های بلاک‌چین‌های عمومی و بدون مجوز مانند بیت‌کوین و اتریوم، برای تشویق گروه های مختلف افراد که یکدیگر را نمی‌شناسند یا به یکدیگر اعتماد ندارند، خود را حول هدف یک بلاک چین خاص سازماندهی می‌کنند.
توکن بومی شبکه بیت کوین که BTC نیز نامیده می شود، دارای قوانین حاکمیتی توکن مبتنی بر مکانیزم های انگیزشی ارزی-اقتصادی است که تعیین می کند در چه شرایطی تراکنش های بیت کوین اعتبارسنجی می شوند و بلوک های جدید ایجاد می شوند.

این توکن های رمزنگاری مبتنی بر بلاک چین، «قبایل اینترنتی توزیع شده» را قادر می سازند تا ظهور کنند. برخلاف شرکت‌های سنتی که ساختار بالایی با لایه‌های مدیریتی (هماهنگی بوروکراتیک) دارند، بلاک چین ساختارهای حاکمیتی کلاسیک از بالا به پایین را با سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز (DAO) جایگزین نموده است که کاربرد های توکن را تضمین میکند. DAO ها افراد را نه توسط یک شخص حقوقی و قراردادهای رسمی، بلکه با توکن های رمزنگاری (مشوق ها) و قوانین کاملاً شفافی که در نرم افزار نوشته شده اند، به یکدیگر متصل می کنند.

شبکه بیت کوین یا همان اولین DAO

شبکه بیت کوین را می توان به عنوان اولین DAO واقعی دانست که زیرساختی را برای پول بدون بانک ها و مدیران بانک فراهم می کند و از زمان ایجاد اولین بلاک در سال ۲۰۰۹ در برابر حملات و همچنین تحمل خطا مقاوم بوده است. هیچ نهاد مرکزی بیت کوین را کنترل نمی کند.
در تئوری، تنها یک قطع برق در سراسر جهان می تواند بیت کوین را تعطیل کند. اما با ظهور اتریوم، توکن‌ها از پشته فناوری بالاتر رفته‌اند و اکنون می‌توانند در لایه برنامه به‌عنوان توکن‌های dApp یا توکن‌های DAO منتشر شوند.
قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم ایجاد توکن هایی با رفتارهای پیچیده متصل به آنها را امکان پذیر می کند. امروزه، مفهوم توکن و کاربرد های توکن در اکثر نوآوری های اجتماعی و اقتصادی که با فناوری بلاک چین توسعه یافته اند، مرسوم است.

در ادامه، دفتر کل بدون مجوز (بلاک چین های عمومی مانند بیت کوین یا اتریوم) به نوعی مکانیسم تشویقی نیاز دارند تا تضمین کند که اعتبار سنجی بلاک کار خود را طبق قوانین از پیش تعریف شده انجام می دهد.
در سیستم‌های دفتر توزیع مجاز (فدراسیون/کنسرسیوم/خصوصی)، اعتبارسنجی‌ها و ایجادکنندگان بلوک ممکن است به دلایل مختلفی کار خود را انجام دهند: به عنوان مثال، اگر طبق قرارداد متعهد به انجام این کار و کاربرد های توکن باشند.
در محیط‌های مجاز، اعتبار‌دهنده‌ها فقط می‌توانند اعضای باشگاه باشند و به‌صورت دستی و مرکزی کنترل می‌شوند. بنابراین، دفترهای مجاز نیازی به رمز ندارند.
همچنین، حتما به این نکته توجه داشته باشید که اصطلاح بلاک چین در زمینه چنین دفترهایی بسیار بحث برانگیز است.

معرفی انواع توکن ارز دیجیتال و کسب درآمد از آن‌ها

امروزه به علت پیشروی صنعت کریپتوکارنسی در اقتصاد، شاهد سرمایه‌گذاری بر انواع توکن ارز دیجیتال هستیم. توکن‌هایی اعم از تتر، چین لینک، دای، بت و… در بازار رمزارز طرفداران زیادی دارند. این توکن‌ها تا چه حد امن هستند؟ چه نقشی در بلاک چین و صنعت کریپتوکارنسی دارند؟ برای فهمیدن تمامی این موضوعات تا آخر این مقاله همراه ما باشید.

منظور از انواع توکن ارز دیجیتال چیست ؟

“توکن” تفاوتی با “دارایی رمزنگاری شده” که عموما برای تعریف کوین و انواع ارز دیجیتال استفاده می‌گردد، ندارد اما با گذشت زمان چند معنی دیگر نیز به آن تعلق گرفته است. توکن‌ها دارای طیف وسیعی هستند، از کمک به ایجاد مبادلات غیرمتمرکز گرفته تا خرید و فروش در بازی‌های ویدئویی. همه آن‌ها را می توان مانند هر ارز دیجیتال دیگری معامله یا نگهداری کرد.

توکن‌های رمزنگاری شده می‌توانند نشان دهنده سهام یک سرمایه‌گذار باشند یا به خدمات اقتصادی بپردازند. این بدان معنی است که دارندگان توکن می‌توانند به خرید، فروش و معامله به وسیله‌ی توکن‌های ارز دیجیتال بپردازند یا می‌توانند مانند سایر اوراق بهادار برای کسب سود، توکن‌ها را معامله کنند.

“Token” کلمه‌ای است که اگر در کریپتوکارنسی فعال باشید، آن را زیاد می‌شنوید. حتی، ممکن است بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را به عنوان «توکن رمزنگاری شده» توصیف کنید، زیرا همه ارزهای رمزنگاری شده را می‌توان به عنوان توکن نیز در نظر گرفت.

اما واقعیت این است که به هر ارز دیجیتالی که بلاک چین مخصوص خودش را ندارد و بر روی بستر بلاک چین کوین دیگری قرار گرفته است توکن گفته می‌شود. در ادامه با انواع ارزها آشنا می‌شویم و توکن‌های مختلف را بررسی می‌کنیم.

برای آشنایی بیشتر با انواع توکن ارز دیجیتال به این مقاله مراجعه کنید.

توکن امنیتی (بهادار) چیست؟

منظور از توکن امنیتی چیست ؟

“توکن امنیتی” در نتیجه افزایش یک سری نگرانی‌های امنیتی ظاهر شد. به‌طورکلی، توکن امنیتی ابزاری است که توسط یک شرکت، دولت یا سایر اشخاص حقوقی صادر می‌شود که دارایی یک مالکیت را در کریپتوکارنسی مشخص می‌کند و شواهدی مبنی بر بدهی، حق سهم از درآمد، حق توزیع دارایی یا سایر موارد حقوقی مشابه را ارائه می‌کند. انواع توکن امنیتی شامل اوراق قرضه، اسکناس، اختیار معامله، سهام و ضمانت‌نامه‌ها هستند و ممکن است توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ بین سرمایه‌گذاران معامله شوند یا به‌طور آزادانه قابل انتقال باشند.

توکن امنیتی (security token) یک وسیله‌ی فیزیکی قابل حمل است مانند دستگاه USB، تراشه و… است که در آن هویت شخص به صورت الکترونیکی حفظ می‌شود.

این توکن‌ها می‌توانند نشان دهنده سود یک دارایی باشند. به عنوان مثال، سرمایه‌گذاران در پلتفرم Meridio این امکان را دارند که به‌طور یکپارچه توکن‌هایی را که نماینده سهام املاک و مستغلات هستند را معامله کنند، یا پلتفرم Fluidity Factora به افراد اجازه می‌دهد تا با پرداخت دای در بروکلین یا نیویورک سرمایه‌گذاری کنند.

چه آسیب‌هایی انواع توکن امنیتی را تهدید می‌کند؟

همانطور که از نام آن پیداست، توکن‌های امنیتی باید داده‌های حیاتی را ایمن نگه دارند.مواردی وجود دارند که گاهی امنیت این توکن‌ها را به خطر می‌اندازند.

• هک کردن توکن‌ها: باوجود این که توکن‌های امنیتی لایه دیگری از امنیت را دارند، در برابر هک نفوذ ناپذیر نیستند.
• نقض امنیت: هکرها می‌توانند سیستم‌های احراز هویت توکن‌های امنیتی را دور بزنند. این اتفاق برای یک سیستم بانکی بزرگ در سال ۲۰۰۶ رخ داد.
• سرقت: همین وسایل را می‌توان به سرقت برد، چه حمله سایبری هدفمند و چه سرقتی فیزیکی می‌تواند توکن‌ها را در دست افراد شرور قرار دهد.
• غفلت: کارت‌های کلیدی، فوب‌ها و میله‌های USB بسیار کوچک هستند و به راحتی گم می‌شوند. اگر رمزگذاری نشده باشند یا با رمز عبور ثانویه محافظت نشده باشند، هر کسی که آن‌ها را پیدا کند می‌تواند به توکن‌های شما دسترسی داشته باشد.

توکن‌های تراکنش

توکن‌‌های ارز دیجیتال برای انجام تراکنش نیز استفاده می‌شوند. آن‌ها می‌توانند با کالاها و خدمات مبادله می‌شوند. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند، اما در برخی موارد، مزایای بیشتری دارند. به عنوان مثال، با ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز مانند بیت کوین و دای، این امکان برای کاربران وجود دارد که بدون واسطه یا مرجع متمرکز، مانند بانک یا درگاه پرداخت، تراکنش‌ها را انجام دهند.

توکن‌های سودده

توکن‌های Utility مانند توکن‌های امنیتی برای سرمایه گذاری مستقیم ایجاد نشده اند، بلکه می‌توانند برای زیرساخت خدمات در اکوسیستم خاص خود استفاده شوند. به عنوان مثال، دای در Axie Infinity، یک ارز ثابت را برای بازیکنان فراهم می‌کند تا به خرید و فروش بپردازند. پروژه‌های دیگر، مانند Cryptocup، از پایداری Dai برای ارائه تجربه بهتر برای کاربران استفاده می‌کنند.

توکن‌های سودده چگونه کار می‌کنند؟

آشنایی کامل با توکن‌های سودده

با سرمایه گذاری هوشمند از طریق توکن‌های سودده، افراد می‌توانند سود کامل سرمایه اولیه خود را در چند سال دریافت کنند. این تنها در حوزه کریپتو امکان‌پذیر است. در دنیای بلاک چین سازمان‌های مبتنی بر سود سهام وجود دارد. برخی مانند Nexo.io به سرمایه گذاران سود سهام پرداخت می‌کنند. 30 درصد از سود Nexo در قالب اتریوم به دارندگان توکن بازگردانده می شود.

کاربرد توکن‌های دولتی

توکن‌های دولتی به سیستم‌های رای گیری مبتنی بر بلاک چین کمک می‌کنند، زیرا اغلب برای نشان دادن حمایت از تغییرات پیشنهادی و رای دادن به پیشنهادات جدید استفاده می‌شوند.

توکن‌های غیرقابل تعویض، NFT

NFT مخفف ‘non-fungible token’ است. وقتی می‌گوییم چیزی قابل تعویض است، منظورمان دارایی شبیه به اسکناس است، بنابراین می‌توان آن را با اسکناس‌های دیگر یا یک کالا مبادله کرد.

در مقابل، یک توکن غیر قابل تعویض یک دارایی منحصر به فرد به شکل دیجیتالی است که با هیچ NFT دیگری قابل مبادله نیست. این بدان معناست که هر NFT یک آیتم منحصر به فرد است. NFTها با استفاده از فناوری بلاک چین از مالک خود به دیگری منتقل می‌شوند، که این مسئله یک زنجیره‌ی دیجیتال از فروشنده به خریدار را ایجاد می‌کند.

توکن غیر قابل تعویض (NFT) یک دارایی دیجیتالی است که در فناوری بلاک چین قابل تأیید است. این دارایی‌ها شامل آثار هنری، موسیقی یا دارایی‌های درون بازی مانند آواتارهای منحصر به فرد است. از آنجایی که NFT ها منحصر به فرد هستند، به عنوان کلکسیون مورد توجه قرار می گیرند.
NFT، تحولی نسبت به مفهوم نسبتاً ساده ارزهای دیجیتال است. سیستم‌های مالی مدرن شامل سیستم‌های تجاری پیچیده و وام برای انواع مختلف دارایی، از املاک و مستغلات گرفته تا قراردادهای وام و آثار هنری از این توکن غیرقابل تعویض استفاده می‌کنند.

برای آشنایی بیشتر با NFT کلیک کنید

زیرساخت انواع توکن ارز دیجیتال چیست؟

صفر تا صد زیرساخت توکن‌های مختلف

انواع توکن‌ ارز دیجیتال از زیرساخت‌های بلاک چین برای ارائه برنامه‌های غیرمتمرکز (dapps) استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، دای (Dai) به عنوان یک استیبل کوین طبقه‌بندی می‌شود زیرا به دلار آمریکا متصل است و قیمت آن از طریق مکانیسم‌های تعبیه شده در قراردادهای هوشمند حفظ می‌شود، همچنین می‌تواند به عنوان یک توکن نیز در نظر گرفته شود زیرا بر روی بلاک چین پرکاربرد اتریوم ساخته شده است.

توکن‌ها از بلاک‌چین‌هایی که بر روی آنها ساخته می‌شوند سود می‌برند و امنیتشان را از تراکنش‌ها به دست می‌آورند. انواع توکن‌ طیف وسیعی از خدمات کریپتو را انجام می‌دهند، از خدمات بازی و مجموعه‌های دیجیتال (CryptoKitties) تا تبلیغات جهانی و صنایع بازار.

بهترین روش‌های نگهداری انواع توکن چیست؟

در اینجا چند نکته اساسی وجود دارد که باید در هنگام استفاده از انواع توکن‌ها در نظر داشته باشید:

• رفت‌وآمدهای غیرضروری را که امکان هک برنامه شما را گسترش می‌دهد، کاهش دهید.
• داده‌های حساس را به پلتفرم اضافه نکنید: توکن‌ها ممکن است به راحتی رمزگشایی شوند
• هش آن را مخفی نگه دارید: با کلید امضا باید مانند هر اعتبار دیگری رفتار شود و فقط برای خدماتی که به آن نیاز دارند آشکار شود.
• توکن‌ها را روی اتصالات غیر HTTPS ارسال نکنید زیرا ممکن است این درخواست‌ها رهگیری شوند توکن‌ها در توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ معرض خطر قرار گیرند.

آینده‌ی انواع توکن ارز دیجیتال چیست؟

توکن‌های امنیتی اخیراً در بازارهای مالی مورد توجه قرار گرفته‌اند. آن‌ها نشان دهنده ابزارهای مالی هستند که در یک دفتر کل غیرمتمرکز صادر می‌شوند و امکان خدمات دیجیتالی را فراهم می‌کنند. به دلیل ویژگی‌های نوآورانه، توکن‌های امنیتی این پتانسیل را دارند که کارایی و شفافیت را به میزان قابل‌توجهی بهبود بخشند و تراکنش‌ها را ایمن‌تر و انعطاف‌پذیرتر کنند.

بزرگ‌ترین تفاوت بین یک ارز دیجیتال و یک توکن این است که ارزهای دیجیتال دارایی اصلی یک بلاک چین مانند BTC، RBTC یا ETH هستند، در حالی که توکن ها بر روی یک بلاک چین موجود و با استفاده از قراردادهای هوشمند ساخته می‌شوند.

کوین‌ها قرار است به طور مستقیم برای تراکنش‌ها، مشابه پول‌های معمولی، استفاده شوند. توکن‌ها از همان استانداردهایی استفاده می‌کنند که توسط کوین‌ها تشکیل شده است، اما به عنوان دارایی‌های قابل مبادله عمل می‌کنند.

توکن چیست؟

اصطلاح توکن به یک رمز ارز مجازی خاص یا نحوه نامگذاری ارزهای دیجیتال اشاره دارد. توکن‌ها دارایی‌ها یا ابزارهای قابل تعویض و قابل مبادله‌ای هستند که بلاکچین‌های مختص به خود را دارند. توکن‌ها اغلب برای جمع‌آوری سرمایه برای فروش جمعی استفاده می‌شوند، اما می‌توانند جایگزینی مناسب برای امور دیگر نیز باشند. این توکن‌ها معمولاً از طریق فرآیند استاندارد عرضه اولیه کوین (ICO) ایجاد ، توزیع و فروخته می‌شوند. این فرآیند برای سرمایه‌گذاری جمعی جهت تأمین مالی توسعه‌ی پروژه است.

نکته‌های کلیدی درباره توکن ها

• توکن‌های دیجیتالی نوعی ارز دیجیتال هستند که نشان دهنده‌ یک دارایی یا استفاده خاص بوده که در بلاکچین خود جای می‌گیرند.
• توکن‌ها را می توان برای مقاصد سرمایه گذاری، ذخیره ارزش یا خرید استفاده کرد.
• کریپتوکارنسی ها ارزهای دیجیتالی هستند که برای تسهیل تراکنش‌ها (انجام و دریافت پرداخت‌ها) در طول بلاکچین استفاده می‌‍‌‌شوند.
• آلت کوین‌ها و توکن‌های رمزنگاری انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال با عملکردهای متفاوت هستند.
• توکن‌های دیجیتال که از طریق ICO ایجاد می‌شوند، اغلب برای جمع‌آوری سرمایه برای فروش جمعی استفاده می‌شوند.

توکن های دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

همانطور که در بالا اشاره شد، توکن‌های رمزنگاری، توکن های ارز دیجیتال هستند. ارزهای رمزنگاری شده یا ارزهای مجازی به این توکن‌ها مختص می‌شوند که روی بلاکچین‌های خودشان قرار می‌گیرند. بلاکچین‌ها توکن های رمزگذاری شده چه هستندتوکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ ؟ پایگاه‌های داده ویژه‌ای هستند که اطلاعات را در بلوک‌هایی ذخیره می‌کنند که پس از پر شدن به بلوک قبلی متصل می‌شود. این بدان معنیست که توکن های رمزنگاری که دارایی های دیجیتال نیز نامیده می‌شوند، واحد ارزش خاصی را نشان می‌دهند.

Crypto به الگوریتم‌های رمزگذاری مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، جفت‌های کلید عمومی-خصوصی، و توابع هش. از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال سیستم‌هایی هستند که امکان پرداخت‌های امن آنلاین را فراهم می‌کنند. در توکن های مجازی این نشانه ها با ورودی‌های دفتر داخلی سیستم نشان داده می‌شوند.

این دارایی‌های رمزنگاری اغلب به عنوان واحدهای تراکنش روی بلاک‌چین‌ها عمل می‌کنند که با استفاده از الگوهای استاندارد مانند الگوی شبکه اتریوم ایجاد می‌شوند، که به کاربر اجازه می‌دهد توکن ایجاد کند. چنین بلاک چین‌هایی بر روی مفهوم قراردادهای هوشمند یا برنامه‌های غیرمتمرکز کار می‌کنند، که در آن کد قابل برنامه‌ریزی و خوداجرا برای پردازش و مدیریت تراکنش‌های مختلفی که روی بلاکچین اتفاق می افتد به کار می‌رود.

توکن ها ، ارزهای دیجیتال و آلت کوین ها

اصطلاح توکن اغلب به اشتباه به جای دو کلمه رمزارز و آلتکوین در دنیای ارزهای مجازی استفاده می‌شود. اما این اصطلاحات از یکدیگر متمایز هستند.

ارز دیجیتال یک ارز استاندارد است که برای انجام یا دریافت پرداخت‌ها بر روی یک بلاکچین استفاده می‌شود و بیت کوین محبوب‌ترین رمز ارز است. ارز دیجیتال سوپرست است، در حالی که آلت‌کوین‌ها (و توکن‌های دیجیتال) هر دو زیر مجموعه هستند.

آلت کوین‌ها ارزهای رمزنگاری شده جایگزینی هستند که پس از موفقیت بزرگی که بیت کوین به دست آورد راه اندازی شد. این اصطلاح به معنای کوین های جایگزین – به غیر از بیت کوین – است. آلت کوین‌ها به عنوان جایگزین‌های پیشرفته بیت کوین راه اندازی شدند که ادعا می کنند به برخی از نقاط ضعف بیت کوین نیز غلبه می‌کنند. لایت کوین (LTC)، بیت کوین کش (BCH)، Namecoin و دوج کوین (DOGE) نمونه‌های رایج آلت‌کوین‌ها هستند. اگرچه هر کدام سطوح مختلفی از موفقیت را داشته‌اند، اما هیچ‌کدام نتوانسته‌اند محبوبیتی شبیه به بیت‌کوین کسب کنند.

رمزارزها و آلت کوین ها اساساً ارزهای مجازی خاصی هستند که دارای بلاکچین اختصاصی خود هستند و در درجه اول به عنوان رسانه ای برای پردا‌ت های دیجیتال استفاده می‌شوند. از سوی دیگر، توکن‌های کریپتو در بالای یک بلاک چین عمل می‌کنند که به عنوان رسانه‌ای برای ایجاد و اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند عمل می‌کند و توکن‌ها برای تسهیل تراکنش‌ها استفاده می‌شوند.

توکن ها ، ارزهای دیجیتال و آلت کوین ها

چهار نوع توکن اصلی وجود دارد:

• توکن‌های پرداخت
• توکن‌های ابزاری
• توکن‌های امنیتی
• توکن‌های غیر مثلی

توکن‌های پرداخت

توکن‌های پرداخت کوین هستند. هدف اصلی آن‌ها این است که به عنوان وسیله مبادله، ذخیره ارزش و واحد حساب عمل کنند. ارزهای دیجیتال اصلی مانند بیت کوین و لایت کوین، توکن های پرداخت هستند. مانند ارزهای فیات، توکن‌های پرداخت براساس قوانین عرضه و تقاضا ارزش کسب می‌کنند یا از دست می‌دهند. تقاضای بیشتر و عرضه کمتر باعث افزایش ارزش می‌شود، در حالی که تقاضای کمتر و عرضه بیشتر باعث کاهش ارزش می‌شود.

مسئله این است که برخی از ارزهای دیجیتال عرضه محدودی دارند. به عنوان مثال، تنها ۲۱ میلیون بیت کوین می‌تواند استخراج شود. این به این معنی است که با شروع پرداخت افراد بیشتر برای کالاها و خدمات با ارزهای دیجیتال و کاهش عرضه کوین های جدید، ارزش آنها حداقل در تئوری باید به شدت افزایش یابد.

توکن های ابزاری

توکن های ابزاری به دارنده آن اجازه دسترسی به محصول یا خدمات مبتنی بر بلاکچین را می دهند. به عنوان مثال، می‌توانید از اتر برای دسترسی به dapps ( به برنامه‌هایی که روی بلاک چین ساخته می‌شوند برنامه غیرمتمرکز یا دی‌‌اپ (Dapp) می‌گویند. ) یا پرداخت هزینه قراردادهای هوشمندی که قرار است در بلاکچین اتریوم اجرا شوند، استفاده کنید .به طور مشابه، Gas coins به شما امکان دسترسی به شبکه NEO را می دهند.

توکن‌های غیر مثلی

توکن غیر مثلی، نمایش دیجیتالی چیزی منحصر به فرد است. هر توکن نشان دهنده یک دارایی خاص است، بنابراین هیچ ارزش استانداردی وجود ندارد. این بدان معنی است که شما نمی‌توانید مستقیماً یک توکن غیر مثلی را با دیگری مبادله کنید. گفته می‌شود، چون داده‌هایی که روی بلاک چین زندگی می‌کنند نمی‌توانند کپی یا تغییر یابند، توکن‌های غیر مثلی برای اثبات حقوق مالکیت، هویت و اصالت ایده‌آل هستند.

توکن های امنیتی

توکن‌های امنیتی دارایی‌های مانند سهام هستند که به یک توکن دیجیتال در بلاکچین تبدیل شده‌اند. مانند اوراق بهادار ، توکن‌های امنیتی به دارنده آن حقوق مالکیت می‌دهند. به همین دلیل، تعداد زیادی از تنظیم‌کننده‌ها ، نحوه صدور و معامله آنها را کنترل می‌کنند. طبق این تست Howey ، یک توکن در صورتی یک نشانه امنیتی است که سه معیار را داشته باشد:

• دارنده توکن را در ازای پولی که در یک شرکت مشترک سرمایه گذاری شده است دریافت کرده است.
• دارنده توکن انتظار سود دارد.
• دارنده توکن هیچ یک از کارهای مورد نیاز برای ایجاد آن سود را انجام نمی دهد.

در مورد توکن ها بیشتر بدانیم

گروه راک Kings of Leon اخیراً اعلام کرد که آلبوم جدید خود را به عنوان یک توکن غیر مثلی منتشر می‌کند. آنها یک پیشنهاد اولیه توکن صادر می‌کنند که دو هفته طول می‌کشد و پس از آن هیچ توکن دیگری صادر نخواهد شد. قیمت هر توکن ۵۰ دلار است و به دارنده آن حق دانلود وینیل و دیجیتال را می‌دهد. همچنین «نشان‌های طلایی» وجود خواهد داشت که به دارندگان صندلی‌های ردیف اول برای تمام کنسرت‌های گروه برای مادام العمر اعطا می‌کند.

در حالی که اتر اساساً برای یک توکن ابزاری طراحی شده بود، اما یک توکن پرداخت نیز هست. تعداد بسیاری از بازرگانان و ارائه‌دهندگان خدمات که رو به افزایش است پرداخت را در اتر می‌پذیرند. بر خلاف بیت کوین، اتر محدودیت عرضه مادام العمر ندارد. اما دارای سقف سالانه است – تنها ۱۸ میلیون کوین را می‌توان در یک سال استخراج کرد.

بیت کوین به سقف استخراج خود بسیار نزدیک است. تا فوریه ۲۰۲۱، حدود ۱۸.۵ میلیون بیت کوین استخراج شده است، که به این معنی است که تنها ۲.۵ میلیون بیت کوین باقی مانده است. کسی نمی‌داند که با رسیدن به حد مجاز چه اتفاقی خواهد افتاد. در تئوری، عرضه بیت کوین تمام شده است. اما برخی از اعضای جامعه‌ی بیت کوین معتقدند که پروتکل باید تغییر کند تا امکان عرضه بیشتر فراهم شود.

گروه راک Kings of Leon اخیراً اعلام کرد که آلبوم جدید خود را به عنوان یک توکن غیر مثلی منتشر کرد.

کلام آخر

توکن‌های دیجیتال پیامدهای اساسی برای دموکراتیک کردن امور مالی دارند. نه تنها بلاکچین شفاف‌تر و کارآمدتر است، بلکه تقسیم مالکیت دسترسی به ابزارهای مالی را برای طیف گسترده‌تری از مشتریان گسترش می‌دهد که به نوبه خود نقدینگی آنها را افزایش می‌دهد.

سوالات متداول

هدف از ایجاد توکن ها چیست؟

توکن‌های رمزنگاری می‌توانند نشان دهنده سهام یک سرمایه‌گذار در شرکت باشند یا می‌توانند به توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ یک هدف اقتصادی مانند یک مناقصه قانونی عمل کنند. این بدان معنی است که دارندگان توکن می‌توانند از آنها برای خرید استفاده کنند یا می‌توانند مانند سایر اوراق بهادار برای کسب سود، توکن ها را معامله کنند.

بیت کوین توکن است؟

بیت‌کوین یک ارز دیجیتال است که دارای توکن‌ها یا کوین‌های مجازی است که می‌توان از آنها برای معامله یا خرید استفاده کرد.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

کوین‌ها به افراد این امکان را می‌دهد با استفاده از ارز دیجیتال پرداخت‌های مورد نیاز خود را انجام دهند. با این حال، افراد می‌توانند به دلایل مختلفی از توکن‌ها استفاده کنند. دارنده‌ی توکن می‌توانند برای تجارت، نگهداری به عنوان ذخیره ارزی و البته به عنوان نوعی ارز اقدام به نگهداری توکن نماید.